He argues that the rise of materialistic thinking and the dismissal of God by prominent figures such as Richard Dawkins and Sam Harris is not a sign of the decline of religion, but rather an opportunity for believers to reassess their beliefs and deepen their understanding of the divine. Chopra begins by exposing the flawed reasoning and bad faith that underlies much of the new atheism, demonstrating how these ideas are based on a narrow and limited view of science and reality. He then offers a series of practical and accessible ways to approach spirituality in the 21st century, emphasizing the need for a personal paradigm that integrates technology and modern knowledge with the eternal truths of faith. This approach, he contends, is essential for human survival and the unification of people in a world torn apart by conflict and division. The author suggests that faith is not just about belief in a higher power, but also about cultivating hope, compassion, and a deeper connection to oneself and others. By embracing this broader definition of faith, Chopra asserts that we can find meaning and purpose in our lives, even in the face of adversity and uncertainty. Moreover, he argues that the future of God is not a static entity, but a dynamic and evolving force that adapts to the needs of humanity as it grows and changes over time.

Он утверждает, что рост материалистического мышления и отказ от Бога со стороны видных деятелей, таких как Ричард Докинз и Сэм Харрис, не является признаком упадка религии, а скорее возможностью для верующих пересмотреть свои убеждения и углубить свое понимание божественного. Чопра начинает с разоблачения ошибочных рассуждений и недобросовестности, лежащих в основе большей части нового атеизма, демонстрируя, как эти идеи основаны на узком и ограниченном взгляде на науку и реальность. Затем он предлагает ряд практических и доступных способов подхода к духовности в XXI веке, подчеркивая необходимость личностной парадигмы, объединяющей технологии и современные знания с вечными истинами веры. Такой подход, утверждает он, необходим для выживания людей и объединения людей в мире, раздираемом конфликтами и разногласиями. Автор предполагает, что вера заключается не только в вере в высшую силу, но и в культивировании надежды, сострадания и более глубокой связи с собой и другими. Принимая это более широкое определение веры, Чопра утверждает, что мы можем найти смысл и цель в нашей жизни, даже перед лицом невзгод и неопределенности. Более того, он утверждает, что будущее Бога - это не статическая сущность, а динамичная и развивающаяся сила, которая приспосабливается к потребностям человечества по мере его роста и изменения с течением времени.

Il affirme que la croissance de la pensée matérialiste et le rejet de Dieu par des personnalités comme Richard Dawkins et Sam Harris ne sont pas un signe du déclin de la religion, mais plutôt une occasion pour les croyants de revoir leurs croyances et d'approfondir leur compréhension du divin. Chopra commence par révéler le raisonnement erroné et la mauvaise foi qui sous-tendent la plupart du nouvel athéisme, démontrant comment ces idées sont basées sur une vision étroite et limitée de la science et de la réalité. Il propose ensuite un certain nombre de façons pratiques et accessibles d'aborder la spiritualité au XXIe siècle, en soulignant la nécessité d'un paradigme personnel combinant la technologie et la connaissance moderne avec les vérités éternelles de la foi. Cette approche, affirme-t-il, est essentielle à la survie des personnes et à l'unification des personnes dans un monde déchiré par les conflits et les divisions. L'auteur suggère que la foi ne réside pas seulement dans la foi en la force suprême, mais aussi dans la culture de l'espoir, de la compassion et d'un lien plus profond avec soi-même et les autres. En adoptant cette définition plus large de la foi, Chopra affirme que nous pouvons trouver un sens et un but dans notre vie, même face à l'adversité et à l'incertitude. De plus, il affirme que l'avenir de Dieu n'est pas une entité statique, mais une force dynamique et évolutive qui s'adapte aux besoins de l'humanité à mesure qu'elle grandit et change au fil du temps.

Afirma que el crecimiento del pensamiento materialista y el rechazo de Dios por parte de figuras prominentes como Richard Dawkins y Sam Harris no es una señal del declive de la religión, sino más bien una oportunidad para que los creyentes reconsideren sus creencias y profundicen su comprensión de lo divino. Chopra comienza exponiendo el razonamiento erróneo y la mala fe que subyacen a gran parte del nuevo ateísmo, demostrando cómo estas ideas se basan en una visión estrecha y limitada de la ciencia y la realidad. Propone entonces una serie de formas prácticas y accesibles de aproximarse a la espiritualidad en el siglo XXI, destacando la necesidad de un paradigma personal que combine la tecnología y el conocimiento moderno con las verdades eternas de la fe. Este enfoque, argumenta, es necesario para la supervivencia de las personas y para unir a las personas en un mundo desgarrado por conflictos y divisiones. autor sugiere que la fe no consiste sólo en creer en el poder supremo, sino también en cultivar la esperanza, la compasión y una conexión más profunda con uno mismo y con los demás. Al adoptar esta definición más amplia de la fe, Chopra afirma que podemos encontrar sentido y propósito en nuestras vidas, incluso ante la adversidad y la incertidumbre. Además, afirma que el futuro de Dios no es una entidad estática, sino una fuerza dinámica y en desarrollo que se adapta a las necesidades de la humanidad a medida que crece y cambia con el tiempo.

Er argumentiert, dass das Wachstum des materialistischen Denkens und die Ablehnung Gottes durch prominente Persönlichkeiten wie Richard Dawkins und Sam Harris kein Zeichen des Niedergangs der Religion ist, sondern eine Gelegenheit für Gläubige, ihre Überzeugungen zu überdenken und ihr Verständnis des Göttlichen zu vertiefen. Chopra beginnt mit der Aufdeckung der falschen Argumentation und Skrupellosigkeit, die dem Großteil des neuen Atheismus zugrunde liegen, und zeigt, wie diese Ideen auf einer engen und begrenzten cht auf Wissenschaft und Realität beruhen. Es bietet dann eine Reihe praktischer und zugänglicher Möglichkeiten, Spiritualität im 21. Jahrhundert anzugehen, und betont die Notwendigkeit eines persönlichen Paradigmas, das Technologie und modernes Wissen mit den ewigen Wahrheiten des Glaubens verbindet. Dieser Ansatz, so argumentiert er, sei notwendig, um Menschen zu überleben und Menschen in einer von Konflikten und Spaltungen zerrissenen Welt zusammenzubringen. Der Autor schlägt vor, dass der Glaube nicht nur im Glauben an eine höhere Macht besteht, sondern auch darin, Hoffnung, Mitgefühl und eine tiefere Verbindung mit sich selbst und anderen zu kultivieren. Chopra nimmt diese breitere Definition des Glaubens an und argumentiert, dass wir in unserem ben auch angesichts von Widrigkeiten und Unsicherheiten nn und Zweck finden können. Darüber hinaus argumentiert er, dass Gottes Zukunft kein statisches Wesen ist, sondern eine dynamische und sich entwickelnde Kraft, die sich an die Bedürfnisse der Menschheit anpasst, wenn sie im Laufe der Zeit wächst und sich verändert.

Twierdzi on, że powstanie materialistycznego myślenia i odrzucenie Boga przez wybitne osoby, takie jak Richard Dawkins i Sam Harris, nie jest oznaką upadku religii, ale raczej okazją dla wierzących do ponownego rozważenia swoich przekonań i pogłębienia ich zrozumienia boskiej. Chopra rozpoczyna się od ujawnienia błędnego rozumowania i złej wiary za dużą częścią nowego ateizmu, pokazując, jak idee te opierają się na wąskim i ograniczonym spojrzeniu na naukę i rzeczywistość. Następnie sugeruje szereg praktycznych i dostępnych sposobów podejścia do duchowości w XXI wieku, podkreślając potrzebę osobistego paradygmatu, który łączy technologię i nowoczesną wiedzę z wiecznych prawd wiary. Takie podejście, jak twierdzi, jest konieczne, aby ludzie przeżyli i połączyli ludzi w świecie niweczonym konfliktem i podziałem. Autor sugeruje, że wiara leży nie tylko w wiarę w wyższą moc, ale także w pielęgnowanie nadziei, współczucia i głębszego związku z samym sobą i innymi. Przyjmując tę szerszą definicję wiary, Chopra przekonuje, że możemy znaleźć sens i cel w naszym życiu, nawet w obliczu przeciwności i niepewności. Ponadto twierdzi, że przyszłość Boga nie jest statyczną jednostką, lecz dynamiczną i ewoluującą siłą, która dostosowuje się do potrzeb ludzkości w miarę jej wzrostu i zmian w czasie.

הוא טוען כי עליית החשיבה החומרית ודחיית אלוהים על ידי דמויות בולטות כמו ריצ 'רד דוקינס וסאם האריס אינם סימן להידרדרות הדת, אלא הזדמנות למאמינים לשקול מחדש את אמונתם ולהעמיק את הבנתם את האלוהית. צ "ופרה מתחיל בחשיפת חשיבה מוטעית וחוסר אמונה מאחורי חלק ניכר מהאתיאיזם החדש, ומדגים כיצד רעיונות אלה מבוססים על השקפה צרה ומוגבלת של המדע והמציאות. לאחר מכן הוא מציע מספר דרכים מעשיות ונגישות לגשת לרוחניות במאה ה ־ 21, והדגיש את הצורך בפרדיגמה אישית המשלבת טכנולוגיה וידע מודרני עם האמיתות הנצחיות של האמונה. גישה זו, הוא טוען, היא הכרחית כדי שאנשים ישרדו ויאחדו בין אנשים בעולם מוכה סכסוכים ופילוגים. המחבר טוען שהאמונה טמונה לא רק באמונה בכוח עליון, אלא גם בטיפוח תקווה, חמלה וקשר עמוק יותר עם עצמך ועם אחרים. על ־ ידי אימוץ הגדרה רחבה יותר זו של אמונה, טוען צ "ופרה שאנו יכולים למצוא משמעות ותכלית בחיינו, אפילו לנוכח מצוקות ואי ־ ודאות. יתרה מזו, הוא טוען שעתיד אלוהים אינו ישות סטטית, אלא כוח דינמי ומתפתח המסתגל לצורכי האנושות ככל שהוא גדל ומשתנה עם הזמן.''

Materyalist düşüncenin yükselişinin ve Richard Dawkins ve Sam Harris gibi önde gelen kişilerin Tanrı'yı reddetmesinin dinin çöküşünün bir işareti değil, inananların inançlarını yeniden gözden geçirmeleri ve ilahi anlayışlarını derinleştirmeleri için bir fırsat olduğunu savunuyor. Chopra, yeni ateizmin çoğunun arkasındaki yanlış akıl yürütmeyi ve kötü inancı ortaya koyarak, bu fikirlerin bilim ve gerçekliğe dar ve sınırlı bir bakış açısına dayandığını göstererek başlar. Daha sonra, 21. yüzyılda maneviyata yaklaşmanın bir dizi pratik ve erişilebilir yolunu önererek, teknoloji ve modern bilgiyi inancın ebedi gerçekleri ile birleştiren kişisel bir paradigmaya duyulan ihtiyacı vurgulamaktadır. Böyle bir yaklaşımın, insanların hayatta kalması ve insanları çatışma ve bölünme ile parçalanmış bir dünyada bir araya getirmesi için gerekli olduğunu savunuyor. Yazar, inancın sadece daha yüksek bir güce olan inançta değil, aynı zamanda umut, şefkat ve kendisiyle ve başkalarıyla daha derin bir bağlantı geliştirmede de yattığını öne sürüyor. Chopra, bu daha geniş inanç tanımını benimseyerek, sıkıntı ve belirsizlik karşısında bile yaşamlarımızda anlam ve amaç bulabileceğimizi savunuyor. Dahası, Tanrı'nın geleceğinin statik bir varlık değil, zamanla büyüyüp değiştikçe insanlığın ihtiyaçlarına uyum sağlayan dinamik ve gelişen bir güç olduğunu savunuyor.

يجادل بأن صعود التفكير المادي ورفض الله من قبل شخصيات بارزة مثل ريتشارد دوكينز وسام هاريس ليس علامة على تراجع الدين، بل هو فرصة للمؤمنين لإعادة النظر في معتقداتهم وتعميق فهمهم للإلهي. يبدأ شوبرا بكشف المنطق المضلل وسوء النية وراء الكثير من الإلحاد الجديد، موضحًا كيف تستند هذه الأفكار إلى رؤية ضيقة ومحدودة للعلم والواقع. ثم يقترح عددًا من الطرق العملية التي يمكن الوصول إليها للتعامل مع الروحانية في القرن الحادي والعشرين، مع التأكيد على الحاجة إلى نموذج شخصي يجمع بين التكنولوجيا والمعرفة الحديثة والحقائق الأبدية للإيمان. يجادل بأن مثل هذا النهج ضروري للناس للبقاء على قيد الحياة والجمع بين الناس في عالم يمزقه الصراع والانقسام. يشير المؤلف إلى أن الإيمان لا يكمن فقط في الإيمان بقوة أعلى، ولكن أيضًا في تنمية الأمل والرحمة والعلاقة الأعمق مع الذات والآخرين. من خلال تبني هذا التعريف الأوسع للإيمان، تجادل شوبرا بأنه يمكننا العثور على معنى وهدف في حياتنا، حتى في مواجهة الشدائد وعدم اليقين. علاوة على ذلك، يجادل بأن مستقبل الله ليس كيانًا ثابتًا ولكنه قوة ديناميكية ومتطورة تتكيف مع احتياجات البشرية مع نموها وتغيرها بمرور الوقت.

他認為，物質主義思想的興起以及理查德·道金斯（Richard Dawkins）和山姆·哈裏斯（Sam Harris）等知名人士對上帝的拒絕，並不是宗教衰落的跡象，而是信徒重新審視信仰並加深對神聖的理解的機會。喬普拉（Chopra）首先揭露了許多新無神論背後的錯誤推理和不誠實，展示了這些思想是如何基於對科學和現實的狹隘而有限的看法。然後，他提出了在21世紀處理靈性的一系列實用且負擔得起的方法，強調了將技術和現代知識與永恒的信仰真理相結合的個人範式的必要性。他認為，這種方法對於人類生存和人類團結在一個充滿沖突和分歧的世界中至關重要。作者認為，信念不僅在於信仰至高無上的力量，而且還在於培養希望，同情心以及與自己和他人的更深層次的聯系。通過接受這種更廣泛的信仰定義，喬普拉認為，即使面對逆境和不確定性，我們也可以在生活中找到意義和目的。此外，他認為，上帝的未來不是靜態的實體，而是動態和不斷發展的力量，隨著人類的成長和變化而適應人類的需求。