The story follows the protagonist, as they navigate through a world where technology has advanced to the point of near-singularity, and the lines between reality and virtual reality have become increasingly blurred. The book begins with the protagonist's realization that all their lunars (months) have been wasted until one day, someone decided to use them as a treasure map. From then on, they realize that every night, they write letters to their loved ones, not knowing if they will ever be sent or received. The protagonist's despair and longing for connection are palpable as they penetrate deep into the reader's heart.

История следует за главным героем, поскольку они ориентируются в мире, где технологии продвинулись до точки почти сингулярности, и границы между реальностью и виртуальной реальностью становятся все более размытыми. Книга начинается с осознания протагонистом того, что все их лунары (месяцы) были потрачены впустую, пока однажды кто-то не решил использовать их как карту сокровищ. С тех пор они понимают, что каждую ночь пишут письма своим близким, не зная, отправят ли их когда-нибудь или получат. Отчаяние и жажда связи главного героя ощутимы, поскольку проникают глубоко в сердце читателя.

L'histoire suit le personnage principal, car ils sont orientés vers un monde où la technologie a progressé vers un point de presque singularité, et les frontières entre la réalité et la réalité virtuelle deviennent de plus en plus floues. livre commence par la prise de conscience du protagoniste que tous leurs lunars (mois) ont été gaspillés jusqu'à ce qu'un jour quelqu'un décide de les utiliser comme carte au trésor. Depuis, ils réalisent qu'ils écrivent des lettres à leurs proches chaque nuit, sans savoir s'ils les enverront ou recevront un jour. désespoir et la soif de connexion du personnage principal sont palpables, car ils pénètrent profondément dans le cœur du lecteur.

Die Geschichte folgt dem Protagonisten, während er sich in einer Welt bewegt, in der die Technologie bis zu einem Punkt fast singulärer Natur fortgeschritten ist und die Grenzen zwischen Realität und virtueller Realität zunehmend verschwimmen. Das Buch beginnt mit der Erkenntnis des Protagonisten, dass alle ihre Lunare (Monate) verschwendet wurden, bis eines Tages jemand beschloss, sie als Schatzkarte zu verwenden. Seitdem merken sie, dass sie jeden Abend Briefe an ihre Lieben schreiben, ohne zu wissen, ob sie sie jemals schicken oder empfangen werden. Verzweiflung und Sehnsucht nach der Verbindung des Protagonisten sind spürbar, da sie tief in das Herz des sers eindringen.

הסיפור עוקב אחר הגיבור כשהם מנווטים בעולם שבו הטכנולוגיה התקדמה לנקודה של כמעט ייחודיות הספר מתחיל בהבנה של הגיבור שכל הירחים שלהם (חודשים) היו מבוזבזים עד שיום אחד מישהו החליט להשתמש בהם כמפת אוצר. מאז הם מבינים שהם כותבים מכתבים ליקיריהם מדי לילה, מבלי לדעת אם יישלחו או יתקבלו. הייאוש והצמא של הדמות הראשית לחיבור הם מוחשים, כשהם חודרים עמוק ללב הקורא.''

Hikaye, kahramanın, teknolojinin tekilliğe yakın bir noktaya ilerlediği ve gerçeklik ile sanal gerçeklik arasındaki çizgilerin giderek bulanıklaştığı bir dünyada gezinmesini izliyor. Kitap, kahramanın tüm lunarlarının (aylarının) bir gün birileri onları bir hazine haritası olarak kullanmaya karar verene kadar boşa harcandığını fark etmesiyle başlar. O zamandan beri, her gece sevdiklerine mektup yazdıklarını, gönderilip gönderilmeyeceklerini bilmeden fark ederler. Ana karakterin umutsuzluğu ve bağlantı için susuzluğu, okuyucunun kalbine derinlemesine nüfuz ettiği için hissedilir.

تتبع القصة بطل الرواية وهم يتنقلون في عالم تقدمت فيه التكنولوجيا إلى نقطة شبه تفرد وأصبحت الخطوط الفاصلة بين الواقع والواقع الافتراضي غير واضحة بشكل متزايد. يبدأ الكتاب بإدراك بطل الرواية أن جميع قمرهم (الأشهر) قد ضاعت حتى قرر أحدهم يومًا ما استخدامها كخريطة كنز. منذ ذلك الحين، يدركون أنهم يكتبون رسائل إلى أحبائهم كل ليلة، دون معرفة ما إذا كان سيتم إرسالها أو استلامها. إن يأس الشخصية الرئيسية وتعطشها للتواصل واضحان، حيث يتغلغلان بعمق في قلب القارئ.

이 이야기는 기술이 거의 특이한 지점으로 발전하고 현실과 가상 현실 사이의 경계가 점점 흐려지는 세계를 탐색하면서 주인공을 따릅니다. 이 책은 언젠가 누군가가 보물지도로 사용하기로 결정할 때까지 모든 음력 (달) 이 낭비되었다는 주인공의 깨달음으로 시작됩니다. 그 이후로 그들은 매일 밤 사랑하는 사람들에게 편지를 써서 보내거나받을 것인지 알지 못한다는 것을 알고 있습니다. 주인공의 절망과 연결에 대한 갈증은 독자의 마음에 깊숙이 침투하면서 눈에 잘 띄게됩니다.

テクノロジーが特異点に近づき、現実と仮想現実の線がどんどん曖昧になっていく世界を、主人公がナビゲートする物語。この本は、主人公が月（月）がすべて無駄にされていることに気づいたことから始まり、ある日、誰かがそれらを宝の地図として使うことに決めました。それ以来、彼らは毎晩自分の愛する人に手紙を書いていることに気づきます。主人公の絶望と接続への渇きは、読者の心の奥深くに浸透するので、明白です。

故事跟隨主角，因為他們駕馭著一個世界，在這個世界裏，技術已經發展到幾乎奇異的地步，現實與虛擬現實之間的界限越來越模糊。這本書首先由主角意識到，他們所有的月亮（月份）都被浪費了，直到有一天有人決定將其用作寶藏圖。從那時起，他們意識到他們每天晚上都會寫信給親人，不知道他們是否會被發送或收到。主角的絕望和渴望聯系是顯而易見的，因為它深入讀者的心臟。