Life Behind Barbed Wire: The World War II Internment Memoirs of a Hawaii Issei As I sit down to write my memoirs, I am filled with a sense of purpose and duty. My name is Yasutaro Soga, and I am one of the few remaining survivors of the Japanese immigrants who were incarcerated during World War II. My story is unique, not only because I am an Issei, but also because I was arrested on the evening of December 7, 1941, the night of the infamous attack on Pearl Harbor. As the editor of a Japanese-language newspaper, I was considered a prominent figure in the Japanese community in Hawaii, and my arrest was a significant blow to our people. This is my account of life behind barbed wire, and how it changed me forever. The events of that fateful night are etched in my memory like a scar. The sound of gunfire and screams still haunt my dreams. I remember the smell of smoke and the taste of fear that lingered in the air. When the bombs started falling, I was at my office, working late as usual. I heard the explosions getting closer and closer, and before I knew it, the windows of my office shattered, and I was knocked to the ground by the blast. I lay there, dazed and confused, until the soldiers arrived and took me away. I was taken to Sand Island, where I spent six months in a makeshift prison, surrounded by barbed wire and the stench of sweat and despair. It was during this time that I realized the gravity of the situation.

Жизнь за колючей проволокой: Воспоминания о интернировании гавайца Иссея во время Второй мировой войны Когда я сажусь писать мемуары, я наполнен чувством цели и долга. Меня зовут Ясутаро Сога, и я один из немногих оставшихся в живых японских иммигрантов, которые были заключены в тюрьму во время Второй мировой войны. Моя история уникальна, не только потому, что я Иссэй, но и потому, что я был арестован вечером 7 декабря 1941 года, в ночь печально известного нападения на Перл-Харбор. Как редактор газеты на японском языке, я считался заметной фигурой в японской общине на Гавайях, и мой арест стал значительным ударом для нашего народа. Это мой рассказ о жизни за колючей проволокой, и о том, как это изменило меня навсегда. События той роковой ночи вытравлены в памяти как шрам. Звуки выстрелов и крики до сих пор преследуют мои мечты. Помню запах дыма и вкус страха, который задерживался в воздухе. Когда бомбы начали падать, я был в своем офисе, работал допоздна, как обычно. Я слышал, как взрывы становились все ближе и ближе, и прежде чем я это узнал, окна моего офиса разбились, и меня повалило на землю взрывной волной. Я лежал, ошеломленный и растерянный, пока не приехали солдаты и не забрали меня. Меня отвезли на Песочный остров, где я провел полгода в импровизированной тюрьме, окруженный колючей проволокой и зловонием пота и отчаяния. Именно за это время я осознал всю серьезность ситуации.

Vivre derrière le fil barbelé : Souvenirs de l'internement d'Issei hawaïen pendant la Seconde Guerre mondiale Quand je m'installe pour écrire des mémoires, je suis rempli d'un sens du but et du devoir. Je m'appelle Yasutaro Soga et je suis l'un des rares immigrants japonais survivants qui ont été emprisonnés pendant la Seconde Guerre mondiale. Mon histoire est unique, non seulement parce que je suis Issei, mais aussi parce que j'ai été arrêté dans la soirée du 7 décembre 1941, la nuit de l'infâme attaque de Pearl Harbor. En tant que rédacteur en chef du journal en japonais, j'étais considéré comme une figure importante de la communauté japonaise d'Hawaï, et mon arrestation a été un coup important pour notre peuple. C'est mon histoire sur la vie derrière le fil barbelé, et comment ça m'a changé pour toujours. s événements de cette nuit fatale sont gravés dans la mémoire comme une cicatrice. s bruits des coups de feu et les cris hantent encore mes rêves. Je me souviens de l'odeur de la fumée et du goût de la peur qui traînait dans l'air. Quand les bombes ont commencé à tomber, j'étais dans mon bureau, je travaillais tard, comme d'habitude. J'ai entendu les explosions se rapprocher de plus en plus, et avant que je le sache, les fenêtres de mon bureau se sont brisées, et j'ai été renversé au sol par une onde explosive. J'étais allongé, sidéré et confus jusqu'à ce que les soldats arrivent et me prennent. J'ai été emmené à Sand Island, où j'ai passé six mois dans une prison improvisée, entouré de fil barbelé et de sueur et de désespoir. C'est au cours de cette période que j'ai pris conscience de la gravité de la situation.

La vida detrás del alambre de púas: Recuerdos del internamiento del hawaiano Issei durante la Segunda Guerra Mundial Cuando me siento a escribir mis memorias, estoy lleno de un sentido de propósito y deber. Mi nombre es Yasutaro Soga y soy uno de los pocos sobrevivientes de inmigrantes japoneses que fueron encarcelados durante la Segunda Guerra Mundial. Mi historia es única, no solo porque soy Issay, sino porque fui arrestado la tarde del 7 de diciembre de 1941, la noche del infame ataque a Pearl Harbor. Como editor de un periódico en japonés, fui considerado una figura prominente en la comunidad japonesa en Hawai, y mi arresto fue un golpe significativo para nuestro pueblo. Esta es mi historia de la vida detrás del alambre de púas, y cómo me cambió para siempre. eventos de esa fatídica noche están grabados en la memoria como una cicatriz. sonidos de los disparos y los gritos todavía persiguen mis sueños. Recuerdo el olor al humo y el sabor del miedo que se quedaba en el aire. Cuando empezaron a caer las bombas, estaba en mi oficina, trabajando hasta tarde, como siempre. Oí que las explosiones se acercaban cada vez más, y antes de que lo supiera, las ventanas de mi oficina se rompieron y me tiraron al suelo con una onda explosiva. Estaba tumbado, aturdido y confundido hasta que llegaron los soldados y me llevaron. Me llevaron a la Isla de la Arena, donde pasé seis meses en una prisión improvisada, rodeada de alambre de púas y un siniestro de sudor y desesperación. Fue durante este tiempo que me di cuenta de la gravedad de la situación.

Vida atrás de arame farpado: Memórias da internação do havaiano Isseu durante a Segunda Guerra Mundial Quando eu plantar as minhas memórias, estou cheio de um sentido de propósito e dever. Chamo-me Yasutaro Soga e sou um dos poucos imigrantes japoneses sobreviventes que foram presos durante a Segunda Guerra Mundial. A minha história é única, não só porque sou o Issei, mas porque fui preso na noite de 7 de dezembro de 1941, na noite do infame ataque a Pearl Harbor. Como editor de um jornal em japonês, eu era considerado uma figura de destaque na comunidade japonesa no Havaí, e a minha detenção foi um grande golpe para o nosso povo. É a minha história sobre a vida atrás de arame farpado, e como me mudou para sempre. Os acontecimentos daquela noite fatal estão na memória como uma cicatriz. Os sons de tiros e gritos ainda assombram os meus sonhos. mbro-me do cheiro de fumo e do sabor do medo que ficava no ar. Quando as bombas começaram a cair, estava no meu escritório, a trabalhar até tarde, como de costume. Ouvi as explosões ficarem cada vez mais próximas, e antes que soubesse, as janelas do meu escritório partiram-se e fui atingido por uma onda explosiva. Estava deitado, espantado e confuso, até que os soldados chegaram e me levaram. Fui levado para a Ilha de Areia, onde passei seis meses numa prisão improvisada, rodeado de arame farpado, suor e desespero. Foi durante esse tempo que percebi a gravidade da situação.

Vita dietro il filo spinato: Ricordi dell'internamento dell'hawaiano Issei durante la seconda guerra mondiale Quando mi siedo a scrivere memorie, sono pieno di senso di scopo e dovere. Mi chiamo Yasutaro Soga, e sono uno dei pochi immigrati giapponesi sopravvissuti che sono stati incarcerati durante la seconda guerra mondiale. La mia storia è unica, non solo perché sono Issei, ma anche perché sono stato arrestato la sera del 7 dicembre 1941, la notte del famigerato attacco a Pearl Harbor. Come redattore di un giornale giapponese, sono stato considerato una figura importante nella comunità giapponese delle Hawaii, e il mio arresto è stato un colpo significativo per la nostra gente. È la mia storia della vita dietro il filo spinato e di come mi ha cambiato per sempre. Gli eventi di quella notte fatale sono come una cicatrice. I rumori degli spari e le urla inseguono ancora i miei sogni. Ricordo l'odore del fumo e il sapore della paura che si tratteneva nell'aria. Quando le bombe hanno iniziato a cadere, ero nel mio ufficio a lavorare fino a tardi, come al solito. Ho sentito le esplosioni avvicinarsi sempre di più, e prima di scoprirlo, le finestre del mio ufficio si sono rotte e sono stato colpito a terra da un'onda esplosiva. Ero sdraiato e confuso finché non arrivarono i soldati e mi portarono via. Sono stato portato all'Isola della Sabbia, dove ho passato sei mesi in una prigione improvvisata, circondato da filo spinato e da sudore e disperazione. È in quel periodo che mi sono reso conto della gravità della situazione.

ben hinter Stacheldraht: Erinnerungen an die Internierung des Hawaiianers Issey im Zweiten Weltkrieg Als ich mich hinsetze, um meine Memoiren zu schreiben, bin ich erfüllt von einem nn für Zweck und Pflicht. Mein Name ist Yasutaro Soga und ich bin einer der wenigen überlebenden japanischen Einwanderer, die während des Zweiten Weltkriegs inhaftiert wurden. Meine Geschichte ist einzigartig, nicht nur, weil ich Issei bin, sondern auch, weil ich am Abend des 7. Dezember 1941, in der Nacht des berüchtigten Angriffs auf Pearl Harbor, verhaftet wurde. Als Redakteur einer Zeitung auf Japanisch galt ich als prominente Figur in der japanischen Gemeinde auf Hawaii, und meine Verhaftung war ein bedeutender Schlag für unser Volk. Dies ist meine Geschichte über das ben hinter Stacheldraht und wie es mich für immer verändert hat. Die Ereignisse dieser schicksalhaften Nacht sind wie eine Narbe in die Erinnerung geätzt. Die Geräusche der Schüsse und Schreie verfolgen immer noch meine Träume. Ich erinnere mich an den Geruch von Rauch und den Geschmack von Angst, der in der Luft verweilte. Als die Bomben zu fallen begannen, war ich in meinem Büro und arbeitete wie üblich bis spät in die Nacht. Ich hörte die Explosionen immer näher kommen, und bevor ich es wusste, gingen die Fenster meines Büros zu Bruch und ich wurde von der Druckwelle zu Boden geworfen. Ich lag benommen und verwirrt da, bis die Soldaten kamen und mich mitnahmen. Ich wurde auf die Sandinsel gebracht, wo ich ein halbes Jahr in einem improvisierten Gefängnis verbrachte, umgeben von Stacheldraht und dem Gestank von Schweiß und Verzweiflung. In dieser Zeit erkannte ich den Ernst der Lage.

Mieszkanie za drutem kolczastym: Wspomnienie o internowaniu hawajskiej Issei podczas II wojny światowej Kiedy siadam, aby napisać pamiętnik, jestem pełen poczucia celu i obowiązku. Nazywam się Yasutaro Soga i jestem jednym z niewielu ocalałych japońskich imigrantów, którzy zostali uwięzieni podczas II wojny światowej. Moja historia jest wyjątkowa, nie tylko dlatego, że jestem Issay, ale dlatego, że zostałem aresztowany wieczorem 7 grudnia 1941 roku, w noc niesławnej atak na Pearl Harbor. Jako redaktor japońskiej gazety językowej byłem uważany za wybitną postać w japońskiej społeczności na Hawajach, a moje aresztowanie było znaczącym ciosem dla naszego ludu. To moja historia o życiu za drutem kolczastym, i jak to zmieniło mnie na zawsze. Wydarzenia tej fatalnej nocy są wyryte w pamięci jak blizna. Odgłosy strzałów i krzyków wciąż nawiedzają moje sny. Pamiętam zapach dymu i smak strachu, który utrzymywał się w powietrzu. Kiedy bomby zaczęły spadać, byłem w biurze, pracując jak zwykle późno. Słyszałem eksplozje coraz bliżej i zanim się zorientowałem, moje okna biurowe zniszczyły się i zostałem zapukany do ziemi przez falę wybuchową. żałem tam, oszołomiony i zdezorientowany, aż żołnierze przybyli i zabrali mnie. Zabrano mnie na Wyspę Sand, gdzie spędziłem pół roku w prowizorycznym więzieniu, otoczonym drutem kolczastym i odorem potu i rozpaczy. Właśnie w tym czasie zdałem sobie sprawę z powagi sytuacji.

חיים מאחורי גדר תיל: ספר זכרונות על כליאתו של איסיי בהוואי במהלך מלחמת העולם השנייה בעודי יושב לכתוב את ספר זכרונותיי, אני מלא בתחושה של מטרה וחובה. שמי יאסוטארו סוגה, ואני אחד המהגרים היפנים הבודדים שנכלאו במלחמת העולם הראשונה. הסיפור שלי הוא ייחודי, לא רק בגלל שאני איסי, אלא בגלל שנעצרתי בערב של ה-7 בדצמבר 1941, ליל המתקפה הידועה לשמצה על פרל הארבור. כעורכת עיתון יפני נחשבתי לדמות בולטת בקהילה היפנית בהוואי, ומעצרי היווה מכה קשה לבני עמנו. זה הסיפור שלי על חיים מאחורי גדר תיל, ואיך זה שינה אותי לנצח. אירועי הלילה הגורלי הזה חרוטים בזיכרון כמו צלקת. קולות של יריות וצרחות עדיין רודפים את החלומות שלי. אני זוכר את ריח העשן ואת טעם הפחד שהשתהה באוויר. כשהפצצות החלו ליפול, הייתי במשרד שלי ועבדתי עד מאוחר כרגיל. יכולתי לשמוע את הפיצוצים הולכים ומתקרבים ולפני שהבנתי את זה, חלונות המשרד שלי התנפצו ונפלתי על הקרקע בגלל גל ההדף. שכבתי שם, המום ומבולבל, עד שהחיילים הגיעו ולקחו אותי משם. נלקחתי לאי החול, שם ביליתי שישה חודשים בכלא מאולתר, מוקף בגדר תיל וצחנת זיעה וייאוש. בתקופה הזו הבנתי את חומרת המצב.''

Dikenli Tellerin Ardında Yaşamak: İkinci Dünya Savaşı Sırasında Hawaii Issei'nin Stajının Bir Anısı Anılarımı yazmak için otururken, bir amaç ve görev duygusuyla doluyum. Benim adım Yasutaro Soga ve ben II. Dünya Savaşı sırasında hapsedilen hayatta kalan birkaç Japon göçmenden biriyim. Hikayem benzersizdir, sadece Issay olduğum için değil, 7 Aralık 1941 akşamı, Pearl Harbor'a yapılan rezil saldırı gecesi tutuklandığım için. Japonca bir gazetenin editörü olarak, Hawaii'deki Japon topluluğunun önde gelen isimlerinden biri olarak görülüyordum ve tutuklanmam halkımız için önemli bir darbe oldu. Bu benim dikenli tellerin arkasında yaşama hikayem ve beni sonsuza dek nasıl değiştirdiğini. O kader gecesinin olayları bir yara gibi hafızaya kazınır. lah sesleri ve çığlıklar hala rüyalarıma giriyor. Dumanın kokusunu ve havada kalan korkunun tadını hatırlıyorum. Bombalar düşmeye başladığında ofisimdeydim, her zamanki gibi geç saatlere kadar çalışıyordum. Patlamaların gittikçe yaklaştığını duyabiliyordum ve bilmeden önce ofis pencerelerim paramparça oldu ve patlama dalgası tarafından yere düştüm. Askerler gelip beni götürünceye kadar şaşkın ve şaşkın bir şekilde orada yattım. Kum Adası'na götürüldüm, orada altı ayımı derme çatma bir hapishanede geçirdim, dikenli tellerle çevrili, ter ve umutsuzluk kokusuyla. Bu sırada durumun ciddiyetini fark ettim.

العيش خلف الأسلاك الشائكة: مذكرات اعتقال هاواي عيسى خلال الحرب العالمية الثانية بينما أجلس لكتابة مذكراتي، أشعر بالهدف والواجب. اسمي ياسوتارو سوجا، وأنا واحد من المهاجرين اليابانيين القلائل الباقين على قيد الحياة الذين سُجنوا خلال الحرب العالمية الثانية. قصتي فريدة من نوعها، ليس فقط لأنني إيساي، ولكن لأنني اعتقلت مساء يوم 7 ديسمبر 1941، ليلة الهجوم سيئ السمعة على بيرل هاربور. بصفتي محررًا لصحيفة باللغة اليابانية، كنت أعتبر شخصية بارزة في المجتمع الياباني في هاواي، وكان اعتقالي بمثابة ضربة كبيرة لشعبنا. هذه قصتي عن العيش خلف الأسلاك الشائكة، وكيف غيرتني إلى الأبد. أحداث تلك الليلة المصيرية محفورة في الذاكرة مثل الندبة. لا تزال أصوات الطلقات النارية والصراخ تطارد أحلامي. أتذكر رائحة الدخان وطعم الخوف الذي ظل في الهواء. عندما بدأت القنابل في السقوط، كنت في مكتبي، أعمل في وقت متأخر كالمعتاد. كنت أسمع الانفجارات تقترب أكثر فأكثر وقبل أن أعرف ذلك تحطمت نوافذ مكتبي وسقطت على الأرض بسبب موجة الانفجار. استلقيت هناك، مذهولًا ومرتبكًا، حتى وصل الجنود وأخذوني بعيدًا. تم نقلي إلى جزيرة ساند، حيث أمضيت ستة أشهر في سجن مؤقت، محاطًا بأسلاك شائكة ورائحة العرق واليأس. خلال هذا الوقت أدركت خطورة الوضع.

鐵絲網後面的生活：第二次世界大戰期間夏威夷伊塞實習的回憶當我坐下來寫回憶錄時，我充滿了目的感和責任感。我叫Yasutaro Soga，我是第二次世界大戰期間為數不多的幸存的日本移民之一。我的故事是獨一無二的，不僅因為我是Issei，而且因為我在194112月7日晚上，即臭名昭著的珍珠港襲擊之夜被捕。作為日語報紙的編輯，我被認為是夏威夷日本社區的傑出人物，我的被捕對我們的人民來說是一個重大打擊。這是我對鐵絲網後面生活的描述，以及它如何永遠改變我。那個致命的夜晚的事件在記憶中被刻成疤痕。槍聲和尖叫聲仍然困擾著我的夢想。我記得空氣中揮之不去的煙味和恐懼味道。當炸彈開始掉落時，我在辦公室，照常工作。我聽到爆炸越來越近，在我發現之前，我辦公室的窗戶已經破裂，我被爆炸波撞倒在地。我躺著，驚呆了，困惑，直到士兵到達並把我帶走。我被帶到沙島，在那裏我在臨時監獄裏度過了半，周圍是鐵絲網和汗水和絕望的惡毒。正是在這段時間裏，我才意識到局勢的嚴重性。