BOOKS - La parodia nel cinema italiano
La parodia nel cinema italiano - Roy Menarini 2004 PDF  BOOKS
ECO~23 kg CO²

3 TON

Views
63628

Telegram
 
La parodia nel cinema italiano
Author: Roy Menarini
Year: 2004
Format: PDF
File size: PDF 412 KB
Language: Italian



Pay with Telegram STARS
The book "La Parodia nel Cinema Italiano" (The Parody in Italian Cinema) delves into an underappreciated aspect of Italian film history, exploring the phenomenon of parody in the post-war era. Despite being overlooked by historical and critical literature on Italian cinema, this book argues that parody is not only a marginal aspect of filmmaking but rather a crucial indicator of formal, thematic, and practical processes at play in official Italian cinema during the post-war period. The text begins with an introduction to the concept of parody and its significance in the context of Italian cinema. The author posits that parody is not just a series of humorous references or allusions to other films, but rather a reflection of the industry's attempt to adapt to the changing cultural and social landscape of Italy after World War II. This adaptation is evident in the way parody films challenge the dominant narrative structures and aesthetics of mainstream cinema, offering a unique perspective on the evolution of technology and the development of modern knowledge. The first chapter focuses on the emergence of parody in Italian cinema, tracing its origins back to the 1950s and 60s when directors began experimenting with different styles and techniques to create a new kind of comedy. The author highlights the work of directors such as Mario Monicelli, Luigi Comencini, and Elio Petri, who incorporated elements of parody into their films to subvert traditional genre conventions and create a more nuanced understanding of human nature. In the second chapter, the book examines the relationship between parody and the development of modern knowledge.
Книга «La Parodia nel Cinema Italiano» (Пародия в итальянском кино) углубляется в недооценённый аспект итальянской киноистории, исследуя феномен пародии в послевоенную эпоху. Несмотря на то, что историческая и критическая литература по итальянскому кино упускает из виду, эта книга утверждает, что пародия является не только маргинальным аспектом кинопроизводства, но скорее важнейшим показателем формальных, тематических и практических процессов, происходящих в официальном итальянском кинематографе в послевоенный период. Текст начинается с введения в понятие пародии и её значение в контексте итальянского кино. Автор утверждает, что пародия - это не просто серия юмористических отсылок или аллюзий на другие фильмы, но скорее отражением попытки индустрии адаптироваться к изменяющемуся культурному и социальному ландшафту Италии после Второй мировой войны. Эта адаптация проявляется в том, как пародийные фильмы бросают вызов доминирующим нарративным структурам и эстетике мейнстримного кино, предлагая уникальный взгляд на эволюцию технологий и развитие современных знаний. Первая глава посвящена появлению пародии в итальянском кино, прослеживая её истоки с 1950-х и 60-х годов, когда режиссёры начали экспериментировать с различными стилями и техниками, чтобы создать новый вид комедии. Автор выделяет работы таких режиссёров, как Марио Моничелли, Луиджи Коменчини и Элио Петри, которые включили элементы пародии в свои фильмы, чтобы подорвать традиционные жанровые условности и создать более нюансированное понимание человеческой природы. Во второй главе книга рассматривает взаимосвязь пародии и развития современного знания.
livre La Parodia nel Cinema Italiano (La parodie dans le cinéma italien) explore l'aspect sous-estimé de l'histoire cinématographique italienne en explorant le phénomène de la parodie dans l'après-guerre. Bien que la littérature historique et critique sur le cinéma italien soit négligée, ce livre affirme que la parodie n'est pas seulement un aspect marginal de la production cinématographique, mais plutôt l'indicateur le plus important des processus formels, thématiques et pratiques qui se déroulent dans le cinéma italien officiel de l'après-guerre. texte commence par une introduction à la notion de parodie et à sa signification dans le contexte du cinéma italien. L'auteur affirme que la parodie n'est pas seulement une série de références humoristiques ou d'allusions à d'autres films, mais plutôt un reflet de la tentative de l'industrie de s'adapter au paysage culturel et social changeant de l'Italie après la Seconde Guerre mondiale. Cette adaptation se manifeste par la façon dont les films parodiques défient les structures narratives dominantes et l'esthétique du cinéma grand public, offrant une vision unique de l'évolution des technologies et du développement des connaissances modernes. premier chapitre est consacré à l'apparition de la parodie dans le cinéma italien, qui remonte aux années 1950 et 60, lorsque les réalisateurs ont commencé à expérimenter différents styles et techniques pour créer un nouveau genre de comédie. L'auteur met en évidence le travail de réalisateurs tels que Mario Monicelli, Luigi Comencini et Elio Petri, qui ont inclus des éléments de parodie dans leurs films pour saper les conventions traditionnelles du genre et créer une compréhension plus nuancée de la nature humaine. Dans le deuxième chapitre, le livre examine la relation entre la parodie et le développement de la connaissance moderne.
libro «La Parodia nel Cine Italiano» (Parodia en el cine italiano) profundiza en el aspecto subestimado de la historia cinematográfica italiana, explorando el fenómeno de la parodia en la época de la posguerra. A pesar de que la literatura histórica y crítica sobre el cine italiano pasa por alto, este libro sostiene que la parodia no es sólo un aspecto marginal de la producción cinematográfica, sino más bien el indicador más importante de los procesos formales, temáticos y prácticos que tienen lugar en el cine oficial italiano durante la posguerra. texto comienza con una introducción al concepto de parodia y su significado en el contexto del cine italiano. autor sostiene que la parodia no es solo una serie de referencias humorísticas o alusiones a otras películas, sino más bien un reflejo del intento de la industria de adaptarse al cambiante panorama cultural y social de Italia tras la Segunda Guerra Mundial. Esta adaptación se manifiesta en la forma en que las películas paródicas desafían las estructuras narrativas dominantes y la estética del cine principal, ofreciendo una visión única de la evolución de la tecnología y el desarrollo del conocimiento moderno. primer capítulo trata de la aparición de la parodia en el cine italiano, trazando sus orígenes desde los 50 y 60, cuando los directores comenzaron a experimentar con diferentes estilos y técnicas para crear un nuevo tipo de comedia. autor destaca el trabajo de directores como Mario Monicelli, Luigi Comencini y Elio Petri, que incorporaron elementos de parodia en sus películas para socavar las convenciones de género tradicionales y crear una comprensión más matizada de la naturaleza humana. En el segundo capítulo, el libro examina la relación entre la parodia y el desarrollo del conocimiento moderno.
Das Buch „La Parodia nel Cinema Italiano“ (Parodie im italienischen Kino) taucht in einen unterschätzten Aspekt der italienischen Filmgeschichte ein und untersucht das Phänomen der Parodie in der Nachkriegszeit. Obwohl die historische und kritische Literatur über das italienische Kino übersehen wird, argumentiert dieses Buch, dass Parodie nicht nur ein Randaspekt der Filmproduktion ist, sondern ein wichtiger Indikator für die formalen, thematischen und praktischen Prozesse, die im offiziellen italienischen Kino in der Nachkriegszeit stattfinden. Der Text beginnt mit einer Einführung in den Begriff der Parodie und ihre Bedeutung im Kontext des italienischen Kinos. Der Autor argumentiert, dass die Parodie nicht nur eine Reihe von humorvollen Referenzen oder Anspielungen auf andere Filme ist, sondern vielmehr ein Spiegelbild des Versuchs der Industrie, sich an die sich verändernde kulturelle und soziale Landschaft Italiens nach dem Zweiten Weltkrieg anzupassen. Diese Adaption manifestiert sich in der Art und Weise, wie Parodiefilme die dominanten Erzählstrukturen und die Ästhetik des Mainstream-Kinos herausfordern und einen einzigartigen Blick auf die Entwicklung der Technologie und die Entwicklung des modernen Wissens bieten. Das erste Kapitel widmet sich der Entstehung der Parodie im italienischen Kino und verfolgt ihre Ursprünge aus den 1950er und 60er Jahren, als Regisseure begannen, mit verschiedenen Stilen und Techniken zu experimentieren, um eine neue Art von Komödie zu schaffen. Der Autor hebt die Arbeit von Regisseuren wie Mario Monicelli, Luigi Comencini und Elio Petri hervor, die Elemente der Parodie in ihre Filme integriert haben, um traditionelle Genrekonventionen zu untergraben und ein differenzierteres Verständnis der menschlichen Natur zu schaffen. Im zweiten Kapitel untersucht das Buch den Zusammenhang zwischen Parodie und der Entwicklung des modernen Wissens.
''
La Parodia nel Cinema Italiano (İtalyan nemasında Parodi), savaş sonrası dönemde parodi olgusunu keşfederek İtalyan film tarihinin hafife alınan bir yönünü ele alıyor. İtalyan sineması üzerine tarihsel ve eleştirel literatürün göz ardı edilmesine rağmen, bu kitap parodinin sadece film yapımının marjinal bir yönü değil, savaş sonrası dönemde resmi İtalyan sinemasında gerçekleşen resmi, tematik ve pratik süreçlerin önemli bir göstergesi olduğunu savunuyor. Metin, parodi kavramına ve İtalyan sineması bağlamındaki anlamına bir giriş ile başlar. Yazar, parodinin sadece bir dizi mizahi referans veya diğer filmlere ima olmadığını savunuyor. Ancak, endüstrinin II. Dünya Savaşı'ndan sonra İtalya'nın değişen kültürel ve sosyal manzarasına uyum sağlama girişiminin bir yansıması. Bu uyarlama, parodi filmlerinin ana akım sinemanın baskın anlatı yapılarına ve estetiğine meydan okumasında kendini gösteriyor. Teknolojinin evrimi ve modern bilginin gelişimi hakkında benzersiz bir bakış açısı sunar. İlk bölüm, İtalyan sinemasında parodi görünümüne ayrılmıştır ve kökenlerini, yönetmenlerin yeni bir komedi türü yaratmak için çeşitli stil ve teknikleri denemeye başladığı 1950'lerden ve 60'lardan izler. Yazar, Mario Monicelli, Luigi Comencini ve Elio Petri gibi yönetmenlerin çalışmalarını, geleneksel tür sözleşmelerini baltalamak ve insan doğası hakkında daha nüanslı bir anlayış oluşturmak için filmlerine parodi unsurlarını dahil ediyor. İkinci bölümde, kitap parodi ve modern bilginin gelişimi arasındaki ilişkiyi inceler.
La Parodia nel Cinema Italiano (محاكاة ساخرة في السينما الإيطالية) تتعمق في جانب تم التقليل من شأنه في تاريخ الفيلم الإيطالي، وتستكشف ظاهرة المحاكاة الساخرة في حقبة ما بعد الحرب. على الرغم من حقيقة أن الأدب التاريخي والنقدي في السينما الإيطالية يتم تجاهله، إلا أن هذا الكتاب يجادل بأن المحاكاة الساخرة ليست جانبًا هامشيًا من صناعة الأفلام فحسب، بل هي مؤشر أساسي للعمليات الرسمية والمواضيعية والعملية التي تحدث في السينما الإيطالية الرسمية في فترة ما بعد الحرب. يبدأ النص بمقدمة لمفهوم المحاكاة الساخرة ومعناها في سياق السينما الإيطالية. يجادل المؤلف بأن المحاكاة الساخرة ليست مجرد سلسلة من الإشارات الفكاهية أو التلميحات إلى أفلام أخرى، بل هو انعكاس لمحاولة الصناعة التكيف مع المشهد الثقافي والاجتماعي المتغير لإيطاليا بعد الحرب العالمية الثانية. يتجلى هذا التكيف في الطريقة التي تتحدى بها الأفلام الساخرة الهياكل السردية السائدة وجماليات السينما السائدة، تقديم منظور فريد لتطور التكنولوجيا وتطوير المعارف الحديثة. تم تخصيص الفصل الأول لمظهر المحاكاة الساخرة في السينما الإيطالية، وتتبع أصولها من الخمسينيات والستينيات، عندما بدأ المخرجون في تجربة أنماط وتقنيات مختلفة لإنشاء نوع جديد من الكوميديا. يسلط المؤلف الضوء على عمل المخرجين مثل ماريو مونيسيلي ولويجي كومنسيني وإيليو بيتري، الذين أدرجوا عناصر محاكاة ساخرة في أفلامهم من أجل تقويض الأعراف التقليدية وخلق فهم أكثر دقة للطبيعة البشرية. في الفصل الثاني، يبحث الكتاب العلاقة بين المحاكاة الساخرة وتطور المعرفة الحديثة.

You may also be interested in:

La parodia nel cinema italiano
La tradizione grottesca nel cinema italiano
Il sistema dell|impegno nel cinema italiano contemporaneo (Italian Edition)
Cinema ed estetica. L|evocazione del sacro nel cinema religioso
Scrittori di classe: Il mito del proletario nel romanzo italiano
Le Uniformi del Regio Esercito Italiano nel Periodo Umbertino Tomo 1-2
Spazio e tempo nel cinema di fantascienza. Filosofia di un genere hollywoodiano
C|era una volta in Italia: La settima arte in 100 capolavori del cinema italiano (Italian Edition)
Il cinema italiano. Generi, figure, film del passato e del presente
Lessico del cinema italiano. Forme di rappresentazione e forme di vita
Scrivere l|horror - Nel cinema e nella letteratura (Scuola di scrittura Scrivere narrativa) (Italian Edition)
Il mondo decadente del Gattopardo: Sicilia, sicilianita e storia d|Italia nel romanzo e nel film
Handy Dictionary of the English and Italian Languages Dizionario tascabile inglese-italiano and italiano-inglese
Italian Cinema Audiences: Histories and Memories of Cinema-going in Post-war Italy (Topics and Issues in National Cinema)
L’Attivita nel Mediterraneo, Mar Rosso e Mar Nero Degli Aerosiluranti Tedeschi 6./KG.26 nel 1941-1942
Strane coppie. Antagonismo e parodia dell|uomo qualunque
Historia do Cinema - Dos primordios ao cinema contemporaneo - 2a Edicao (Portuguese Edition)
Sirens of Modernity: World Cinema via Bombay (Cinema Cultures in Contact) (Volume 3)
Limit Cinema: Transgression and the Nonhuman in Contemporary Global Film (Thinking Cinema)
Screening Modernism: European Art Cinema, 1950-1980 (Cinema and Modernity)
Shot countershot: Film Tradition - Women|s Cinema (BFI Cinema)
Realism in Greek Cinema: From the Post-War Period to the Present (World Cinema)
Cinema and the Cultural Cold War: US Diplomacy and the Origins of the Asian Cinema Network
Contemporary Peruvian Cinema: History, Identity and Violence on Screen (World Cinema)
Deleuze, Japanese Cinema, and the Atom Bomb: The Spectre of Impossibility (Thinking Cinema)
Global Mexican Cinema: Its Golden Age (Cultural Histories of Cinema)
The Cinema of Cuba: Contemporary Film and the Legacy of Revolution (World Cinema)
Italian Post-Neorealist Cinema (Traditions in World Cinema EUP)
Celluloid Singapore: Cinema, Performance and the National (Traditions in World Cinema)
British Children|s Cinema: From the Thief of Bagdad to Wallace and Gromit (Cinema and Society)
Contemporary Balkan Cinema: Transnational Exchanges and Global Circuits (Traditions in World Cinema)
Coming-of-Age Cinema in New Zealand: Genre, Gender and Adaptation (Traditions in World Cinema)
Contemporary New Zealand Cinema: From New Wave to Blockbuster (World Cinema)
Representations of Palestine in Egyptian Cinema: Politics of (In)visibility (Cinema and Media Cultures in the Middle East Book 1)
Korean Cinema in Global Contexts: Post-Colonial Phantom, Blockbuster and Trans-Cinema (Critical Asian Cinemas)
Cinema of Discontent (Suny Series, Horizons of Cinema)
Francophone Belgian Cinema (Traditions in World Cinema)
American Smart Cinema (Traditions in World Cinema)
The New Neapolitan Cinema (Traditions in World Cinema)
Slow Cinema (Traditions in World Cinema)