
BOOKS - Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800...

Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800 (Issn, 230) (German Edition)
Author: Eva Stubenrauch
Year: March 6, 2023
Format: PDF
File size: PDF 4.2 MB
Language: German

Year: March 6, 2023
Format: PDF
File size: PDF 4.2 MB
Language: German

The book "Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800" (The Order of the Future: Aesthetic Procedures for Time Modeling since 1800) offers a unique perspective on the evolution of technology and its impact on society. The author challenges the traditional narrative of modernity, which often marks the end of deterministic future expectations and the beginning of open-ended futuristic thinking around 1800. Instead, this study revisits the theoretical and literary closure procedures that attempt to bridge the gap between experience and expectation horizons at the turn of the century. Through an analysis of poetic, aesthetic, philosophical, and historical texts, the author reveals that the closure of the open future is not a deviation from modernity but rather an inherent part of its thought structures and knowledge orders. This understanding can be applied to subsequent centuries, regularly recurring in the following centuries. The author's findings challenge the models, systems, and semantics of closing the future, from Baumgarten to Gumbrecht, from Lessing to Milo Rau. In doing so, they question the assumptions of literature and social science futures research.
Книга «Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800» (The Order of the Future: Aesthetic Procedures for Time Modeling since 1800) предлагает уникальный взгляд на эволюцию технологии и ее влияние на общество. Автор бросает вызов традиционному повествованию о современности, которое часто знаменует конец детерминированных будущих ожиданий и начало открытого футуристического мышления около 1800 года. Вместо этого, это исследование пересматривает теоретические и литературные процедуры закрытия, которые пытаются преодолеть разрыв между горизонтами опыта и ожидания на рубеже веков. Посредством анализа поэтических, эстетических, философских и исторических текстов автор показывает, что закрытие открытого будущего не является отклонением от современности, а скорее неотъемлемой частью его мыслительных структур и порядков знаний. Это понимание можно применить к последующим векам, регулярно повторяющимся в последующие века. Выводы автора бросают вызов моделям, системам и семантике закрытия будущего, от Баумгартена до Гумбрехта, от Лессинга до Мило Рау. При этом они ставят под сомнение предположения литературы и социологических исследований будущего.
livre « Die Ordnung der Zukunft : Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800 » (L'Ordre du Futur : Procédures aériennes pour la modélisation du temps) offre une vision unique de l'évolution de la technologie 1800 et son impact sur la société. L'auteur récuse le récit traditionnel de la modernité, qui marque souvent la fin des attentes futures déterministes et le début d'une pensée futuriste ouverte vers 1800. Au lieu de cela, cette étude redéfinit les procédures théoriques et littéraires de fermeture qui tentent de combler le fossé entre les horizons de l'expérience et de l'attente au tournant du siècle. En analysant les textes poétiques, esthétiques, philosophiques et historiques, l'auteur montre que la fermeture de l'avenir ouvert n'est pas une déviation de la modernité, mais plutôt une partie intégrante de ses structures de pensée et de l'ordre du savoir. Cette compréhension peut être appliquée aux siècles suivants, qui se répètent régulièrement dans les siècles suivants. s conclusions de l'auteur remettent en question les modèles, les systèmes et la sémantique de fermeture du futur, de Baumgarten à Humbrecht, de ssing à Milo Rau. En même temps, ils remettent en question les hypothèses de la littérature et des études sociologiques de l'avenir.
«Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800» (Orden del Futuro: Procedimientos Austéticos para la Modelación del Tiempo since 1800) ofrece una visión única de la evolución de la tecnología y su impacto en la sociedad. autor desafía la narrativa tradicional de la modernidad, que a menudo marca el fin de las expectativas futuras deterministas y el comienzo del pensamiento futurista abierto hacia 1800. En cambio, este estudio revisa los procedimientos teóricos y literarios de cierre que intentan cerrar la brecha entre los horizontes de la experiencia y la expectativa en el cambio de siglo. A través del análisis de textos poéticos, estéticos, filosóficos e históricos, el autor demuestra que cerrar un futuro abierto no es una desviación de la modernidad, sino más bien una parte integral de sus estructuras de pensamiento y órdenes de conocimiento. Este entendimiento puede aplicarse a los siglos posteriores, repetidos regularmente en los siglos siguientes. conclusiones del autor desafían los modelos, sistemas y semánticas de cierre del futuro, desde Baumgarten a Gumbrecht, desde ssing a Milo Rau. Al mismo tiempo, cuestionan los supuestos de la literatura y los estudios sociológicos del futuro.
O livro «Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800» (The Order of the Future: Aestheic Procedures for Time Modeling nce 1800) oferece uma visão única da evolução da tecnologia e do seu impacto sobre a tecnologia a sociedade. O autor desafia a narrativa tradicional sobre a modernidade, que muitas vezes marca o fim das expectativas futuras determinadas e o início do pensamento futurista aberto por volta de 1800. Em vez disso, este estudo revê os procedimentos teóricos e literários de encerramento que tentam superar a disparidade entre os horizontes de experiência e expectativa no início do século. Através da análise de textos poéticos, estéticos, filosóficos e históricos, o autor mostra que o encerramento de um futuro aberto não é um desvio da modernidade, mas mais uma parte integrante de suas estruturas de pensamento e ordem do conhecimento. Esta compreensão pode ser aplicada aos séculos subsequentes que se repetem regularmente nos séculos seguintes. As conclusões do autor desafiam modelos, sistemas e semânticas de encerramento do futuro, de Baumgarten a Humbrecht, de ssing a Milo Rau. No entanto, eles questionam os pressupostos da literatura e da investigação sociológica do futuro.
Il libro «Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800» (The Order of the Future: Aesthetic Procedures for Time Modeling nce 1800) offre una visione unica dell'evoluzione della tecnologia e del suo impatto sulla tecnologia La società. L'autore sfida la tradizionale narrazione della modernità, che spesso segna la fine delle aspettative future determinate e l'inizio del pensiero futurista aperto intorno al 1800. Invece, questo studio rivede le procedure teoriche e letterarie di chiusura che cercano di superare il divario tra gli orizzonti di esperienza e aspettativa nel corso del secolo. Attraverso l'analisi di testi poetici, estetici, filosofici e storici, l'autore dimostra che la chiusura di un futuro aperto non è una deviazione dalla modernità, ma piuttosto parte integrante delle sue strutture mentali e dei suoi ordinamenti di conoscenza. Questa comprensione può essere applicata ai secoli successivi che si ripetono regolarmente nei secoli successivi. conclusioni dell'autore sfidano i modelli, i sistemi e la semantica di chiusura del futuro, da Baumgarten a Humbreht, da ssing a Milo Rau. Allo stesso tempo, mettono in discussione le ipotesi di letteratura e ricerca sociologica sul futuro.
Das Buch „Die Ordnung der Zukunft: Ästhetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800“ bietet einen einzigartigen Blick auf die Entwicklung der Technologie und ihre Auswirkungen auf die Gesellschaft 1800. Der Autor fordert die traditionelle Erzählung der Moderne heraus, die oft das Ende deterministischer Zukunftserwartungen und den Beginn offenen futuristischen Denkens um 1800 markiert. Stattdessen überprüft diese Studie theoretische und literarische Abschlussverfahren, die versuchen, die Lücke zwischen den Horizonten der Erfahrung und der Erwartung um die Jahrhundertwende zu schließen. Durch die Analyse poetischer, ästhetischer, philosophischer und historischer Texte zeigt der Autor, dass die Schließung einer offenen Zukunft keine Abweichung von der Moderne ist, sondern ein integraler Bestandteil seiner Denkstrukturen und Wissensordnungen. Dieses Verständnis kann auf nachfolgende Jahrhunderte angewendet werden, die sich in den folgenden Jahrhunderten regelmäßig wiederholen. Die Erkenntnisse des Autors fordern Modelle, Systeme und die Schließungssemantik der Zukunft heraus, von Baumgarten bis Gumbrecht, von ssing bis Milo Rau. Dabei hinterfragen sie die Annahmen der Literatur- und soziologischen Zukunftsforschung.
Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodelierung seit 1800 (סדר העתיד: הליכים אסתטיים למודל זמן מאז 1800) מציע נקודת מבט ייחודית על התפתחות הטכנולוגיה והשפעתה על החברה. המחבר קורא תיגר על הנרטיב המסורתי של המודרניות, שלעיתים קרובות מסמן את סופה של ציפיות עתידיות דטרמיניסטיות ואת תחילתה של חשיבה עתידנית פתוחה בסביבות 1800. במקום זאת, מחקר זה בוחן מחדש הליכי סגירה תיאורטיים וספרותיים המנסים לגשר על הפער בין אופקי המאה של החוויה והציפייה. באמצעות ניתוח של טקסטים פואטיים, אסתטיים, פילוסופיים והיסטוריים, מראה המחבר כי סגירת העתיד הפתוח אינה סטייה מהמודרניות, אלא חלק בלתי נפרד ממבני המחשבה שלה ומסדרי הידע שלה. הבנה זו ניתנת ליישום במאות שלאחר מכן, וחוזרת על עצמה בקביעות במאות שלאחר מכן. ממצאי המחבר מאתגרים את המודלים, המערכות והסמנטיקה של סגר עתידי, מבאומגרטן לגומברכט, מלסינג למילו ראו. במקביל, הם מטילים ספק בהנחות הספרות ובמחקרים הסוציולוגיים של העתיד.''
Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800 (Geleceğin Düzeni: 1800'den beri Zaman Modellemesi için Estetik Prosedürler), teknolojinin evrimi ve toplum üzerindeki etkisi üzerine benzersiz bir bakış açısı sunuyor. Yazar, genellikle deterministik gelecek beklentilerinin sonunu ve 1800'lerde açık fütüristik düşüncenin başlangıcını işaret eden geleneksel modernite anlatısına meydan okuyor. Bunun yerine, bu çalışma, yüzyılın başındaki deneyim ve beklenti ufukları arasındaki boşluğu kapatmaya çalışan teorik ve edebi kapanış prosedürlerini tekrar gözden geçirmektedir. Şiirsel, estetik, felsefi ve tarihsel metinlerin analizi yoluyla yazar, açık geleceğin kapanmasının modernlikten bir sapma değil, düşünce yapılarının ve bilgi düzenlerinin ayrılmaz bir parçası olduğunu göstermektedir. Bu anlayış sonraki yüzyıllara uygulanabilir, sonraki yüzyıllarda düzenli olarak tekrarlanabilir. Yazarın bulguları, Baumgarten'den Gumbrecht'e, ssing'den Milo Rau'ya kadar gelecekteki kapanışın modellerini, sistemlerini ve semantiğini zorluyor. Aynı zamanda edebiyatın varsayımlarını ve geleceğin sosyolojik çalışmalarını sorguluyorlar.
Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800 (ترتيب المستقبل: الإجراءات الجمالية لنمذجة الوقت منذ عام 1800) يقدم منظورًا فريدًا لتطور التكنولوجيا وتأثيرها على المجتمع. يتحدى المؤلف السرد التقليدي للحداثة، والذي غالبًا ما يمثل نهاية التوقعات المستقبلية الحتمية وبداية التفكير المستقبلي المفتوح حوالي عام 1800. بدلاً من ذلك، تعيد هذه الدراسة النظر في إجراءات الإغلاق النظرية والأدبية التي تحاول سد الفجوة بين آفاق مطلع القرن للتجربة والتوقعات. من خلال تحليل النصوص الشعرية والجمالية والفلسفية والتاريخية، يوضح المؤلف أن إغلاق المستقبل المفتوح ليس انحرافًا عن الحداثة، بل هو جزء لا يتجزأ من هياكلها الفكرية وأنظمة المعرفة. يمكن تطبيق هذا الفهم على القرون اللاحقة، والتي تتكرر بانتظام في القرون اللاحقة. تتحدى نتائج المؤلف النماذج والأنظمة والدلالات للإغلاق المستقبلي، من Baumgarten إلى Gumbrecht، من ssing إلى Milo Rau. في الوقت نفسه، يشككون في افتراضات الأدب والدراسات الاجتماعية للمستقبل.
Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800 (미래의 순서: 1800 년 이후 시간 모델링을위한 미적 절차) 은 기술의 진화와 사회에 미치는 영향에 대한 독특한 관점을 제공합니다. 저자는 근대성에 대한 전통적인 이야기에 도전하는데, 이는 종종 결정 론적 미래 기대의 끝과 1800 년경에 열린 미래 사고의 시작을 의미합니다. 대신, 이 연구는 세기의 경험과 기대 사이의 격차를 해소하려는 이론적, 문학적 폐쇄 절차를 재검토합니다. 저자는 시적, 미적, 철학적, 역사적 텍스트의 분석을 통해 열린 미래의 폐쇄가 근대성과의 편차가 아니라 사고 구조와 지식 순서의 필수 부분임을 보여줍니다. 이러한 이해는 다음 세기에 정기적으로 반복되는 다음 세기에 적용될 수 있습니다. 저자의 연구 결과는 Baumgarten에서 Gumbrecht, ssing에서 Milo Rau에 이르기까지 미래 폐쇄의 모델, 시스템 및 의미론에 도전합니다. 동시에 그들은 미래의 문학과 사회 학적 연구의 가정에 의문을 제기합니다.
Die Ordnung der Zukunft: Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800 (The Order of the Future: Aesthetic Procedures for Time Modeling from 1800)は、技術の進化と社会への影響について独自の視点を提示している。著者は、多くの場合、決定論的な将来の期待の終わりと1800頃のオープン未来的な思考の始まりをマークし、現代の伝統的な物語に挑戦します。代わりに、本研究は、経験と期待の世紀の変わり目の地平とのギャップを埋めようとする理論的および文学的な閉鎖手順を再検討する。詩的、美的、哲学的、歴史的なテキストの分析を通じて、著者は、オープンな未来の閉鎖は現代からの逸脱ではなく、むしろその思考構造と知識の秩序の不可欠な部分であることを示しています。この理解はその後何世紀にもわたって適用され、その後何世紀にもわたって定期的に繰り返される。BaumgartenからGumbrechtまで、ssingからMilo Rauまでの、将来の閉鎖のモデル、システム、意味論に挑戦した著者の知見。同時に、彼らは将来の文学や社会学的研究の仮定に疑問を呈している。
書「Die Ordnung der Zukunft:Asthetische Verfahren der Zeitmodellierung seit 1800」(未來的命令:時間建模音樂節的Aesthetic Procedures 1800)提供了獨特的視角技術的發展及其對社會的影響。作者挑戰了現代性的傳統敘事,這通常標誌著確定性的未來期望的終結以及1800左右開放的未來主義思想的開始。相反,這項研究重新審視了理論和文學上的封閉程序,這些程序試圖彌合世紀之交經驗和期望之間的鴻溝。通過對詩歌,美學,哲學和歷史文本的分析,作者表明,封閉開放的未來不是現代性的偏離,而是其思想結構和知識秩序的組成部分。這種理解可以應用於隨後的幾個世紀,在隨後的幾個世紀中經常重復出現。作者的結論挑戰了從Baumgarten到Gumbrecht,從ssing到Milo Rau的未來封閉模型,系統和語義。同時,他們質疑未來文學和社會學研究的假設。
