The book "Не доживать а жить" (Not to live but to exist) by Alexey Gubin is a thought-provoking exploration of the aging process and its impact on society. The author presents a unique perspective on growing older, arguing that it is not necessary to burden old age with disease and decline. Instead, he suggests that new adaptive mechanisms in the body allow for a long and healthy life, and that the task of the elderly is to utilize these mechanisms to make their lives truly fulfilling. The book begins by discussing the current state of gerontology and the challenges faced by the elderly in modern society. Gubin argues that the traditional view of aging as a period of decline and decay is outdated and that there is a need for a new paradigm for understanding the aging process. He posits that the human body has evolved over time to accommodate the needs of an aging population, and that this evolution has led to the development of new adaptive mechanisms that can help maintain health and well-being in old age. Gubin then delves into the concept of creative robotics, which he defines as the use of technology to enhance and extend human capabilities. He argues that creative robotics have the potential to revolutionize the way we live and work, and that they can be used to improve the quality of life for the elderly.

книга «Не доживать а жить» (Чтобы не жить, но существовать) Алексеем Губиным является заставляющим думать исследованием процесса старения и его воздействия на общество. Автор представляет уникальный взгляд на взросление, утверждая, что необязательно обременять старость болезнями и упадком. Вместо этого он предполагает, что новые адаптивные механизмы в организме позволяют вести долгую и здоровую жизнь, и что задача пожилых людей состоит в том, чтобы использовать эти механизмы, чтобы сделать их жизнь по-настоящему полноценной. Книга начинается с обсуждения современного состояния геронтологии и проблем, с которыми сталкиваются пожилые люди в современном обществе. Губин утверждает, что традиционный взгляд на старение как на период упадка и распада устарел и что существует необходимость в новой парадигме понимания процесса старения. Он утверждает, что человеческое тело со временем развивалось для удовлетворения потребностей стареющего населения и что эта эволюция привела к разработке новых адаптивных механизмов, которые могут помочь поддерживать здоровье и благополучие в пожилом возрасте. Затем Губин углубляется в концепцию креативной робототехники, которую он определяет как использование технологий для усиления и расширения возможностей человека. Он утверждает, что креативная робототехника может революционизировать то, как мы живем и работаем, и что ее можно использовать для улучшения качества жизни пожилых людей.

livre « Ne pas vivre et vivre » (Pour ne pas vivre, mais exister) d'Alexey Gubin est une étude de réflexion sur le processus du vieillissement et son impact sur la société. L'auteur présente une vision unique de la vieillesse, affirmant qu'il n'est pas nécessaire de peser sur la vieillesse la maladie et le déclin. Au lieu de cela, il suggère que de nouveaux mécanismes adaptatifs dans le corps permettent une vie longue et saine, et que la tâche des personnes âgées est d'utiliser ces mécanismes pour rendre leur vie réellement pleine. livre commence par une discussion sur l'état actuel de la gérontologie et les défis auxquels les personnes âgées sont confrontées dans la société moderne. Hubin affirme que la vision traditionnelle du vieillissement comme une période de déclin et de désintégration est obsolète et qu'il est nécessaire d'adopter un nouveau paradigme pour comprendre le processus de vieillissement. Il affirme que le corps humain a évolué au fil du temps pour répondre aux besoins d'une population vieillissante et que cette évolution a conduit à la mise au point de nouveaux mécanismes d'adaptation qui peuvent aider à maintenir la santé et le bien-être des personnes âgées. Gubin s'oriente ensuite vers le concept de robotique créative, qu'il définit comme l'utilisation de la technologie pour renforcer et autonomiser l'homme. Il affirme que la robotique créative peut révolutionner notre façon de vivre et de travailler et qu'elle peut être utilisée pour améliorer la qualité de vie des personnes âgées.

libro «No vivir sino vivir» (Para no vivir sino existir) de Alexei Gubin es un estudio que hace pensar en el proceso de envejecimiento y su impacto en la sociedad. autor presenta una visión única de la edad adulta, argumentando que no es necesario cargar la vejez con enfermedades y decadencia. En cambio, sugiere que los nuevos mecanismos adaptativos en el cuerpo permiten llevar una vida larga y saludable, y que la tarea de las personas mayores es utilizar estos mecanismos para hacer que su vida sea verdaderamente plena. libro comienza con una discusión sobre el estado actual de la gerontología y los problemas que enfrentan las personas mayores en la sociedad actual. Gubin sostiene que la visión tradicional del envejecimiento como un período de decadencia y decadencia es obsoleta y que es necesario un nuevo paradigma para entender el proceso de envejecimiento. Sostiene que el cuerpo humano ha evolucionado con el tiempo para satisfacer las necesidades de una población envejecida y que esta evolución ha llevado al desarrollo de nuevos mecanismos adaptativos que pueden ayudar a mantener la salud y el bienestar en la vejez. A continuación, Gubin profundiza en el concepto de robótica creativa, que define como el uso de la tecnología para potenciar y empoderar al ser humano. Afirma que la robótica creativa puede revolucionar la forma en que vivimos y trabajamos y que se puede utilizar para mejorar la calidad de vida de las personas mayores.

O livro «Viver sem viver» (Para não viver, mas existir), de Alexei Gubin, é o que leva a pensar no processo de envelhecimento e seus efeitos na sociedade. O autor apresenta uma visão única do amadurecimento, afirmando que não é necessário carregar a velhice com doenças e declínio. Em vez disso, ele sugere que os novos mecanismos adaptativos no corpo permitem uma vida longa e saudável, e que o desafio dos idosos é usar esses mecanismos para tornar a sua vida realmente completa. O livro começa com um debate sobre o estado atual da gerontologia e os desafios que os idosos enfrentam na sociedade moderna. Gubin afirma que a visão tradicional do envelhecimento como um período de declínio e desintegração é obsoleta e que é necessário um novo paradigma para compreender o processo de envelhecimento. Ele afirma que o corpo humano evoluiu com o tempo para atender às necessidades de uma população envelhecida e que essa evolução levou ao desenvolvimento de novos mecanismos adaptativos que podem ajudar a manter a saúde e o bem-estar na idade mais velha. Em seguida, Gubin se aprofundou no conceito de robótica criativa, que ele define como o uso de tecnologias para fortalecer e potencializar o homem. Ele afirma que a robótica criativa pode revolucionar a forma como vivemos e trabalhamos e que pode ser usada para melhorar a qualidade de vida dos idosos.

Il libro «Non vivere» (Per non vivere, ma esistere) di Alexei Gubin è uno studio che fa pensare al processo di invecchiamento e ai suoi effetti sulla società. L'autore presenta una visione unica della crescita, sostenendo che non è necessario sopportare la vecchiaia con malattie e declino. Invece, suggerisce che i nuovi meccanismi adattivi nel corpo permettono una vita lunga e sana, e che il compito degli anziani è quello di utilizzare questi meccanismi per rendere la loro vita davvero completa. Il libro inizia con un dibattito sullo stato attuale della gerontologia e sui problemi che incontrano gli anziani nella società moderna. Gubin sostiene che la visione tradizionale dell'invecchiamento come un periodo di declino e disintegrazione è obsoleta e che c'è bisogno di un nuovo paradigma per comprendere il processo di invecchiamento. Sostiene che il corpo umano si è evoluto nel tempo per soddisfare le esigenze di una popolazione invecchiata e che questa evoluzione ha portato allo sviluppo di nuovi meccanismi adattivi che possono aiutare a mantenere la salute e il benessere in età avanzata. Poi Gubin approfondisce il concetto di robotica creativa che definisce come l'uso della tecnologia per migliorare e ampliare le capacità umane. Sostiene che la robotica creativa può rivoluzionare il modo in cui viviamo e lavoriamo, e che può essere usata per migliorare la qualità della vita degli anziani.

Das Buch „Nicht leben, sondern leben“ (Um nicht zu leben, sondern zu existieren) von Alexei Gubin ist eine zum Nachdenken anregende Studie über den Alterungsprozess und seine Auswirkungen auf die Gesellschaft. Der Autor präsentiert eine einzigartige Perspektive auf das Erwachsenwerden und argumentiert, dass es nicht notwendig ist, das Alter mit Krankheit und Niedergang zu belasten. Stattdessen schlägt er vor, dass neue adaptive Mechanismen im Körper ein langes und gesundes ben ermöglichen und dass die Herausforderung für ältere Menschen darin besteht, diese Mechanismen zu nutzen, um ihr ben wirklich erfüllend zu machen. Das Buch beginnt mit einer Diskussion über den aktuellen Stand der Gerontologie und die Probleme, mit denen ältere Menschen in der heutigen Gesellschaft konfrontiert sind. Gubin argumentiert, dass die traditionelle cht des Alterns als eine Zeit des Niedergangs und des Verfalls veraltet ist und dass ein neues Paradigma zum Verständnis des Alterungsprozesses erforderlich ist. Er argumentiert, dass sich der menschliche Körper im Laufe der Zeit weiterentwickelt hat, um den Bedürfnissen einer alternden Bevölkerung gerecht zu werden, und dass diese Entwicklung zur Entwicklung neuer Anpassungsmechanismen geführt hat, die dazu beitragen können, Gesundheit und Wohlbefinden im Alter zu erhalten. Gubin taucht dann in das Konzept der kreativen Robotik ein, das er als den Einsatz von Technologie zur Stärkung und Stärkung des Menschen definiert. Er argumentiert, dass kreative Robotik die Art und Weise, wie wir leben und arbeiten, revolutionieren kann und dass sie zur Verbesserung der bensqualität älterer Menschen eingesetzt werden kann.

książka „Nie żyć, ale żyć” (Aby nie żyć, ale istnieć) Aleksiej Gubin jest prowokujące do myślenia badanie procesu starzenia się i jego wpływ na społeczeństwo. Autor przedstawia wyjątkowy pogląd na dorastanie, argumentując, że nie jest konieczne obciążanie starości chorobą i upadkiem. Zamiast tego sugeruje, że nowe mechanizmy adaptacyjne w organizmie umożliwiają długie i zdrowe życie, a wyzwaniem dla starszych dorosłych jest wykorzystanie tych mechanizmów, aby ich życie naprawdę się spełniło. Książka zaczyna się od omówienia współczesnego stanu gerontologii i wyzwań stojących przed ludźmi starszymi we współczesnym społeczeństwie. Gubin twierdzi, że tradycyjne postrzeganie starzenia się jako okresu spadku i rozpadu jest przestarzałe i że istnieje potrzeba nowego paradygmatu dla zrozumienia procesu starzenia. Twierdzi, że ludzkie ciało z czasem ewoluowało, aby zaspokoić potrzeby starzejącej się populacji i że ewolucja ta doprowadziła do rozwoju nowych mechanizmów adaptacyjnych, które mogą pomóc wspierać zdrowie i dobrostan w starości. Następnie Gubin zagłębia się w koncepcję twórczej robotyki, którą definiuje jako wykorzystywanie technologii do wzmacniania i wzmacniania pozycji człowieka. Twierdzi, że twórcza robotyka może zrewolucjonizować sposób, w jaki żyjemy i pracujemy, i że może być wykorzystywana do poprawy jakości życia osób starszych.

הספר ”לא לחיות אלא לחיות” (על מנת לא לחיות אלא להתקיים) מאת אלכסיי גובין הוא מחקר מעורר מחשבה על תהליך ההזדקנות והשפעתה על החברה. המחבר מציג השקפה ייחודית על התבגרות וטוען שאין זה הכרחי להעמיס על הזקנה מחלה והידרדרות. תחת זאת, הוא מציע שמנגנוני הסתגלות חדשים בגוף יאפשרו חיים ארוכים ובריאים, ושהאתגר למבוגרים הוא להשתמש במנגנונים אלה כדי להגשים את חייהם באמת. הספר מתחיל בדיונים על מצבה המודרני של הגרונטולוגיה ועל האתגרים הניצבים בפני הקשישים בחברה המודרנית. גובין טוען כי ההשקפה המסורתית על הזדקנות כתקופה של הידרדרות וריקבון היא מיושנת וכי יש צורך בפרדיגמה חדשה להבנת תהליך ההזדקנות. הוא טוען שגוף האדם התפתח עם הזמן כדי לענות על צורכי האוכלוסיה המזדקנת ושהאבולוציה הזו הובילה להתפתחות מנגנוני הסתגלות חדשים שיכולים לעזור לתמוך בבריאות וברווחה בזקנה. גובין מתעמק במושג רובוטיקה יצירתית, שהוא מגדיר כמשתמש בטכנולוגיה כדי לשפר ולהעצים אדם. הוא טוען שרובוטיקה יצירתית יכולה לחולל מהפכה בדרך החיים והעבודה שלנו ושהיא יכולה לשמש לשיפור איכות החיים של אנשים מבוגרים.''

Alexei Gubin'in "Yaşamak değil, yaşamak" (Yaşamak için değil, var olmak için) kitabı, yaşlanma sürecinin ve toplum üzerindeki etkisinin düşündürücü bir çalışmasıdır. Yazar, yaşlanmanın hastalık ve gerileme ile yüklenmesinin gerekli olmadığını savunarak benzersiz bir büyüme görüşü sunar. Bunun yerine, vücuttaki yeni uyarlanabilir mekanizmaların uzun ve sağlıklı yaşamları mümkün kıldığını ve yaşlı yetişkinler için zorluğun bu mekanizmaları hayatlarını gerçekten yerine getirmek için kullanmak olduğunu öne sürüyor. Kitap, modern gerontolojinin durumunu ve modern toplumda yaşlı insanların karşılaştığı zorlukları tartışarak başlıyor. Gubin, geleneksel yaşlanma görüşünün bir düşüş ve çürüme dönemi olarak modası geçmiş olduğunu ve yaşlanma sürecini anlamak için yeni bir paradigmaya ihtiyaç olduğunu savunuyor. İnsan vücudunun yaşlanan bir popülasyonun ihtiyaçlarını karşılamak için zamanla geliştiğini ve bu evrimin yaşlılıkta sağlığı ve refahı desteklemeye yardımcı olabilecek yeni uyarlanabilir mekanizmaların geliştirilmesine yol açtığını savunuyor. Gubin daha sonra, bir kişiyi geliştirmek ve güçlendirmek için teknolojiyi kullanmak olarak tanımladığı yaratıcı robotik kavramını araştırıyor. Yaratıcı robotiğin yaşadığımız ve çalıştığımız şekilde devrim yaratabileceğini ve yaşlı insanlar için yaşam kalitesini iyileştirmek için kullanılabileceğini savunuyor.

كتاب «لا تعيش بل تعيش» (من أجل عدم العيش، ولكن للوجود) من تأليف أليكسي جوبين هو دراسة مثيرة للتفكير حول عملية الشيخوخة وتأثيرها على المجتمع. ويقدم المؤلف نظرة فريدة عن النمو، بحجة أنه ليس من الضروري إثقال كاهل الشيخوخة بالمرض والانحطاط. بدلاً من ذلك، يقترح أن آليات التكيف الجديدة في الجسم تتيح حياة طويلة وصحية، وأن التحدي الذي يواجه كبار السن هو استخدام هذه الآليات لجعل حياتهم مرضية حقًا. يبدأ الكتاب بمناقشة الحالة الحديثة لعلم الشيخوخة والتحديات التي يواجهها كبار السن في المجتمع الحديث. يجادل غوبين بأن النظرة التقليدية للشيخوخة كفترة تدهور وانحلال قديمة وأن هناك حاجة إلى نموذج جديد لفهم عملية الشيخوخة. يجادل بأن جسم الإنسان قد تطور بمرور الوقت لتلبية احتياجات السكان المسنين وأن هذا التطور أدى إلى تطوير آليات تكيفية جديدة يمكن أن تساعد في دعم الصحة والرفاهية في سن الشيخوخة. ثم يتعمق جوبين في مفهوم الروبوتات الإبداعية، والتي يعرفها على أنها استخدام التكنولوجيا لتعزيز الشخص وتمكينه. يجادل بأن الروبوتات الإبداعية يمكن أن تحدث ثورة في الطريقة التي نعيش ونعمل بها وأنه يمكن استخدامها لتحسين نوعية الحياة لكبار السن.

Alexei Gubinによる本「生きてはいけないが生きている」（生きるためではなく、存在するために）は、高齢化プロセスと社会へのその影響の思考刺激的な研究です。著者は、病気や衰弱で老齢に負担をかける必要はないと主張し、育つというユニークな見方を示しています。代わりに、彼は体の新しい適応メカニズムが長く健やかな生活を可能にすることを示唆し、高齢者のための課題は、彼らの生活を本当に充実させるために、これらのメカニズムを使用することです。この本は、現代の老学の現状と、現代社会における高齢者が直面する課題について議論することから始まります。グビンは、衰退と衰退の期間としての従来の老化の見方は時代遅れであり、老化プロセスを理解するための新しいパラダイムが必要であると主張している。彼は、人間の体は、高齢化する人口のニーズを満たすために時間とともに進化してきたと主張し、この進化は、高齢者の健康と幸福を支えることができる新しい適応メカニズムの開発につながっていると主張しています。グビンはその後、創造的なロボット工学の概念を掘り下げます。クリエイティブロボティクスは、私たちの生き方や働き方に革命をもたらす可能性があり、高齢者の生活の質を向上させるために使用できると彼は主張しています。

阿列克謝·古賓（Aleksey Gubin）撰寫的《不活下來》一書（為了不活下來但存在）是對衰老過程及其對社會影響的思考。作者提出了一種獨特的成長觀，認為不一定給老帶來疾病和衰落的負擔。相反，他建議體內新的適應性機制允許長壽和健康，老人的任務是利用這些機制使他們的生活真正成熟。該書首先討論了老醫學的現代狀態以及老人面對的現代社會問題。古賓認為，傳統上將老齡化視為衰落和衰落時期的觀點已經過時，並且需要新的範式來理解老齡化過程。他認為，人體隨著時間的推移而進化，以滿足老齡化人口的需求，並且這種進化導致了新的適應性機制的發展，這些機制可以幫助維持老人的健康和福祉。然後，古賓深入研究了創造性機器人技術的概念，他將其定義為使用技術來增強和增強人類能力。他認為，創意機器人技術可以徹底改變我們的生活和工作方式，並且可以用來改善老人的生活質量。