The plot of the book 'Мины замедленного действия' by Илья Григорьевич Старинов (Ilya Grigorievich Starynov) is a continuation of his previous work, 'Notes of a Saboteur', and delves deeper into the history of the partisan movement during World War II. The book explores the process of technology evolution and the need for a personal paradigm to understand the technological advancements of modern knowledge, which is crucial for humanity's survival. The story follows the journey of the main character, Ilya Grigorievich, as he transitions from the Ukrainian headquarters of the partisan movement to Poland, providing a unique perspective on the development of the partisan movement during the war. Through his experiences, the author highlights the importance of studying and understanding the process of technology evolution, particularly in the context of warfare. The book begins with an introduction to the 1928 decree on the creation of partisan bases in the western territories of the USSR, which was previously discussed in 'Notes of a Saboteur'. This sets the stage for the historical study that follows, 'Lost Opportunities', where the author uses a wealth of factual material to explore the growth of the partisan movement during World War II in both the Soviet Union and European countries. Throughout the book, the author emphasizes the significance of developing a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge.

сюжет книги 'Мины замедленного действия'Илья Григорьевич Старинов (Илья Григорьевич Старынов) является продолжением его предыдущей работы «Записки диверсанта» и углубляется в историю партизанского движения во время Второй мировой войны. История рассказывает о путешествии главного героя, Ильи Григорьевича, по мере его перехода из украинского штаба партизанского движения в Польшу, предоставляя уникальный взгляд на развитие партизанского движения в годы войны. Своим опытом автор подчеркивает важность изучения и понимания процесса эволюции технологий, особенно в контексте ведения войны. Книга начинается со вступления к декрету 1928 года о создании партизанских баз на западных территориях СССР, который ранее обсуждался в «Записках диверсанта». Это закладывает основу для последующего исторического исследования «Упущенные возможности», где автор использует богатый фактический материал для изучения роста партизанского движения во время Второй мировой войны как в Советском Союзе, так и в европейских странах. На протяжении всей книги автор подчёркивает значимость выработки личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современного знания.

L'histoire du livre « Mines à retardement » Ilya Grigorievich Starnov (Ilya Grigorievich Starynov) est une suite à son travail précédent, « Notes du saboteur », et S'étend dans L'histoire du mouvement de guérilla pendant la Seconde Guerre mondiale. L'histoire raconte le voyage du personnage principal, Ilya Grigorievich, alors qu'il est passé du quartier général ukrainien du mouvement de guérilla en Pologne, offrant une vision unique du développement du mouvement de guérilla pendant les années de guerre. Par son expérience, l'auteur souligne l'importance d'étudier et de comprendre l'évolution de la technologie, en particulier dans le contexte de la guerre. livre commence par l'entrée en vigueur du décret de 1928 sur la création de bases de guérilla dans les territoires occidentaux de l'URSS, qui a été précédemment discuté dans les Notes du saboteur. Cela jette les bases d'une étude historique ultérieure intitulée « s occasions manquées », où l'auteur utilise un riche matériel factuel pour étudier la croissance du mouvement de guérilla pendant la Seconde Guerre mondiale, tant en Union soviétique que dans les pays européens. Tout au long du livre, l'auteur souligne l'importance de l'élaboration d'un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement des connaissances modernes.

la trama del libro «Minas de tiempo» de Ilya Grigorievich Starnov (Ilya Grigorievich Starynov) es una continuación de su trabajo anterior «Notas de un saboteador» y profundiza en la historia del movimiento guerrillero durante la Segunda Guerra Mundial. La historia narra el viaje del protagonista, Ilya Grigorievich, al pasar de la sede ucraniana del movimiento guerrillero a Polonia, proporcionando una visión única del desarrollo del movimiento guerrillero durante los de guerra. Con su experiencia, el autor destaca la importancia de estudiar y comprender el proceso de evolución de la tecnología, especialmente en el contexto de la guerra. libro comienza con la entrada en vigor del decreto de 1928 sobre la creación de bases guerrilleras en los territorios occidentales de la URSS, que anteriormente se había discutido en las Notas del Saboteador. Esto sienta las bases para el posterior estudio histórico «Oportunidades perdidas», donde el autor utiliza material fáctico rico para estudiar el crecimiento del movimiento guerrillero durante la Segunda Guerra Mundial tanto en la Unión Soviética como en los países europeos. A lo largo del libro, el autor destaca la importancia de producir un paradigma personal de percepción del proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno.

A história de «Minas de Efeito Retardado», de Ilya Grigoriewicz Starynov, é uma extensão de seu trabalho anterior, «Notas de Sabotador», e se aprofundou na história da guerrilha durante a Segunda Guerra Mundial. A história conta a viagem do protagonista, Ilya Grigorievich, à medida que ele se transferiu do quartel-general ucraniano da guerrilha para a Polônia, oferecendo uma visão única do desenvolvimento da guerrilha durante a guerra. Com sua experiência, o autor ressalta a importância de estudar e compreender a evolução da tecnologia, especialmente no contexto da guerra. O livro começa com o decreto de 1928 sobre a criação de bases de guerrilha nos territórios ocidentais da URSS, que já foi discutido nas Notas do Sabotador. Isto estabelece a base para uma pesquisa histórica posterior sobre «Oportunidades perdidas», onde o autor usa um rico material factual para explorar o crescimento da guerrilha durante a Segunda Guerra Mundial, tanto na União Soviética como em países europeus. Ao longo do livro, o autor sublinha a importância de desenvolver um paradigma pessoal para a percepção do processo tecnológico de desenvolvimento do conhecimento moderno.

la trama del libro «Mine a orologeria» di Ilya Grigorievich Starynov è un'estensione del suo precedente lavoro, «Note di un sabotatore», e si approfondisce nella storia della guerriglia durante la seconda guerra mondiale. La storia racconta il viaggio del protagonista, Ilya Grigorievich, durante il suo passaggio dal quartier generale ucraino della guerriglia alla Polonia, fornendo una visione unica dell'evoluzione della guerriglia durante gli anni di guerra. Con la sua esperienza, l'autore sottolinea l'importanza di studiare e comprendere l'evoluzione della tecnologia, soprattutto nel contesto della guerra. Il libro inizia con il decreto del 1928 sulla creazione di basi di guerriglia nei territori occidentali dell'Unione Sovietica, precedentemente discusso nelle Note del Sabotatore. Questo pone le basi per una successiva ricerca storica, «Opportunità mancate», dove l'autore utilizza un ricco materiale di fatto per studiare la crescita della guerriglia durante la seconda guerra mondiale, sia nell'Unione Sovietica che nei paesi europei. Durante tutto il libro, l'autore sottolinea l'importanza di sviluppare un paradigma personale per la percezione del processo tecnologico dello sviluppo della conoscenza moderna.

Die Handlung des Buches „Zeitbomben“ Ilya Grigorjewitsch Starinov (Ilya Grigorjewitsch Starinov) ist eine Fortsetzung seiner früheren Arbeit „Notizen eines Saboteurs“ und vertieft sich in die Geschichte der Partisanenbewegung während des Zweiten Weltkriegs. Die Geschichte erzählt von der Reise des Protagonisten Ilya Grigorievich, als er aus dem ukrainischen Hauptquartier der Partisanenbewegung nach Polen überging und einen einzigartigen Einblick in die Entwicklung der Partisanenbewegung während des Krieges gab. Mit seiner Erfahrung betont der Autor die Bedeutung des Studiums und des Verständnisses des Prozesses der Technologieentwicklung, insbesondere im Kontext der Kriegsführung. Das Buch beginnt mit der Einleitung zum Dekret von 1928 über die Schaffung von Partisanenbasen in den westlichen Gebieten der UdSSR, das zuvor in den „Notizen eines Saboteurs“ diskutiert wurde. Dies legt den Grundstein für die anschließende historische Studie „Verpasste Chancen“, in der der Autor anhand von reichhaltigem Sachmaterial das Wachstum der Partisanenbewegung während des Zweiten Weltkriegs sowohl in der Sowjetunion als auch in europäischen Ländern untersucht. Während des gesamten Buches betont der Autor die Bedeutung der Entwicklung eines persönlichen Paradigmas für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens.

działka książki „Kopalnie czasu” Ilya Grigoriewicz Starinov (Ilya Grigoriewicz Starynow) jest kontynuacją jego poprzedniej pracy „Notatki sabotażysty” i zagłębia się w historię ruchu partyzanckiego w czasie II wojny światowej. Historia opowiada o podróży bohatera, Ilii Grigorjewicz, gdy przeniósł się z ukraińskiej siedziby ruchu partyzanckiego do Polski, zapewniając wyjątkową perspektywę rozwoju ruchu partyzanckiego w latach wojny. Swoim doświadczeniem autor podkreśla znaczenie studiowania i zrozumienia procesu ewolucji technologii, zwłaszcza w kontekście działań wojennych. Księga rozpoczyna się wraz z wejściem do dekretu z 1928 r. o tworzeniu partyzanckich baz na zachodnich terytoriach ZSRR, który był wcześniej omawiany w Notatkach Saboteura. Stanowi to podstawę późniejszego badania historycznego „Utracone możliwości”, gdzie autor wykorzystuje bogate materiały rzeczowe do badania rozwoju ruchu partyzanckiego w czasie II wojny światowej zarówno w Związku Radzieckim, jak i w krajach europejskich. W książce autor podkreśla znaczenie rozwijania osobistego paradygmatu postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy.

''

"Zaman Madenleri" kitabının konusu Ilya Grigorievich Starinov (Ilya Grigorievich Starynov) önceki çalışmalarının devamı niteliğindedir. "Bir sabotajcının notları've II. Dünya Savaşı sırasındaki partizan hareketinin tarihine giriyor. Hikaye, kahramanı Ilya Grigorievich'in, partizan hareketinin Ukrayna karargahından Polonya'ya taşınırken, savaş yıllarında partizan hareketinin gelişimine benzersiz bir bakış açısı sağlayan yolculuğunu anlatıyor. Yazar, tecrübesiyle, özellikle savaş bağlamında, teknolojinin evrim sürecini incelemenin ve anlamanın önemini vurgulamaktadır. Kitap, daha önce Sabotajcı Notları'nda tartışılan SSCB'nin batı bölgelerinde partizan üslerinin oluşturulmasına ilişkin 1928 kararnamesine girilmesiyle başlıyor. Bu, yazarın hem Sovyetler Birliği hem de Avrupa ülkelerinde II. Dünya Savaşı sırasında partizan hareketinin büyümesini incelemek için zengin olgusal materyaller kullandığı "Kayıp Fırsatlar'adlı daha sonraki tarihsel çalışmanın temelini oluşturur. Kitap boyunca yazar, modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirmenin önemini vurgulamaktadır.

حبكة كتاب «مناجم الوقت» إيليا غريغوريفيتش ستارينوف (إيليا غريغوريفيتش ستارينوف) هو استمرار لعمله السابق «ملاحظات عن مخرب» ويتعمق في تاريخ الحركة الحزبية خلال الحرب العالمية الثانية. تحكي القصة رحلة بطل الرواية، إيليا غريغوريفيتش، أثناء انتقاله من المقر الأوكراني للحركة الحزبية إلى بولندا، مما يوفر منظورًا فريدًا لتطور الحركة الحزبية خلال سنوات الحرب. ويشدد صاحب البلاغ بخبرته على أهمية دراسة وفهم عملية تطور التكنولوجيا، لا سيما في سياق الحرب. يبدأ الكتاب بدخول مرسوم عام 1928 بشأن إنشاء قواعد حزبية في الأراضي الغربية لاتحاد الجمهوريات الاشتراكية السوفياتية، والذي نوقش سابقًا في مذكرات المخربين. يضع هذا الأساس للدراسة التاريخية اللاحقة «الفرص الضائعة»، حيث يستخدم المؤلف مواد واقعية غنية لدراسة نمو الحركة الحزبية خلال الحرب العالمية الثانية في كل من الاتحاد السوفيتي والدول الأوروبية. في جميع أنحاء الكتاب، يؤكد المؤلف على أهمية تطوير نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطور المعرفة الحديثة.