The Grieving Brain: The Surprising Science of How We Learn from Love and Loss As humans, we have always struggled with the loss of a loved one, and it is a universal experience that has been explored in literature for centuries. However, until now, we have had little scientific understanding of this process. In "The Grieving Brain," neuroscientist and psychologist MaryFrances O'Connor, PhD, provides a fascinating new perspective on grief, making cutting-edge neuroscience accessible through her infectious enthusiasm. She guides us through how our brains encode love and grief, revealing how our neurons form attachments to others, but also how our brains must come to terms with the loss of those attachments. O'Connor's groundbreaking research in neuroimaging and her real-life stories make this book an engaging read, combining storytelling, accessible science, and practical knowledge to help us better understand the process of grief and navigate loss with more ease and grace. With love, our brains help us form attachments to others, but with loss, our brain must come to terms with where our loved ones went or how to imagine a future that encompasses their absence.

Скорбящий мозг: удивительная наука о том, как мы учимся на любви и потере Как люди, мы всегда боролись с потерей любимого человека, и это универсальный опыт, который исследуется в литературе на протяжении веков. Однако до сих пор у нас было мало научного понимания этого процесса. В «Скорбящем мозге» нейробиолог и психолог МэриФрэнсис О'Коннор, доктор философии, представляет новый захватывающий взгляд на горе, делая передовую нейробиологию доступной благодаря ее инфекционному энтузиазму. Она направляет нас через то, как наш мозг кодирует любовь и горе, раскрывая, как наши нейроны формируют привязанность к другим, а также как наш мозг должен смириться с потерей этих привязанностей. Новаторские исследования О'Коннор в области нейровизуализации и ее реальные истории делают эту книгу увлекательным чтением, сочетающим в себе повествование, доступную науку и практические знания, чтобы помочь нам лучше понять процесс горя и ориентироваться в потере с большей легкостью и изяществом. С любовью наш мозг помогает нам формировать привязанность к другим, но с потерей наш мозг должен смириться с тем, куда пошли наши близкие или как представить себе будущее, которое охватывает их отсутствие.

Cerveau en deuil : une science étonnante sur la façon dont nous apprenons sur l'amour et la perte En tant qu'êtres humains, nous avons toujours lutté contre la perte d'un être cher, et c'est une expérience universelle qui est explorée dans la littérature au fil des siècles. Cependant, jusqu'à présent, nous avons eu peu de compréhension scientifique de ce processus. Dans Cerveau en deuil, la neuroscientifique et psychologue MaryFrancis O'Connor, Ph.D., présente un nouveau regard passionnant sur la montagne, rendant la neuroscience de pointe accessible grâce à son enthousiasme infectieux. Elle nous guide à travers la façon dont notre cerveau code l'amour et le chagrin, révélant comment nos neurones forment l'attachement aux autres, et comment notre cerveau doit accepter la perte de ces attachements. s recherches novatrices d'O'Connor dans le domaine de la neuro-imagerie et de ses histoires réelles font de ce livre une lecture fascinante qui combine la narration, la science accessible et les connaissances pratiques pour nous aider à mieux comprendre le processus du chagrin et à naviguer dans la perte avec plus de facilité et de grâce. Avec amour, notre cerveau nous aide à nous attacher aux autres, mais avec la perte, notre cerveau doit accepter où nos proches sont allés ou comment imaginer un avenir qui couvre leur absence.

Cerebro doloroso: una ciencia increíble sobre cómo aprendemos del amor y la pérdida Como seres humanos, siempre hemos luchado contra la pérdida de un ser querido, y es una experiencia universal que se ha explorado en la literatura durante siglos. n embargo, hasta ahora hemos tenido poca comprensión científica de este proceso. En «cerebro doloroso», la neurocientífica y psicóloga MaryFrancis O'Connor, doctora en filosofía, presenta una nueva visión emocionante de la montaña, haciendo accesible la neurociencia avanzada gracias a su entusiasmo infeccioso. Nos guía a través de cómo nuestro cerebro codifica el amor y el dolor, revelando cómo nuestras neuronas forman apego a los demás, y también cómo nuestro cerebro debe aceptar la pérdida de esos apegos. La investigación pionera de O'Connor en neuroimagen y sus historias reales hacen de este libro una lectura fascinante que combina la narrativa, la ciencia accesible y el conocimiento práctico para ayudarnos a entender mejor el proceso del duelo y navegar en la pérdida con mayor facilidad y gracia. Con amor, nuestro cerebro nos ayuda a moldear el apego a los demás, pero con la pérdida nuestro cerebro debe resignarse a adónde han ido nuestros seres queridos o cómo imaginar un futuro que abrace su ausencia.

Cérebro de luto: Ciência incrível de como aprendemos com amor e perda Como seres humanos, sempre lutamos contra a perda de uma pessoa amada, e esta é uma experiência universal que vem sendo explorada na literatura ao longo dos séculos. Mas, até agora, tivemos pouca compreensão científica deste processo. Em «Cérebro de luto», a neurocientista e psicóloga MaryFrances O'Connor, doutora em Filosofia, apresenta uma nova visão emocionante da montanha, tornando a neurociência avançada acessível graças ao seu entusiasmo infeccioso. Ela guia-nos através da forma como o nosso cérebro codifica o amor e a tristeza, revelando como os nossos neurônios formam o apego aos outros, e como o nosso cérebro deve aceitar a perda destes traços. A inovadora pesquisa de O'Connor em Neurovigilância e suas histórias reais tornam este livro uma leitura fascinante, que combina narrativa, ciência acessível e conhecimento prático para nos ajudar a compreender melhor o processo de mágoa e guiar a perda com mais facilidade e elegância. Com amor, o nosso cérebro ajuda-nos a criar o nosso apego aos outros, mas, com a perda, o nosso cérebro deve aceitar onde os nossos entes queridos foram ou como imaginar o futuro que abrange a sua ausência.

Cervello in lutto: Una scienza straordinaria su come impariamo l'amore e la perdita Come esseri umani, abbiamo sempre combattuto la perdita di una persona amata, ed è un'esperienza universale che viene esplorata nella letteratura nel corso dei secoli. Ma finora abbiamo avuto poca comprensione scientifica di questo processo. In «Cervello in lutto», la neuroscienziologa e psicologa MaryFrances O'Connor, dottoranda, presenta una nuova e emozionante visione della montagna, rendendo la neuroscienza all'avanguardia accessibile grazie al suo entusiasmo infettivo. Ci guida attraverso il modo in cui il nostro cervello codifica l'amore e il dolore, rivelando come i nostri neuroni formano l'attaccamento agli altri e come il nostro cervello deve sopportare la perdita di questi legami. La ricerca innovativa di O'Connor sulla neuroriabilitazione e le sue storie reali rendono questo libro una lettura affascinante, che combina la narrazione, la scienza accessibile e le conoscenze pratiche per aiutarci a comprendere meglio il processo di dolore e orientarci nella perdita con maggiore facilità ed eleganza. Con amore il nostro cervello ci aiuta a formare l'attaccamento agli altri, ma con la perdita il nostro cervello deve accettare dove sono andati i nostri cari o come immaginare il futuro che copre la loro assenza.

Das trauernde Gehirn: Die erstaunliche Wissenschaft, wie wir aus Liebe und Verlust lernen Als Menschen haben wir immer mit dem Verlust eines geliebten Menschen gekämpft, und es ist eine universelle Erfahrung, die seit Jahrhunderten in der Literatur erforscht wird. Bisher hatten wir jedoch wenig wissenschaftliches Verständnis für diesen Prozess. In Trauerndes Gehirn präsentiert die Neurowissenschaftlerin und Psychologin MaryFrances O'Connor, PhD, einen aufregenden neuen Blick auf den Berg und macht fortschrittliche Neurowissenschaften durch ihre infektiöse Begeisterung zugänglich. Es führt uns durch die Art und Weise, wie unser Gehirn Liebe und Trauer kodiert, und enthüllt, wie unsere Neuronen Bindungen an andere bilden und wie unser Gehirn den Verlust dieser Bindungen akzeptieren muss. O'Connors bahnbrechende Neuroimaging-Forschung und ihre realen Geschichten machen dieses Buch zu einer faszinierenden ktüre, die Erzählung, zugängliche Wissenschaft und praktisches Wissen kombiniert, um uns zu helfen, den Trauerprozess besser zu verstehen und den Verlust mit mehr ichtigkeit und Anmut zu navigieren. Mit Liebe hilft uns unser Gehirn, eine Bindung zu anderen aufzubauen, aber mit dem Verlust muss sich unser Gehirn damit abfinden, wohin unsere Lieben gegangen sind oder wie man sich die Zukunft vorstellt, die ihre Abwesenheit umfasst.

Żałosny mózg: Niesamowita nauka o tym, jak uczymy się od miłości i strat Jako ludzie, zawsze zmagaliśmy się z utratą ukochanej osoby, a to jest uniwersalne doświadczenie, które było badane w literaturze od wieków. Do tej pory jednak nie zdawaliśmy sobie sprawy naukowo z tego procesu. W „The Grieving Brain”, neurolog i psycholog MaryFrances O'Connor, doktor, zapewnia ekscytującą nową perspektywę na smutek, dzięki czemu zaawansowana neuronauka jest dostępna poprzez swój zakaźny entuzjazm. Prowadzi nas przez to, jak nasze mózgi kodują miłość i smutek, ujawniając, jak nasze neurony tworzą przywiązania do innych, a także jak nasze mózgi muszą pogodzić się z utratą tych przywiązań. Pionierskie badania O'Connor w dziedzinie neuroobrazowania i jej prawdziwe historie sprawiają, że jest to fascynująca lektura, łącząca opowiadanie historii, dostępną naukę i praktyczną wiedzę, aby pomóc nam lepiej zrozumieć proces smutku i poruszać straty z większą łatwością i łaską. Z miłością nasze mózgi pomagają nam kształtować przywiązanie do innych, ale z utratą naszych mózgów musi dojść do porozumienia z tym, gdzie nasi bliscy poszli lub jak wyobrazić sobie przyszłość, która obejmuje ich nieobecność.

המוח המתאבל: המדע המדהים של כיצד אנו לומדים מאהבה ואובדן כבני אדם, תמיד נאבקנו באובדן אדם אהוב, וזו חוויה אוניברסלית שנחקרה בספרות במשך מאות שנים. עד כה, לעומת זאת, הייתה לנו הבנה מדעית מועטה של התהליך הזה. ב- ”The Grieving Brain”, חוקרת המוח והפסיכולוג מרייפרנסס אוקונור (MariFrances O'Connor), דוקטורט, מספקת נקודת מבט חדשה ומרגשת על האבל, מה שהופך את מדעי המוח המתקדמים לנגישים באמצעות ההתלהבות המדבקת שלהם. זה מדריך אותנו דרך איך המוח שלנו מקודד אהבה ויגון, חושף איך הנוירונים שלנו יוצרים קשרים עם אחרים, וגם איך המוח שלנו חייב להשלים עם אובדן הקשרים האלה. המחקר החלוצי של אוקונור על דימות עצבי וסיפוריה האמיתיים הופכים את זה לקריאה מרתקת, המשלבת סיפורי סיפורים, מדע נגיש וידע מעשי באהבה, המוח שלנו עוזר לנו ליצור קשרים עם אחרים, אבל עם אובדן, המוח שלנו חייב להשלים עם לאן יקירינו הלכו או איך לדמיין עתיד שמאמץ את היעדרם.''

Kederli Beyin: Sevgiden ve Kayıptan Nasıl Öğrendiğimizin İnanılmaz Bilimi İnsanlar olarak, her zaman sevilen birinin kaybıyla mücadele ettik ve bu, yüzyıllardır literatürde araştırılan evrensel bir deneyimdir. Bununla birlikte, şimdiye kadar, bu süreç hakkında çok az bilimsel anlayışa sahip olduk. Nörobilimci ve psikolog MaryFrances O'Connor, "The Grieving Brain'de, keder üzerine heyecan verici yeni bir bakış açısı sunuyor ve gelişmiş sinirbilimi bulaşıcı coşkusuyla erişilebilir hale getiriyor. Beynimizin sevgi ve kederi nasıl kodladığı, nöronlarımızın başkalarına nasıl bağlandığını ve beynimizin bu bağları kaybetmekle nasıl başa çıkması gerektiğini ortaya koyuyor. O'Connor'ın nörogörüntüleme konusundaki öncü araştırması ve gerçek hayat hikayeleri, bunu, hikaye anlatımını, erişilebilir bilimi ve pratik bilgiyi birleştirerek, keder sürecini daha iyi anlamamıza ve kaybı daha kolay ve zarafetle yönlendirmemize yardımcı olmak için büyüleyici bir okuma haline getiriyor. Sevgiyle, beyinlerimiz başkalarına bağlanmamıza yardımcı olur, ancak kayıplarla beynimiz sevdiklerimizin nereye gittiğini veya yokluklarını kucaklayan bir geleceği nasıl hayal edeceğimizi anlamalıdır.

الدماغ الحزين: العلم المذهل لكيفية تعلمنا من الحب والخسارة كبشر، لقد كافحنا دائمًا مع فقدان أحد أفراد أسرته، وهذه تجربة عالمية تم استكشافها في الأدب لعدة قرون. ومع ذلك، لم يكن لدينا حتى الآن سوى القليل من الفهم العلمي لهذه العملية. في «الدماغ الحزين»، تقدم عالمة الأعصاب وعالمة النفس ماري فرانسيس أوكونور، دكتوراه، منظورًا جديدًا مثيرًا للحزن، مما يجعل علم الأعصاب المتقدم متاحًا من خلال حماسه المعدي. إنه يرشدنا من خلال كيفية ترميز أدمغتنا للحب والحزن، ويكشف كيف تشكل خلايانا العصبية ارتباطات بالآخرين، وأيضًا كيف يجب أن تتصالح أدمغتنا مع فقدان تلك الارتباطات. تجعل أبحاث أوكونور الرائدة في التصوير العصبي وقصصها الواقعية هذه قراءة رائعة، تجمع بين سرد القصص والعلوم التي يمكن الوصول إليها والمعرفة العملية لمساعدتنا على فهم عملية الحزن بشكل أفضل والتنقل في الخسارة بسهولة ونعمة أكبر. بمحبة، تساعدنا أدمغتنا في تكوين ارتباطات بالآخرين، ولكن مع الخسارة، يجب أن تتصالح أدمغتنا مع المكان الذي ذهب إليه أحباؤنا أو كيفية تخيل مستقبل يحتضن غيابهم.

悲傷的大腦：關於我們如何從愛情和損失中學習的驚人科學作為人類，我們一直在為失去親人而苦苦掙紮，這是數百來文學中探索的普遍經歷。然而，到目前為止，我們對這個過程幾乎沒有科學的了解。在「悲傷的大腦」中，神經科學家和心理學家瑪麗弗朗西斯·奧康納（MaryFrancis O'Connor）博士介紹了對悲傷的新激動人心的看法，通過其感染熱情使先進的神經科學變得可用。它引導我們通過我們的大腦編碼愛情和悲傷的方式，揭示我們的神經元如何塑造對他人的依戀，以及我們的大腦如何應對失去這些依戀。奧康納（O'Connor）在神經影像學方面的開創性研究和她的真實故事使這本書成為令人著迷的閱讀，結合了敘事，可訪問的科學和實踐知識，以幫助我們更好地了解悲傷的過程，並更加輕松和優雅地駕馭損失。有了愛，我們的大腦幫助我們塑造了對他人的依戀，但隨著損失，我們的大腦必須接受親人的去向，或者如何想象他們缺席的未來。