The book "Methodology of Historical Science: A Course of Lectures" offers a comprehensive overview of the various methodological approaches in modern historical science, including positivist, neo-Kantian, Marxist, structuralist, and postmodern methods of writing history. The book reflects on the processes of mathematics and computerization, as well as new technologies of historical creativity, and emphasizes the importance of an interdisciplinary approach to historical research. The book begins by highlighting the need to study and understand the process of technology evolution, particularly in the context of historical science. This is because technology has played a crucial role in shaping human history and has had a profound impact on the development of modern knowledge. The author argues that understanding the evolution of technology is essential for developing a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge, which can serve as the basis for the survival of humanity and the unity of people in a warring state. The book then delves into the different methodological approaches in historical science, starting with positivism, which emphasizes the importance of empirical evidence and scientific objectivity in historical research. The author critiques the limitations of this approach, arguing that it neglects the role of subjective interpretation and the influence of social and political factors on historical narratives. Next, the book examines neo-Kantianism, which emphasizes the importance of critical thinking and the limits of human knowledge.

Книга «Методология исторической науки: курс лекций» предлагает всесторонний обзор различных методологических подходов в современной исторической науке, включая позитивистские, неокантианские, марксистские, структуралистские и постмодернистские методы написания истории. Книга размышляет о процессах математики и компьютеризации, а также о новых технологиях исторического творчества, и подчёркивает важность междисциплинарного подхода к историческим исследованиям. Книга начинается с того, что подчеркивается необходимость изучения и понимания процесса эволюции технологий, особенно в контексте исторической науки. Это связано с тем, что технологии сыграли решающую роль в формировании истории человечества и оказали глубокое влияние на развитие современных знаний. Автор утверждает, что понимание эволюции технологий имеет важное значение для выработки личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современных знаний, которые могут служить основой выживания человечества и единства людей в воюющем государстве. Затем книга углубляется в различные методологические подходы в исторической науке, начиная с позитивизма, который подчеркивает важность эмпирических данных и научной объективности в исторических исследованиях. Автор критикует ограничения этого подхода, утверждая, что он пренебрегает ролью субъективной интерпретации и влиянием социальных и политических факторов на исторические нарративы. Далее в книге рассматривается неокантианство, которое подчёркивает важность критического мышления и пределы человеческого знания.

livre « Méthodologie de la science historique : cours de conférences » offre un aperçu complet des différentes approches méthodologiques de la science historique moderne, y compris les méthodes positivistes, néo-kantiennes, marxistes, structuralistes et postmodernistes d'écriture de l'histoire. livre réfléchit aux processus de mathématiques et d'informatisation, ainsi qu'aux nouvelles technologies de la créativité historique, et souligne l'importance d'une approche interdisciplinaire de la recherche historique. livre commence par souligner la nécessité d'étudier et de comprendre le processus d'évolution des technologies, en particulier dans le contexte de la science historique. C'est parce que la technologie a joué un rôle crucial dans l'histoire de l'humanité et a eu un impact profond sur le développement des connaissances modernes. L'auteur affirme que la compréhension de l'évolution des technologies est essentielle pour élaborer un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement des connaissances modernes, qui peut servir de base à la survie de l'humanité et à l'unité des gens dans un État en guerre. livre s'intéresse ensuite aux différentes approches méthodologiques de la science historique, en commençant par le positivisme, qui souligne l'importance des données empiriques et de l'objectivité scientifique dans la recherche historique. L'auteur critique les limites de cette approche, affirmant qu'il néglige le rôle de l'interprétation subjective et l'influence des facteurs sociaux et politiques sur les récits historiques. livre examine ensuite le néocantianisme, qui souligne l'importance de la pensée critique et les limites de la connaissance humaine.

libro «Metodología de la ciencia histórica: curso de conferencias» ofrece una visión global de los diferentes enfoques metodológicos en la ciencia histórica moderna, incluyendo los métodos positivistas, neocantianos, marxistas, estructuralistas y postmodernos de la escritura de la historia. libro reflexiona sobre los procesos de matemática e informatización, así como sobre las nuevas tecnologías de la creatividad histórica, y destaca la importancia de un enfoque interdisciplinario de la investigación histórica. libro comienza subrayando la necesidad de estudiar y comprender el proceso de evolución de la tecnología, especialmente en el contexto de la ciencia histórica. Esto se debe a que la tecnología ha desempeñado un papel crucial en la formación de la historia humana y ha tenido un profundo impacto en el desarrollo del conocimiento moderno. autor sostiene que entender la evolución de la tecnología es esencial para generar un paradigma personal de percepción del proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno, que puede servir de base para la supervivencia de la humanidad y la unidad de los seres humanos en un Estado en guerra. A continuación, el libro profundiza en diferentes enfoques metodológicos en la ciencia histórica, empezando por el positivismo, que subraya la importancia de la evidencia empírica y la objetividad científica en la investigación histórica. autor critica las limitaciones de este enfoque, argumentando que descuida el papel de la interpretación subjetiva y la influencia de los factores sociales y políticos en las narrativas históricas. A continuación, el libro examina el neocantianismo, que enfatiza la importancia del pensamiento crítico y los límites del conocimiento humano.

O livro «Metodologia da Ciência Histórica: curso de palestras» oferece uma visão abrangente de várias abordagens metodológicas na ciência histórica moderna, incluindo técnicas afirmativas, neocantânicas, marxistas, estruturalistas e pós-modernas para escrever a história. O livro reflete sobre os processos de matemática e computadorização e sobre as novas tecnologias de criação histórica, e ressalta a importância de uma abordagem interdisciplinar da pesquisa histórica. O livro começa enfatizando a necessidade de explorar e compreender a evolução da tecnologia, especialmente no contexto da ciência histórica. Isso porque a tecnologia foi crucial para a formação da história da humanidade e influenciou profundamente o desenvolvimento do conhecimento moderno. O autor afirma que compreender a evolução da tecnologia é essencial para estabelecer um paradigma pessoal de percepção do processo tecnológico de desenvolvimento do conhecimento moderno, que pode servir de base para a sobrevivência da humanidade e da unidade das pessoas num estado em guerra. Em seguida, o livro se aprofundou em várias abordagens metodológicas na ciência histórica, a começar pelo positivo, que enfatiza a importância dos dados empíricos e da objetividade científica na pesquisa histórica. O autor critica as limitações dessa abordagem, alegando que desrespeita o papel da interpretação subjetiva e a influência de fatores sociais e políticos sobre narrativas históricas. A seguir, o livro aborda o neocantianismo, que enfatiza a importância do pensamento crítico e os limites do conhecimento humano.

Il libro «Metodologia della scienza storica: corso di conferenze» offre una panoramica completa dei vari approcci metodologici della scienza storica moderna, inclusi i metodi positivi, neocantiani, marxisti, strutturalisti e post-modernisti per scrivere la storia. Il libro riflette sui processi di matematica e informatica e sulle nuove tecnologie della creatività storica e sottolinea l'importanza di un approccio interdisciplinare alla ricerca storica. Il libro inizia sottolineando la necessità di studiare e comprendere l'evoluzione della tecnologia, soprattutto nel contesto della scienza storica. Ciò è dovuto al fatto che la tecnologia ha svolto un ruolo cruciale nella formazione della storia umana e ha influenzato profondamente lo sviluppo delle conoscenze moderne. L'autore sostiene che la comprensione dell'evoluzione della tecnologia è essenziale per sviluppare un paradigma personale della percezione del processo tecnologico dello sviluppo delle conoscenze moderne, che possono essere la base della sopravvivenza dell'umanità e dell'unità umana in uno stato in guerra. Il libro viene poi approfondito in diversi approcci metodologici nella scienza storica, a partire dal positivismo, che sottolinea l'importanza dei dati empirici e l'oggettività scientifica nella ricerca storica. L'autore critica le limitazioni di questo approccio, sostenendo che trascura il ruolo dell'interpretazione soggettiva e l'influenza dei fattori sociali e politici sulle narrazioni storiche. Il libro parla poi del neocantianismo, che sottolinea l'importanza del pensiero critico e i limiti della conoscenza umana.

Das Buch Methodology of Historical Science: A cture Course bietet einen umfassenden Überblick über die verschiedenen methodischen Ansätze der modernen Geschichtswissenschaft, darunter positivistische, neokantische, marxistische, strukturalistische und postmoderne Methoden des Geschichtsschreibens. Das Buch reflektiert die Prozesse der Mathematik und der Computerisierung sowie neue Technologien des historischen Schaffens und betont die Bedeutung eines interdisziplinären Ansatzes für die historische Forschung. Das Buch beginnt mit der Betonung der Notwendigkeit, den Prozess der Technologieentwicklung zu untersuchen und zu verstehen, insbesondere im Kontext der Geschichtswissenschaft. Denn die Technologie hat die Geschichte der Menschheit entscheidend mitgestaltet und die Entwicklung des modernen Wissens tiefgreifend beeinflusst. Der Autor argumentiert, dass das Verständnis der Evolution der Technologie wichtig ist, um ein persönliches Paradigma für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens zu entwickeln, das als Grundlage für das Überleben der Menschheit und die Einheit der Menschen in einem kriegführenden Staat dienen kann. Das Buch taucht dann in verschiedene methodische Ansätze in der Geschichtswissenschaft ein, beginnend mit dem Positivismus, der die Bedeutung von empirischen Daten und wissenschaftlicher Objektivität in der historischen Forschung hervorhebt. Der Autor kritisiert die Grenzen dieses Ansatzes und argumentiert, dass er die Rolle der subjektiven Interpretation und den Einfluss sozialer und politischer Faktoren auf historische Narrative vernachlässigt. Als nächstes untersucht das Buch den Neukantianismus, der die Bedeutung des kritischen Denkens und die Grenzen des menschlichen Wissens betont.

Książka „Metodologia historii: kurs wykładów” oferuje kompleksowy przegląd różnych podejść metodologicznych we współczesnej nauce historycznej, w tym pozytywistycznych, neokantyjskich, marksistowskich, strukturalistycznych i postmodernistycznych metod pisania historii. Książka odzwierciedla procesy matematyki i komputeryzacji, a także nowe technologie twórczości historycznej i podkreśla znaczenie interdyscyplinarnego podejścia do badań historycznych. Książka zaczyna się od podkreślenia potrzeby studiowania i zrozumienia procesu ewolucji technologii, zwłaszcza w kontekście nauki historycznej. Dzieje się tak dlatego, że technologia odegrała kluczową rolę w kształtowaniu historii ludzkości i miała ogromny wpływ na rozwój nowoczesnej wiedzy. Autor twierdzi, że zrozumienie ewolucji technologii jest ważne dla rozwoju osobistego paradygmatu postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy, który może służyć jako podstawa do przetrwania ludzkości i jedności ludzi w stanie wojującym. Następnie książka zagłębia się w różne podejścia metodologiczne w stypendium historycznym, zaczynając od pozytywizmu, który podkreśla znaczenie dowodów empirycznych i obiektywizmu naukowego w badaniach historycznych. Autor krytykuje ograniczenia tego podejścia, argumentując, że zaniedbuje on rolę subiektywnej interpretacji oraz wpływ czynników społecznych i politycznych na historyczne narracje. Ponadto w książce rozważany jest neokantyanizm, który podkreśla znaczenie krytycznego myślenia i granic ludzkiej wiedzy.

הספר ”Methodology of Historical Science: A Course of ctures” מציע סקירה מקיפה של גישות מתודולוגיות שונות במדע ההיסטורי המודרני, כולל פוזיטיביסט, נאו-קנטיאן, מרקסיסטי, מבני ופוסטמודרני. הספר משתקף בתהליכים של מתמטיקה ומחשוב, כמו גם בטכנולוגיות חדשות של יצירתיות היסטורית, ומדגיש את חשיבותה של גישה בין-תחומית למחקר היסטורי. הספר מתחיל בכך שהוא מדגיש את הצורך ללמוד ולהבין את תהליך האבולוציה של הטכנולוגיה, במיוחד בהקשר של מדע היסטורי. זאת משום שהטכנולוגיה מילאה תפקיד מכריע בעיצוב ההיסטוריה האנושית והשפיעה עמוקות על התפתחות הידע המודרני. המחבר טוען כי הבנת התפתחות הטכנולוגיה חשובה לפיתוח פרדיגמה אישית לתפישת התהליך הטכנולוגי של התפתחות הידע המודרני, אשר יכול לשמש בסיס להישרדות האנושות ולאחדות האנשים במצב מלחמה. הספר מתעמק בגישות מתודולוגיות שונות במחקר היסטורי, החל בפוזיטיביזם, המדגיש את חשיבות הראיות האמפיריות והאובייקטיביות המדעית במחקר ההיסטורי. המחבר מבקר את מגבלותיה של גישה זו וטוען כי היא מזניחה את תפקיד הפרשנות הסובייקטיבית ואת השפעתם של גורמים חברתיים ופוליטיים על נרטיבים היסטוריים. בספר נשקלת נאו-קנטיאניזם, המדגישה את חשיבות החשיבה הביקורתית ואת גבולות הידע האנושי.''

"Tarih Biliminin Metodolojisi: Derslerin Bir Dersi" kitabı, modern tarih biliminde pozitivist, neo-Kantçı, Marksist, yapısalcı ve postmodern tarih yazma yöntemleri de dahil olmak üzere çeşitli metodolojik yaklaşımlara kapsamlı bir genel bakış sunar. Kitap, matematik ve bilgisayarlaşma süreçlerinin yanı sıra tarihsel yaratıcılığın yeni teknolojilerini yansıtıyor ve tarihsel araştırmalara disiplinlerarası bir yaklaşımın önemini vurguluyor. Kitap, özellikle tarih bilimi bağlamında, teknolojinin evrim sürecini inceleme ve anlama ihtiyacını vurgulayarak başlıyor. Bunun nedeni, teknolojinin insanlık tarihini şekillendirmede çok önemli bir rol oynaması ve modern bilginin gelişimi üzerinde derin bir etkisi olmasıdır. Yazar, teknolojinin evrimini anlamanın, modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirmek için önemli olduğunu savunuyor; bu, insanlığın hayatta kalması ve savaşan bir devlette insanların birliği için temel oluşturabilir. Kitap daha sonra tarihsel araştırmalarda ampirik kanıtların ve bilimsel nesnelliğin önemini vurgulayan pozitivizmden başlayarak tarihsel bilimdeki çeşitli metodolojik yaklaşımları inceler. Yazar, öznel yorumun rolünü ve sosyal ve politik faktörlerin tarihsel anlatılar üzerindeki etkisini ihmal ettiğini savunarak bu yaklaşımın sınırlamalarını eleştirir. Kitabın devamında, eleştirel düşüncenin önemini ve insan bilgisinin sınırlarını vurgulayan neo-Kantçılık ele alınmaktadır.

يقدم كتاب «منهجية العلوم التاريخية: دورة محاضرات» لمحة عامة شاملة عن المناهج المنهجية المختلفة في العلوم التاريخية الحديثة، بما في ذلك الأساليب الوضعية والكانطية الجديدة والماركسية والبنيوية وما بعد الحداثة في كتابة التاريخ. يعكس الكتاب عمليات الرياضيات والحوسبة، وكذلك التكنولوجيات الجديدة للإبداع التاريخي، ويؤكد على أهمية اتباع نهج متعدد التخصصات في البحث التاريخي. يبدأ الكتاب بالتأكيد على الحاجة إلى دراسة وفهم عملية تطور التكنولوجيا، خاصة في سياق العلوم التاريخية. وذلك لأن التكنولوجيا لعبت دورا حاسما في تشكيل تاريخ البشرية وكان لها أثر عميق على تطور المعرفة الحديثة. يجادل المؤلف بأن فهم تطور التكنولوجيا مهم لتطوير نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطوير المعرفة الحديثة، والتي يمكن أن تكون بمثابة أساس لبقاء البشرية ووحدة الناس في دولة متحاربة. ثم يتعمق الكتاب في مناهج منهجية مختلفة في المنح الدراسية التاريخية، بدءًا من الوضعية، والتي تؤكد على أهمية الأدلة التجريبية والموضوعية العلمية في البحث التاريخي. وينتقد المؤلف القيود المفروضة على هذا النهج، بحجة أنه يتجاهل دور التفسير الذاتي وتأثير العوامل الاجتماعية والسياسية على الروايات التاريخية. علاوة على ذلك، يتم النظر في الكانطية الجديدة، والتي تؤكد على أهمية التفكير النقدي وحدود المعرفة البشرية.

本「歴史科学の方法論：講義のコース」は、ポジティブ主義者、ネオカンティアン、マルクス主義者、構造主義者、ポストモダンの歴史を書く方法など、現代の歴史科学における様々な方法論的アプローチの包括的な概要を提供しています。この本は、数学やコンピュータ化のプロセス、歴史的創造性の新しい技術を反映しており、歴史研究に対する学際的なアプローチの重要性を強調している。この本は、特に歴史科学の文脈において、技術の進化の過程を研究し理解する必要性を強調することから始まる。これは、テクノロジーが人類の歴史を形作る上で重要な役割を果たし、現代の知識の発展に大きな影響を与えてきたからです。著者は、科学技術の進化を理解することは、人類の生存と戦争状態における人々の団結の基礎となる現代の知識の発展の技術的プロセスの認識のための個人的なパラダイムを開発するために重要であると主張しています。この本は、歴史研究における実証的証拠と科学的客観性の重要性を強調した実証主義から始まって、歴史的研究における様々な方法論的アプローチを掘り下げている。著者は、このアプローチの限界を批判し、主観的解釈の役割と歴史的物語に対する社会的および政治的要因の影響を無視していると主張している。さらに本書では、批判的思考の重要性と人間の知識の限界を強調するネオカンティアニズムが検討されている。

「歷史科學方法論：講座課程」一書全面概述了現代歷史科學中的各種方法論方法，包括實證主義，新康德主義，馬克思主義，結構主義和後現代歷史寫作方法。該書反思了數學和計算機化過程以及歷史創造力的新技術，並強調了跨學科歷史研究方法的重要性。這本書首先強調了研究和理解技術演變過程的必要性，尤其是在歷史科學的背景下。這是因為技術在塑造人類歷史方面發揮了關鍵作用，並對現代知識的發展產生了深遠的影響。作者認為，了解技術的演變對於建立理解現代知識發展的技術過程的個人範式至關重要，該過程可以作為人類生存和交戰國人民團結的基礎。然後，該書深入研究了歷史科學的各種方法論方法，從實證主義開始，實證主義強調了經驗數據和科學客觀性在歷史研究中的重要性。作者批評了這種方法的局限性，認為它忽略了主觀解釋的作用以及社會和政治因素對歷史敘事的影響。該書進一步探討了新康德主義，強調了批判性思維的重要性和人類知識的局限性。