Experimental Filmmaking and Punk Feminist Audio Visual Culture in the 1970s and 1980s In the 1970s and 1980s, a revolutionary movement known as punk rock swept across the music industry, challenging traditional norms of femininity and patriarchal modes of filmmaking. This movement gave rise to a parallel lens-based challenge to patriarchal modes of filmmaking, with experimental feminist filmmakers using film and video to create a powerful, deliberately awkward alternative to hegemonic conformist femininity. In her book, Rachel Garfield explores the rebellious feminist punk audiovisual culture of this era, tracing its roots and legacies in the development of modern knowledge. At the heart of this movement were women like Vivienne Dick, Sandra Lahire, Betzy Bromberg, Ruth Novaczek, Sadie Benning, Leslie Thornton, Abigail Child, and Anne Robinson, who used techniques and forms that would influence the emergent digital audio-visual culture of the 1990s and 2000s. These feminist pioneers worked in an analogue modality that predated the digital age, yet their work laid the foundation for our vibrant contemporary digital audio-visual culture. The Punk Feminist Audio Visual Culture Punk feminism was not just about music; it was also about challenging the status quo in all aspects of life, including filmmaking.

Экспериментальное кинопроизводство и панк-феминистская аудиовизуальная культура в 1970-х и 1980-х гг. В 1970-х и 1980-х годах революционное движение, известное как панк-рок, охватило музыкальную индустрию, бросая вызов традиционным нормам женственности и патриархальным способам кинопроизводства. Это движение породило параллельный, основанный на объективах вызов патриархальным способам кинопроизводства: экспериментальные феминистские кинематографисты использовали кино и видео для создания мощной, намеренно неуклюжей альтернативы гегемонистской конформистской женственности. В своей книге Рэйчел Гарфилд исследует бунтарскую феминистскую панк-аудиовизуальную культуру этой эпохи, прослеживая её корни и наследие в развитии современных знаний. В основе этого движения были такие женщины, как Вивьен Дик, Сандра Лахир, Бетзи Бромберг, Рут Новачек, Сэди Беннинг, Лесли Торнтон, Эбигейл Чайлд и Энн Робинсон, которые использовали методы и формы, которые будут влиять на возникающую цифровую аудиовизуальную культуру 1990-х и 2000-х годов. Эти пионеры феминизма работали в аналоговой модальности, которая предшествовала цифровой эпохе, но их работа заложила основу для нашей яркой современной цифровой аудиовизуальной культуры. Панк-феминистская аудиовизуальная культура Панк-феминизм был не только музыкой; речь шла также об оспаривании статус-кво во всех аспектах жизни, включая кинопроизводство.

La production cinématographique expérimentale et la culture audiovisuelle punk-féministe dans les années 1970 et 1980 Dans les années 1970 et 1980, un mouvement révolutionnaire connu sous le nom de punk rock a envahi l'industrie musicale, défiant les normes traditionnelles de la féminité et les modes patriarcaux de production cinématographique. Ce mouvement a donné naissance à un défi parallèle, basé sur des objectifs, aux méthodes patriarcales de production cinématographique : les cinéastes féministes expérimentales ont utilisé le cinéma et la vidéo pour créer une alternative puissante et délibérément maladroite à la féminité conformiste hégémonique. Dans son livre, Rachel Garfield explore la culture féministe rebelle du punk audiovisuel de cette époque, en retraçant ses racines et son héritage dans le développement du savoir moderne. Au cœur de ce mouvement, des femmes comme Vivienne Dick, Sandra Lahire, Betzy Bromberg, Ruth Novacek, Sadie Benning, slie Thornton, Abigail Child et Anne Robinson ont utilisé des méthodes et des formes qui influenceront la culture audiovisuelle numérique émergente de 1990 dans les années 2000. Ces pionniers du féminisme ont travaillé dans la modalité analogique qui a précédé l'ère numérique, mais leur travail a jeté les bases de notre culture audiovisuelle numérique moderne et dynamique. La culture audiovisuelle punk-féministe féminisme punk n'était pas seulement de la musique ; il s'agissait aussi de contester le statu quo dans tous les aspects de la vie, y compris la production cinématographique.

Producción de cine experimental y cultura audiovisual punk-feminista en las décadas de 1970 y 1980 En las décadas de 1970 y 1980, el movimiento revolucionario conocido como punk rock abarcó la industria musical, desafiando las normas tradicionales de la feminidad y las formas patriarcales de producción cinematográfica. Este movimiento generó un desafío paralelo, basado en lentes, a las formas patriarcales de hacer cine: los cineastas feministas experimentales usaban el cine y el vídeo para crear una alternativa poderosa, deliberadamente torpe, a la feminidad conformista hegemónica. En su libro, Rachel Garfield explora la rebelde cultura punk-audiovisual feminista de esta época, trazando sus raíces y legado en el desarrollo del conocimiento contemporáneo. En el corazón de este movimiento se encontraban mujeres como Vivien Dick, Sandra Lahir, Betzy Bromberg, Ruth Novacek, Sadie Benning, slie Thornton, Abigail Child y Anne Robinson, quienes utilizaron métodos y formas que influirán en el emergente digital la cultura audiovisual de las décadas de 1990 y 2000. Estas pioneras del feminismo trabajaron en una modalidad analógica que precedió a la era digital, pero su trabajo sentó las bases de nuestra vibrante cultura audiovisual digital contemporánea. La cultura audiovisual punk feminista feminismo punk no era sólo música; también se trataba de cuestionar el statu quo en todos los aspectos de la vida, incluida la producción cinematográfica.

A produção cinematográfica experimental e a cultura audiovisual feminista punk nas décadas de 1970 e 1980. Nos anos 1970 e 1980, o movimento revolucionário conhecido como punk rock atingiu a indústria musical, desafiando as normas tradicionais de feminilidade e as formas patriarcais de produção cinematográfica. Este movimento gerou um desafio paralelo, baseado em lentes, às formas patriarcais de produção cinematográfica, com cineastas feministas experimentais usando filmes e vídeos para criar uma poderosa e deliberadamente desajeitada alternativa à feminilidade conformista hegemônica. Em seu livro, Rachel Garfield explora a cultura funk-audiovisual feminista rebelde desta época, traçando suas raízes e seu legado no desenvolvimento do conhecimento contemporâneo. O movimento baseou-se em mulheres como Vivien Dick, Sandra Lahir, Betzy Bromberg, Ruth Novacek, Sadie Benning, slie Thornton, Abigail Child e Anne Robinson, que usaram técnicas e formas que influenciariam a nova cultura audiovisual digital dos anos 1990 e 2000. Estes pioneiros do feminismo trabalharam na modalidade analógica anterior à era digital, mas seu trabalho criou as bases para a nossa brilhante cultura audiovisual digital contemporânea. A cultura audiovisual punk feminista do feminismo não era apenas música; também se tratou de contestar o status quo em todos os aspectos da vida, incluindo a produção cinematográfica.

Produzione cinematografica sperimentale e cultura audiovisiva punk-femminista negli annì 70 è 80, negli annì 70 è 80, il movimento rivoluzionario noto come punk rock ha invaso l'industria musicale, sfidando le tradizionali norme femminili e le modalità patriarcali della produzione cinematografica. Questo movimento ha creato una sfida parallela, basata sulle lenti, ai metodi patriarcali della produzione cinematografica: le cinematografe femministe sperimentali hanno usato il cinema e il video per creare una potente e volutamente goffa alternativa alla femminilità conformista egemonista. Nel suo libro, Rachel Garfield esplora la cultura punk-audiovisiva femminista ribelle di quest'epoca, tracciando le sue radici e il suo patrimonio nello sviluppo della conoscenza moderna. All'origine del movimento c'erano donne come Vivien Dick, Sandra Lahire, Betzie Bromberg, Ruth Novacek, Sadie Benning, slie Thornton, Abigail Child e Anne Robinson, che usavano metodi e forme che avrebbero influenzato la cultura audiovisiva digitale emergente degli anni Novanta e Duemila. Questi pionieri del femminismo hanno lavorato nella modalità analogica che ha preceduto l'era digitale, ma il loro lavoro ha gettato le basi per la nostra brillante cultura audiovisiva digitale moderna. La cultura audiovisiva punk-femminista punk-femminismo non era solo musica; si trattava anche di contestare lo status quo in tutti gli aspetti della vita, compresa la produzione cinematografica.

Experimentelles Filmemachen und Punk-feministische audiovisuelle Kultur in den 1970er und 1980er Jahren In den 1970er und 1980er Jahren erfasste eine revolutionäre Bewegung, bekannt als Punkrock, die Musikindustrie und forderte die traditionellen Normen der Weiblichkeit und die patriarchalen Methoden des Filmemachens heraus. Diese Bewegung führte zu einer parallelen, objektivbasierten Herausforderung an die patriarchalen Wege des Filmemachens: Experimentelle feministische Filmemacher nutzten Film und Video, um eine kraftvolle, bewusst ungeschickte Alternative zur hegemonialen konformistischen Weiblichkeit zu schaffen. In ihrem Buch untersucht Rachel Garfield die rebellische feministische Punk-audiovisuelle Kultur dieser Ära und spürt ihren Wurzeln und ihrem Erbe in der Entwicklung des modernen Wissens nach. Im Mittelpunkt dieser Bewegung standen Frauen wie Vivien Dick, Sandra Lahir, Betzy Bromberg, Ruth Nowacek, Sadie Benning, slie Thornton, Abigail Child und Anne Robinson, die Methoden und Formen verwendeten, die die aufkommende digitale audiovisuelle Kultur der 1990er und 2000er Jahre beeinflussen würden. Diese feministischen Pioniere arbeiteten in einer analogen Modalität, die dem digitalen Zeitalter vorausging, aber ihre Arbeit legte den Grundstein für unsere lebendige moderne digitale audiovisuelle Kultur. Punk-feministische audiovisuelle Kultur Punk-Feminismus war nicht nur Musik; Es ging auch darum, den Status quo in allen Aspekten des bens, einschließlich der Filmproduktion, in Frage zu stellen.

Eksperymentalne filmowanie i punkowa feministyczna kultura audiowizualna w latach 70 i 80. Rewolucyjny ruch znany jako punk rock zmiótł przemysł muzyczny w latach 70 i 80., kwestionując tradycyjne normy kobiecości i patriarchalne sposoby tworzenia filmów. Ten ruch wywołał równoległe, oparte na obiektywach wyzwanie dla patriarchalnych sposobów tworzenia filmów: eksperymentalni feministyczni twórcy filmów wykorzystywali film i film do stworzenia potężnej, celowo niezdarnej alternatywy dla hegemonicznej kobiecości konformistycznej. W swojej książce Rachel Garfield bada zbuntowaną feministyczną punkową kulturę audiowizualną tej epoki, śledząc jej korzenie i dziedzictwo w rozwoju nowoczesnej wiedzy. W sercu tego ruchu znalazły się takie kobiety jak Vivienne Dick, Sandra Lahir, Betzy Bromberg, Ruth Novacek, Sadie Benning, slie Thornton, Abigail Child i Anne Robinson, które wykorzystywały techniki i formy, które wpłynęłyby na powstające cyfrowe kultura audiowizualna lat 90 i 2000. Ci pionierzy feminizmu pracowali w analogowej modalności, która poprzedza erę cyfrową, ale ich praca stworzyła fundament dla naszej tętniącej życiem nowoczesnej cyfrowej kultury audiowizualnej. Punk Feministyczna Kultura Audiowizualna Punk feminizm nie był tylko muzyką; chodziło także o wyzwanie status quo we wszystkich aspektach życia, w tym o tworzenie filmów.

הפמיניסטית הפמיניסטית בשנות ה-70 וה-80 התנועה המהפכנית הידועה בשם פאנק רוק סחפה את תעשיית המוזיקה בשנות ה-70 וה-80 של המאה ה-20 וקראה תיגר על נורמות מסורתיות של נשיות ודרכים פטריארכליות של עשיית סרטים. תנועה זו הולידה אתגר מקביל ומבוסס עדשות לדרכים הפטריארכליות של עשיית סרטים: יוצרות סרטים פמיניסטיות ניסיוניות השתמשו בסרט ווידאו כדי ליצור אלטרנטיבה מגושמת וחזקה במכוון לנשיות קונפורמיסטית הגמונית. בספרה, רייצ 'ל גרפילד חוקרת את התרבות הפמיניסטית המרדנית הפמיניסטית של תקופה זו, ומתחקת אחר שורשיה ומורשתה בהתפתחות הידע המודרני. בליבה של תנועה זו היו נשים כגון ויויאן דיק, סנדרה להיר, בטי ברומברג, רות נובצ 'ק, סיידי בנינג, לזלי ת'ורנטון, אביגיל צ 'יילד ואן רובינסון, שהשתמשו בטכניקות וצורות אשר ישפיעו על התרבות הדיגיטלית המתפתחת של שנות ה-90 וה-2000. חלוצי הפמיניזם האלה עבדו במודליות אנלוגית שקדמה לעידן הדיגיטלי, אבל עבודתם הניחה את היסודות לתרבות הדיגיטלית המודרנית התוססת שלנו. פמיניזם פאנק פמיניסטי תרבות פאנק לא היה רק מוסיקה; זה היה גם על אתגר הסטטוס קוו בכל ההיבטים של החיים, כולל קולנוע.''

1970'lerde ve 1980'lerde deneysel film yapımı ve punk feminist görsel-işitsel kültür Punk rock olarak bilinen devrimci hareket, 1970'lerde ve 1980'lerde müzik endüstrisini süpürerek geleneksel kadınlık normlarına ve film yapımının ataerkil yollarına meydan okudu. Bu hareket, ataerkil film yapımı yöntemlerine paralel, objektif temelli bir meydan okuma doğurdu: Deneysel feminist film yapımcıları, hegemonik konformist feminenliğe karşı güçlü, kasıtlı olarak beceriksiz bir alternatif oluşturmak için film ve video kullandılar. Kitabında Rachel Garfield, bu dönemin asi feminist punk görsel-işitsel kültürünü araştırıyor, köklerini ve mirasını modern bilginin gelişiminde izliyor. Bu hareketin merkezinde Vivienne Dick, Sandra Lahir, Betzy Bromberg, Ruth Novacek, Sadie Benning, slie Thornton, Abigail Child ve Anne Robinson gibi 1990'ların ve 2000'lerin ortaya çıkan dijital görsel-işitsel kültürünü etkileyecek teknikleri ve formları kullanan kadınlar vardı. Feminizmin bu öncüleri, dijital çağdan önce analog bir tarzda çalıştılar, ancak çalışmaları canlı modern dijital görsel-işitsel kültürümüzün temelini attı. Punk feminizm sadece müzik değildi; Aynı zamanda, film yapımı da dahil olmak üzere hayatın her alanında statükoya meydan okumakla ilgiliydi.

صناعة الأفلام التجريبية والثقافة السمعية البصرية النسوية البانك في السبعينيات والثمانينيات اجتاحت الحركة الثورية المعروفة باسم موسيقى البانك روك صناعة الموسيقى في السبعينيات والثمانينيات، متحدية المعايير التقليدية للأنوثة والطرق الأبوية لصناعة الأفلام. ولدت هذه الحركة تحديًا موازيًا قائمًا على العدسة للطرق الأبوية لصناعة الأفلام: استخدمت صانعات الأفلام النسوية التجريبية الأفلام والفيديو لإنشاء بديل قوي وأخرق عن عمد للنسوية المطابقة للهيمنة. في كتابها، تستكشف راشيل غارفيلد الثقافة السمعية البصرية النسوية المتمردة في هذا العصر، وتتتبع جذورها وتراثها في تطوير المعرفة الحديثة. في قلب هذه الحركة كانت النساء مثل فيفيان ديك وساندرا لاهير وبيتزي برومبرج وروث نوفاسيك وسادي بينينج وليزلي ثورنتون وأبيجيل تشايلد وآن روبنسون، الذين استخدموا تقنيات وأشكال من شأنها أن تؤثر على الثقافة السمعية البصرية الرقمية الناشئة في التسعينيات والعقد الأول من القرن الحادي والعشرين. عملت رواد الحركة النسوية هؤلاء بطريقة تناظرية تسبق العصر الرقمي، لكن عملهم وضع الأساس لثقافتنا السمعية البصرية الرقمية الحديثة النابضة بالحياة. لم تكن نسوية Punk Feminist Audio-Visual Culture Punk مجرد موسيقى ؛ كما كان يتعلق بتحدي الوضع الراهن في جميع جوانب الحياة، بما في ذلك صناعة الأفلام.

1970代和1980代的實驗性電影制作和朋克女權主義視聽文化。在1970代和1980代，被稱為朋克搖滾的革命運動席卷了音樂界，挑戰了傳統的女性氣質規範和父權制電影制作方式。這一運動對電影的父權制制作方式提出了平行的，基於鏡頭的挑戰：實驗性的女權主義電影制片人利用電影和視頻來創造一種強大的，故意笨拙的替代霸權主義順從女性氣質的替代品。雷切爾·加菲爾德（Rachel Garfield）在書中探討了這個時代的叛逆女權主義朋克視聽文化，追溯了它在現代知識發展的根源和遺產。該運動的核心是Vivienne Dick，Sandra Lahir，Betzy Bromberg，Ruth Novacek，Sadie Benning，slie Thornton，Abigail Child和Ann Robinson等女性，她們使用的方法和形式將影響1990代和2000新興的數字視聽文化。二十代。這些女權主義的先驅們以數字時代之前的模擬方式工作，但他們的工作為我們充滿活力的現代數字視聽文化奠定了基礎。朋克女權主義視聽文化朋克女權主義不僅是音樂；還涉及挑戰生活各個方面的現狀，包括電影制作。