Rigor Mortis: How Sloppy Science Creates Worthless Cures, Crushes Hope, and Wastes Billions As a professional writer, I am excited to share my thoughts on the book "Rigor Mortis: How Sloppy Science Creates Worthless Cures, Crushes Hope, and Wastes Billions" by Richard Harris. This book is an eye-opening exposé that sheds light on the flaws in the biomedical research industry, highlighting the devastating consequences of poor experimental design, improper methods, and sloppy statistics. The author masterfully weaves together vivid anecdotes, personal stories, and expert interviews to paint a picture of a dysfunctional system that desperately needs reform. The book begins by emphasizing the importance of rigorous scientific methodology in the pursuit of medical breakthroughs. Harris notes that American taxpayers spend a staggering $30 billion annually on biomedical research, yet over half of these studies cannot be replicated due to poor experimental design, improper methods, and sloppy statistics. This not only hinders progress but also leads to false hopes and wasted resources. The author argues that bad science can be just as harmful as no science at all, and in some cases, it can be equivalent to a death sentence for terminal patients. Harris's narrative is peppered with heart-wrenching stories of patients who have been subjected to worthless treatments or have had their hope crushed by false promises. One such example is the case of a young girl with a rare genetic disorder who was convinced to undergo a risky and unproven treatment, only to see her condition worsen.

Rigor Mortis: Как неряшливая наука создает бесполезные лекарства, сокрушает надежду и растрачивает миллиарды Как профессиональный писатель, я рад поделиться своими мыслями о книге Ричарда «Rigor Mortis: как неряшливая наука создает бесполезные лекарства, сокрушает надежду и растрачивает миллиарды» Харрис. Эта книга - откровенное разоблачение, которое проливает свет на недостатки отрасли биомедицинских исследований, подчеркивая разрушительные последствия плохого экспериментального дизайна, неправильных методов и небрежной статистики. Автор мастерски сплетает воедино яркие анекдоты, личные истории, интервью экспертов, чтобы нарисовать картину неблагополучной системы, отчаянно нуждающейся в реформе. Книга начинается с подчеркивания важности строгой научной методологии в стремлении к медицинским прорывам. Харрис отмечает, что американские налогоплательщики ежегодно тратят ошеломляющие 30 миллиардов долларов на биомедицинские исследования, однако более половины этих исследований не могут быть воспроизведены из-за плохого дизайна экспериментов, неправильных методов и неаккуратной статистики. Это не только препятствует прогрессу, но и приводит к ложным надеждам и растрачиванию ресурсов. Автор утверждает, что плохая наука может быть столь же вредной, как и никакая наука вообще, а в некоторых случаях она может быть эквивалентна смертному приговору для неизлечимых пациентов. Повествование Харриса усеяно душераздирающими историями о пациентах, которые подверглись бесполезному лечению или их надежда была подавлена ложными обещаниями. Одним из таких примеров является случай молодой девушки с редким генетическим заболеванием, которую убедили пройти рискованное и недоказанное лечение, только чтобы увидеть ухудшение ее состояния.

Rigor Mortis : Comment la science non rigide crée des médicaments inutiles, écrase l'espoir et gaspille des milliards En tant qu'écrivain professionnel, je suis heureux de partager mes pensées sur le livre de Richard « Rigor Mortis : comment la science non rigoureuse crée des médicaments inutiles, écrase l'espoir et gaspille des milliards » Harris. Ce livre est une révélation explicite qui met en lumière les lacunes de l'industrie de la recherche biomédicale, soulignant les effets dévastateurs d'une mauvaise conception expérimentale, de mauvaises méthodes et de statistiques négligentes. L'auteur fait des anecdotes vives, des histoires personnelles, des interviews d'experts pour peindre un système dysfonctionnel qui a désespérément besoin de réforme. livre commence par souligner l'importance d'une méthodologie scientifique rigoureuse dans la recherche de percées médicales. Harris note que les contribuables américains dépensent chaque année 30 milliards de dollars en recherche biomédicale, mais que plus de la moitié de ces études ne peuvent être reproduites en raison de la mauvaise conception des expériences, des mauvaises méthodes et des statistiques inappropriées. Non seulement cela entrave le progrès, mais cela entraîne de faux espoirs et un gaspillage de ressources. L'auteur affirme que la mauvaise science peut être aussi nocive qu'aucune science du tout, et dans certains cas, elle peut être équivalente à une peine de mort pour des patients en phase terminale. récit de Harris est parsemé d'histoires déchirantes de patients qui ont subi des traitements inutiles ou leur espoir a été étouffé par de fausses promesses. L'un de ces exemples est le cas d'une jeune fille atteinte d'une maladie génétique rare, qui a été convaincue de subir un traitement risqué et non prouvé pour voir sa condition empirer.

Rigor Mortis: Cómo la ciencia descuidada crea medicamentos inútiles, aplasta la esperanza y desperdicia miles de millones Como escritor profesional, me alegra compartir mis pensamientos sobre el libro de Richard «Rigor Mortis: cómo la ciencia descuidada crea medicamentos inútiles, aplasta la esperanza y desperdicia Miles de millones» Harris. Este libro es una revelación franca que arroja luz sobre las carencias de la industria de la investigación biomédica, destacando los devastadores efectos del mal diseño experimental, los métodos incorrectos y las estadísticas negligentes. autor teje magistralmente anécdotas brillantes, historias personales, entrevistas de expertos para dibujar una imagen de un sistema disfuncional que necesita desesperadamente una reforma. libro comienza subrayando la importancia de una metodología científica rigurosa en la búsqueda de avances médicos. Harris señala que los contribuyentes estadounidenses gastan cada año un asombroso 30 de miles de millones de dólares en investigación biomédica, pero más de la mitad de estos estudios no se pueden reproducir debido al mal diseño de los experimentos, los métodos incorrectos y las estadísticas descuidadas. Esto no sólo impide el progreso, sino que también conduce a falsas esperanzas y al despilfarro de recursos. autor sostiene que una mala ciencia puede ser tan dañina como ninguna ciencia en general, y en algunos casos puede ser equivalente a una sentencia de muerte para pacientes incurables. La narración de Harris está salpicada de historias desgarradoras sobre pacientes que han sido tratados inútilmente o su esperanza ha sido reprimida por falsas promesas. Uno de estos ejemplos es el caso de una joven con una enfermedad genética rara que fue convencida de someterse a un tratamiento arriesgado y no probado, sólo para ver el empeoramiento de su condición.

Rigor Mortis: Como uma ciência desleixada cria medicamentos inúteis, esmaga a esperança e desperdiça bilhões Como escritor profissional, fico feliz em partilhar os meus pensamentos sobre o livro de Richard «Rigor Mortis: Como a ciência desleixada cria medicamentos inúteis, destrói a esperança e desperdiça bilhões» Harris. Este livro é uma revelação clara que ilumina as falhas do setor de pesquisa biomédica, enfatizando os efeitos devastadores do mau design experimental, dos métodos errados e das estatísticas negligentes. O autor fala muito bem de anedotas brilhantes, histórias pessoais, entrevistas de especialistas para desenhar um quadro de um sistema disfuncional que precisa desesperadamente de uma reforma. O livro começa enfatizando a importância da metodologia científica rigorosa em busca de avanços médicos. Harris diz que os contribuintes americanos gastam todos os anos 30 bilhões de dólares espantosos em pesquisas biomédicas, mas mais de metade destas pesquisas não podem ser reproduzidas devido ao mau design de experiências, métodos errados e estatísticas pouco cuidadosas. Isso não só impede o progresso, mas também gera falsas esperanças e desperdício de recursos. O autor afirma que a má ciência pode ser tão prejudicial quanto nenhuma ciência em geral, e, em alguns casos, pode ser equivalente à pena de morte para pacientes terminais. A narração de Harris foi abalada por histórias devastadoras de pacientes que foram submetidos a tratamentos inúteis ou suas esperanças foram reprimidas por falsas promessas. Um desses exemplos é o caso de uma jovem com uma doença genética rara que foi convencida a ser submetida a um tratamento arriscado e indevido apenas para ver a sua deterioração.

Rigor Mortis: Wie schlampige Wissenschaft nutzlose Medikamente schafft, Hoffnung zermürbt und Milliarden verschwendet Als professioneller Schriftsteller freue ich mich, meine Gedanken zu Richards Buch „Rigor Mortis: Wie schlampige Wissenschaft nutzlose Medikamente schafft, Hoffnung zermalmt und Milliarden verschwendet“ von Harris zu teilen. Dieses Buch ist eine offene Enthüllung, die die Mängel der biomedizinischen Forschungsindustrie beleuchtet und die verheerenden Auswirkungen von schlechtem experimentellem Design, falschen Methoden und nachlässigen Statistiken hervorhebt. Der Autor verwebt meisterhaft lebendige Anekdoten, persönliche Geschichten, Experteninterviews, um ein Bild eines dysfunktionalen Systems zu zeichnen, das dringend reformbedürftig ist. Das Buch beginnt mit der Betonung der Bedeutung einer strengen wissenschaftlichen Methodik bei der Suche nach medizinischen Durchbrüchen. Harris stellt fest, dass die amerikanischen Steuerzahler jedes Jahr erstaunliche 30 Milliarden US-Dollar für biomedizinische Forschung ausgeben, aber mehr als die Hälfte dieser Forschung kann aufgrund schlechter Versuchsplanung, falscher Methoden und schlampiger Statistiken nicht reproduziert werden. Das behindert nicht nur den Fortschritt, sondern führt auch zu falschen Hoffnungen und Ressourcenverschwendung. Der Autor argumentiert, dass schlechte Wissenschaft so schädlich sein kann wie keine Wissenschaft überhaupt, und in einigen Fällen kann es einem Todesurteil für unheilbare Patienten gleichkommen. Harris'Erzählung ist übersät mit herzzerreißenden Geschichten von Patienten, die nutzlos behandelt wurden oder ihre Hoffnung durch falsche Versprechungen unterdrückt wurde. Ein solches Beispiel ist der Fall eines jungen Mädchens mit einer seltenen genetischen Krankheit, das überzeugt wurde, sich einer riskanten und unbewiesenen Behandlung zu unterziehen, nur um eine Verschlechterung ihres Zustands zu sehen.

Rigor Mortis: Jak niechlujna nauka tworzy bezużyteczne lekarstwa, łamie nadzieję i marnuje miliardy Jako profesjonalny pisarz, jestem podekscytowany, aby podzielić się swoimi myślami na temat książki Ryszarda „Rigor Mortis: Jak Sloppy Science Creature es Bezużyteczne leczy, miażdży nadzieję i marnuje miliardy” przez Harrisa. Ta książka jest szczerą ekspozycją, która rzuca światło na niedociągnięcia biomedycznego przemysłu badawczego, podkreślając spustoszenia słabej konstrukcji eksperymentalnej, błędne metody i niechlujne statystyki. Autor fachowo tkwi razem żywe anegdoty, historie osobiste, wywiady ekspertów, aby namalować obraz systemu dysfunkcyjnego w desperackiej potrzebie reform. Książka zaczyna się od podkreślenia znaczenia rygorystycznej metodologii naukowej w dążeniu do przełomów medycznych. Harris zauważa, że amerykańscy podatnicy wydają oszałamiające 30 miliardów dolarów rocznie na badania biomedyczne, ale ponad połowa tych badań nie może być replikowana ze względu na słabą konstrukcję eksperymentalną, błędne metody i niechlujne statystyki. To nie tylko utrudnia postęp, ale także prowadzi do fałszywych nadziei i zmarnowanych zasobów. Autor twierdzi, że zła nauka może być tak szkodliwa jak żadna nauka, a w niektórych przypadkach może być odpowiednikiem wyroku śmierci dla nieuleczalnych pacjentów. Narracja Harrisa jest zaśmiecona niepokojącymi historiami pacjentów, którzy zostali narażeni na daremne leczenie lub ich nadzieja zmiażdżona fałszywymi obietnicami. Jednym z takich przykładów jest przypadek młodej dziewczyny z rzadką chorobą genetyczną, która została przekonana do poddania się ryzykownemu i niesprawdzonemu leczeniu tylko po to, aby zobaczyć, że jej stan ulega pogorszeniu.

''

Rigor Mortis: Özensiz Bilim Nasıl Faydasız Tedaviler Yaratır, Umudu Ezer ve Milyarları Harcar Profesyonel bir yazar olarak, Richard'ın "Rigor Mortis: Özensiz Bilim Nasıl Faydasız Tedaviler Yaratır, Umudu Ezer ve Milyarları Harcar'adlı kitabındaki düşüncelerimi paylaşmaktan heyecan duyuyorum. Bu kitap, biyomedikal araştırma endüstrisinin eksikliklerine ışık tutan, zayıf deneysel tasarımın, hatalı yöntemlerin ve özensiz istatistiklerin tahribatını vurgulayan samimi bir açıklamadır. Yazar, canlı anekdotları, kişisel hikayeleri, uzman röportajlarını, umutsuz bir reform ihtiyacı içindeki işlevsiz bir sistemin resmini çizmek için ustalıkla bir araya getiriyor. Kitap, tıbbi atılımların peşinde titiz bilimsel metodolojinin önemini vurgulayarak başlar. Harris, Amerikan vergi mükelleflerinin biyomedikal araştırmalara yılda 30 milyar dolar harcadığını, ancak bu araştırmanın yarısından fazlasının zayıf deneysel tasarım, hatalı yöntemler ve özensiz istatistikler nedeniyle tekrarlanamadığını belirtti. Bu sadece ilerlemeyi engellemekle kalmaz, aynı zamanda yanlış umutlara ve boşa harcanan kaynaklara da yol açar. Yazar, kötü bilimin hiçbir bilim olmadığı kadar zararlı olabileceğini ve bazı durumlarda tedavi edilemez hastalar için ölüm cezasına eşdeğer olabileceğini savunuyor. Harris'in anlatısı, boş tedaviye maruz kalmış ya da umutları yanlış vaatlerle ezilmiş hastaların üzücü hikayeleriyle doludur. Böyle bir örnek, sadece durumunun kötüleştiğini görmek için riskli ve kanıtlanmamış tedavi görmeye ikna edilen nadir bir genetik rahatsızlığı olan genç bir kızın durumudur.

ريجور مورتيس: كيف يخلق العلم القذر علاجات عديمة الفائدة، ويسحق الأمل، ويهدر المليارات ككاتب محترف، أنا متحمس لمشاركة أفكاري حول كتاب ريتشارد «ريجور مورتيس: كيف يخلق العلم القذر علاجات عديمة الفائدة، يسحق الأمل ويهدر المليارات» بقلم هاريس. هذا الكتاب هو عرض صريح يلقي الضوء على أوجه القصور في صناعة الأبحاث الطبية الحيوية، ويسلط الضوء على ويلات التصميم التجريبي السيئ والأساليب الخاطئة والإحصاءات القذرة. ينسج المؤلف بخبرة حكايات حية وقصص شخصية ومقابلات خبراء لرسم صورة لنظام مختل في حاجة ماسة إلى الإصلاح. يبدأ الكتاب بالتأكيد على أهمية المنهجية العلمية الصارمة في السعي لتحقيق اختراقات طبية. يلاحظ هاريس أن دافعي الضرائب الأمريكيين ينفقون 30 مليار دولار سنويًا على الأبحاث الطبية الحيوية، ومع ذلك لا يمكن تكرار أكثر من نصف هذا البحث بسبب التصميم التجريبي السيئ والأساليب المعيبة والإحصاءات القذرة. هذا لا يعيق التقدم فحسب، بل يؤدي أيضًا إلى آمال زائفة وموارد ضائعة. يجادل المؤلف بأن العلم السيئ يمكن أن يكون ضارًا مثل عدم وجود علم على الإطلاق، وفي بعض الحالات يمكن أن يكون معادلاً لعقوبة الإعدام للمرضى غير القابلين للشفاء. تمتلئ رواية هاريس بقصص مروعة عن مرضى تعرضوا لعلاج عقيم أو أملهم الذي سحقته وعود كاذبة. أحد الأمثلة على ذلك هو حالة فتاة صغيرة تعاني من حالة وراثية نادرة تم إقناعها بالخضوع لعلاج محفوف بالمخاطر وغير مثبت فقط لرؤية حالتها تتدهور.

Rigor Mortis：馬虎科學如何創造無用的藥物，粉碎希望，浪費數十億美元作為一名專業作家，我很高興分享我對Richard的書Rigor Mortis的想法：馬虎科學如何創造無用的藥物，粉碎希望，浪費數十億哈裏斯。這本書是一個坦率的啟示，揭示了生物醫學研究行業的缺陷，突顯了實驗設計不當、方法錯誤和統計疏忽的破壞性後果。作者巧妙地編織了生動的軼事，個人故事，專家訪談，以描繪一個急需改革的功能失調的系統。本書首先強調了嚴格的科學方法在尋求醫學突破中的重要性。哈裏斯指出，美國納稅人每在生物醫學研究上花費驚人的300億美元，但由於實驗設計不當，方法錯誤和統計數據草率，這些研究的一半以上無法復制。這不僅阻礙了進展，而且還導致了錯誤的希望和資源的浪費。作者認為，糟糕的科學可能與根本沒有科學一樣有害，在某些情況下，它可能相當於對無法治愈的患者的死刑。哈裏斯的敘述點綴著令人心碎的故事，講述的是接受無用治療或希望被虛假承諾淹沒的病人。一個這樣的例子是一個患有罕見遺傳病的輕女孩的病例，她被說服接受了危險和未經證實的治療，卻看到病情惡化。