Soviet Street Children and the Second World War: Welfare and Social Control under Stalin The Second World War had a profound impact on the history of Soviet childhood policies, and the growing social problem of juvenile homelessness and delinquency alerted the government to the need for a comprehensive child protection program. However, by prioritizing public order over welfare, the Stalinist state created conditions that exacerbated the situation even further, transforming an existing problem into a nationwide crisis. In this comprehensive account based on exhaustive archival research, Olga Kucherenko investigates the plight of more than a million street children and the state's role in reinforcing their ranks. By examining wartime dislocation, Soviet child welfare policies, juvenile justice, and the shadow world both within and without the Gulag, Soviet Street Children and the Second World War challenges several of the most pervasive myths about the Soviet Union at war. It is just as much an investigation of children on the margins of Soviet society as it is a study of the impact of war and state policies on society itself. During the Second World War, the Soviet Union experienced a significant increase in the number of street children, with more than a million children living on the streets, begging, or engaging in criminal activities. This phenomenon was not only a result of the war but also a reflection of the state's failure to address the issue of juvenile homelessness and delinquency. The government's response to this problem was characterized by a focus on public order over welfare, which only exacerbated the situation. As a result, the ranks of street children grew, creating a nationwide crisis.

Советские беспризорные дети и Вторая мировая война: благосостояние и социальный контроль при Сталине Вторая мировая война оказала глубокое влияние на историю политики советского детства, а растущая социальная проблема беспризорности и преступности среди несовершеннолетних предупредила правительство о необходимости комплексной программы защиты детей. Однако, отдавая приоритет общественному порядку, а не благосостоянию, сталинское государство создало условия, которые еще больше усугубили ситуацию, превратив существующую проблему в общенациональный кризис. В этом комплексном отчете, основанном на исчерпывающих архивных исследованиях, Ольга Кучеренко исследует бедственное положение более миллиона беспризорников и роль государства в укреплении их рядов. Исследуя дислокацию военного времени, советскую политику обеспечения благополучия детей, ювенальную юстицию и теневой мир как в ГУЛАГе, так и без него, «Советские беспризорники» и Вторая мировая война бросают вызов нескольким наиболее распространенным мифам о Советском Союзе в состоянии войны. Это такое же исследование детей на задворках советского общества, как и исследование влияния войны и политики государства на само общество. Во время Второй мировой войны в Советском Союзе произошло значительное увеличение числа беспризорных детей: более миллиона детей жили на улицах, занимались попрошайничеством или занимались преступной деятельностью. Это явление было не только результатом войны, но и отражением неспособности государства решить проблему детской бездомности и преступности. Реакция правительства на эту проблему характеризовалась упором на общественный порядок, а не на благосостояние, что только усугубляло ситуацию. В результате ряды беспризорников росли, создавая общенациональный кризис.

s enfants des rues soviétiques et la Seconde Guerre mondiale : le bien-être et le contrôle social sous Staline La Seconde Guerre mondiale a eu un impact profond sur l'histoire de la politique de l'enfance soviétique, et le problème social croissant de la rue et de la délinquance juvénile a alerté le gouvernement sur la nécessité d'un programme complet de protection de l'enfance. Mais en donnant la priorité à l'ordre public plutôt qu'au bien-être, l'État stalinien a créé des conditions qui ont aggravé la situation en transformant le problème actuel en une crise nationale. Dans ce rapport complet, basé sur des recherches archivistiques exhaustives, Olga Kucherenko étudie la situation de plus d'un million de sans-abri et le rôle de l'État dans le renforcement de leurs rangs. En explorant la dislocation du temps de guerre, la politique soviétique de bien-être des enfants, la justice juvénile et le monde de l'ombre au Goulag et sans lui, les Soviétiques des rues et la Seconde Guerre mondiale défient plusieurs des mythes les plus courants sur l'Union soviétique en guerre. C'est la même étude des enfants dans la société soviétique que celle de l'impact de la guerre et de la politique de l'État sur la société elle-même. Pendant la Seconde Guerre mondiale, l'Union soviétique a connu une forte augmentation du nombre d'enfants des rues : plus d'un million d'enfants vivaient dans la rue, mendiaient ou se livraient à des activités criminelles. Ce phénomène n'était pas seulement le résultat de la guerre, mais aussi le reflet de l'incapacité de l'État à résoudre le problème des enfants sans abri et de la criminalité. La réponse du Gouvernement à ce problème a été caractérisée par un accent mis sur l'ordre public plutôt que sur le bien-être, ce qui n'a fait qu'aggraver la situation. En conséquence, les rangs des sans-abri ont augmenté, créant une crise nationale.

niños soviéticos de la calle y la Segunda Guerra Mundial: el bienestar y el control social bajo Stalin La Segunda Guerra Mundial tuvo un profundo impacto en la historia de la política de la infancia soviética, y el creciente problema social de la calle y la delincuencia juvenil alertó al gobierno de la necesidad de un programa integral de protección de la infancia. n embargo, al dar prioridad al orden público y no al bienestar, el Estado estalinista creó condiciones que agravaron aún más la situación, convirtiendo el problema existente en una crisis nacional. En este amplio informe, basado en exhaustivos estudios de archivo, Olga Kucherenko explora la difícil situación de más de un millón de niños de la calle y el papel del Estado en el fortalecimiento de sus filas. Explorando el despliegue de la guerra, la política soviética de bienestar infantil, la justicia juvenil y la paz en la sombra, tanto en el Gulag como sin él, los «niños de la calle soviéticos» y la Segunda Guerra Mundial desafían varios de los mitos más comunes sobre la Unión Soviética en estado de guerra. Es el mismo estudio de los niños en los patios traseros de la sociedad soviética que el estudio del impacto de la guerra y la política del Estado en la propia sociedad. Durante la Segunda Guerra Mundial, la Unión Soviética experimentó un aumento significativo en el número de niños de la calle: más de un millón de niños vivían en la calle, se dedicaban a la mendicidad o se dedicaban a actividades criminales. Este fenómeno no sólo fue el resultado de la guerra, sino también el reflejo de la incapacidad del Estado para resolver el problema de la falta de vivienda infantil y la delincuencia. La respuesta del Gobierno a este problema se caracterizó por centrarse en el orden público y no en el bienestar, lo que no hizo sino agravar la situación. Como resultado, las filas de los niños de la calle crecieron, creando una crisis en todo el país.

I bambini di strada sovietici e la seconda guerra mondiale: il benessere e il controllo sociale di Stalin La seconda guerra mondiale ha avuto un profondo impatto sulla storia della politica dell'infanzia sovietica, mentre il crescente problema sociale della disavventura e della criminalità minorile ha avvertito il governo della necessità di un programma integrato di protezione dei bambini. Tuttavia, dando priorità all'ordine pubblico e non al benessere, lo stato staliniano ha creato condizioni che hanno peggiorato ulteriormente la situazione, trasformando il problema in una crisi nazionale. In questo report completo, basato su approfondite ricerche sugli archivi, Olga Kucherenko sta indagando sulla situazione di più di un milione di senzatetto e sul ruolo dello stato nel rafforzare le loro fila. Esplorando lo schieramento in tempo di guerra, le politiche sovietiche per il benessere dei bambini, la giustizia giovanile e la pace ombra, sia nel Gulag che senza Gulag, i Sovietici Senza Tetto e la Seconda Guerra Mondiale sfidano alcuni dei miti più comuni dell'Unione Sovietica in stato di guerra. tratta di uno studio sui bambini all'indietro della società sovietica, come quello sull'impatto della guerra e della politica dello stato sulla società stessa. Durante la Seconda Guerra Mondiale, l'Unione Sovietica ha registrato un notevole aumento del numero di bambini di strada, con oltre un milione di bambini che vivevano nelle strade, che si occupavano di mendicità o di criminalità. Questo fenomeno non era solo il risultato della guerra, ma anche il riflesso dell'incapacità dello Stato di affrontare il problema dei senzatetto e della criminalità infantile. La risposta del governo a questo problema è stata caratterizzata dall'attenzione all'ordine pubblico e non al benessere, che ha solo aggravato la situazione. Di conseguenza, le fila di senzatetto sono cresciute, creando una crisi nazionale.

Sowjetische Straßenkinder und der Zweite Weltkrieg: Wohlfahrt und soziale Kontrolle unter Stalin Der Zweite Weltkrieg hatte tiefgreifende Auswirkungen auf die Geschichte der sowjetischen Kinderpolitik, und das wachsende soziale Problem der Obdachlosigkeit und Jugendkriminalität warnte die Regierung vor der Notwendigkeit eines umfassenden Kinderschutzprogramms. Durch die Priorisierung der öffentlichen Ordnung gegenüber dem Wohlstand schuf der stalinistische Staat jedoch Bedingungen, die die tuation weiter verschärften und das bestehende Problem in eine landesweite Krise verwandelten. In diesem umfassenden Bericht, der auf umfassenden Archivrecherchen basiert, untersucht Olga Kucherenko die Not von mehr als einer Million Straßenkindern und die Rolle des Staates bei der Stärkung ihrer Reihen. Durch die Untersuchung der Kriegsverlagerung, der sowjetischen Politik zur cherung des Kindeswohls, der Jugendjustiz und der Schattenwelt sowohl im Gulag als auch ohne Gulag stellen die sowjetischen Straßenkinder und der Zweite Weltkrieg einige der häufigsten Mythen über die Sowjetunion im Kriegszustand in Frage. Es ist die gleiche Untersuchung von Kindern am Rande der sowjetischen Gesellschaft wie die Untersuchung der Auswirkungen von Krieg und Staatspolitik auf die Gesellschaft selbst. Während des Zweiten Weltkriegs gab es in der Sowjetunion einen deutlichen Anstieg der Straßenkinder: Mehr als eine Million Kinder lebten auf der Straße, betteln oder waren in kriminelle Aktivitäten verwickelt. Dieses Phänomen war nicht nur das Ergebnis des Krieges, sondern auch ein Spiegelbild der Unfähigkeit des Staates, das Problem der Obdachlosigkeit und Kriminalität von Kindern zu lösen. Die Reaktion der Regierung auf dieses Problem war durch die Betonung der öffentlichen Ordnung und nicht des Wohlstands gekennzeichnet, was die tuation nur verschlimmerte. Infolgedessen wuchsen die Reihen der Straßenkinder und schufen eine landesweite Krise.

''

Sovyet Sokak Çocukları ve II. Dünya Savaşı: Stalin altında Refah ve Sosyal Kontrol II. Dünya Savaşı, Sovyet çocukluk politikasının tarihi üzerinde derin bir etkiye sahipti ve sokak çocukları ve çocuk suçluluğunun artan sosyal sorunu, hükümeti kapsamlı bir çocuk koruma programına duyulan ihtiyaç konusunda uyardı. Bununla birlikte, Stalinist devlet, kamu düzenini refaha tercih ederek, durumu daha da kötüleştiren ve mevcut sorunu ülke çapında bir krize dönüştüren koşullar yarattı. Kapsamlı arşiv araştırmalarına dayanan bu kapsamlı raporda Olga Kucherenko, bir milyondan fazla sokak çocuğunun durumunu ve devletin saflarını güçlendirmedeki rolünü inceliyor. Savaş zamanı yer değiştirmeyi, Sovyet çocuk refahı politikasını, çocuk adaletini ve gulag içindeki ve dışındaki gölge dünyasını keşfetmek, "Sovyet Sokak Çocukları've II. Dünya Savaşı, savaşta Sovyetler Birliği hakkındaki en yaygın mitlerden bazılarına meydan okuyor. Bu, Sovyet toplumunun dış mahallelerindeki çocuklarla aynı çalışmanın yanı sıra, savaşın ve devlet politikasının toplum üzerindeki etkisinin incelenmesidir. II. Dünya Savaşı sırasında Sovyetler Birliği, sokakta yaşayan, dilenen veya suç faaliyetlerinde bulunan bir milyondan fazla çocukla sokak çocuklarının sayısında önemli bir artış yaşadı. Bu olgu sadece savaşın bir sonucu değil, aynı zamanda devletin çocuk evsizliğine ve suçuna değinmedeki başarısızlığının bir yansımasıydı. Hükümetin bu soruna verdiği yanıt, durumu daha da kötüleştiren refahtan ziyade kamu düzenine yapılan bir vurgu ile karakterize edildi. Sonuç olarak, sokak çocuklarının safları büyüdü ve ülke çapında bir kriz yarattı.

السوفياتي لأطفال الشوارع والحرب العالمية الثانية: الرعاية الاجتماعية والرقابة الاجتماعية في ظل الحرب العالمية الثانية ستالين كان لها تأثير عميق على تاريخ سياسات الطفولة السوفيتية، وحذرت المشكلة الاجتماعية المتزايدة لأطفال الشوارع وجنوح الأحداث الحكومة من الحاجة إلى برنامج شامل لحماية الطفل. ومع ذلك، من خلال إعطاء الأولوية للنظام العام على الرفاهية، خلقت الدولة الستالينية ظروفًا زادت من تفاقم الوضع، وحولت المشكلة الحالية إلى أزمة وطنية. في هذا التقرير الشامل، استنادًا إلى بحث أرشيفي شامل، تدرس أولغا كوتشيرينكو محنة أكثر من مليون طفل من أطفال الشوارع ودور الدولة في تعزيز صفوفهم. استكشاف التفكك في زمن الحرب، وسياسة رعاية الأطفال السوفيتية، وقضاء الأحداث، وعالم الظل داخل وخارج المعسكر، يتحدى «أطفال الشوارع السوفيتية» والحرب العالمية الثانية العديد من الأساطير الأكثر شيوعًا حول الاتحاد السوفيتي في حالة حرب. هذه هي نفس الدراسة للأطفال في ضواحي المجتمع السوفيتي، وكذلك دراسة تأثير الحرب وسياسة الدولة على المجتمع نفسه. خلال الحرب العالمية الثانية، شهد الاتحاد السوفيتي زيادة كبيرة في عدد أطفال الشوارع، حيث يعيش أكثر من مليون طفل في الشوارع أو يتسولون أو يشاركون في نشاط إجرامي. لم تكن هذه الظاهرة نتيجة الحرب فحسب، بل كانت أيضًا انعكاسًا لفشل الدولة في معالجة تشرد الأطفال والجريمة. اتسمت استجابة الحكومة لهذه المشكلة بالتركيز على النظام العام بدلاً من الرفاهية، مما أدى إلى تفاقم الوضع. ونتيجة لذلك، نمت صفوف أطفال الشوارع، مما خلق أزمة على مستوى البلاد.