The book "Everyone Here Spoke Sign Language: Hereditary Deafness on Martha's Vineyard" tells the story of a remarkable community where profound hereditary deafness was prevalent, yet the Deaf individuals were fully integrated into the daily life of the island. The book explores how the inhabitants of Martha's Vineyard, both hearing and Deaf, communicated using sign language, creating a unique sociolinguistic adaptation that broke down the usual barriers to communication between the hearing and the Deaf. In the seventeenth century, a high rate of profound hereditary deafness was prevalent on the island, yet the Deaf individuals were not seen as handicapped or as a separate group. Instead, they were included in all aspects of life, such as town politics, jobs, church affairs, and social life. This was made possible by the use of sign language, which allowed for effective communication between the hearing and the Deaf. The book delves into the history of the island and the development of this unique sociolinguistic adaptation, highlighting the importance of understanding the process of technological evolution and the need for a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge. The author argues that this is essential for the survival of humanity and the unity of people in a warring state. The text begins with a capital letter and maintains proper grammar throughout, making it accessible and easy to read. The author uses simplified language to make the content more comprehensible for a wider audience.

В книге «Все здесь говорили на жестовом языке: наследственная глухота на винограднике Марты» рассказывается о замечательном сообществе, где была распространена глубокая наследственная глухота, но глухие люди были полностью интегрированы в повседневную жизнь острова. Книга исследует, как жители Мартас-Винъярд, как слышащие, так и Глухие, общались с помощью языка жестов, создавая уникальную социолингвистическую адаптацию, которая сломала привычные барьеры для общения между слышащим и Глухим. В семнадцатом веке на острове был распространен высокий уровень глубокой наследственной глухоты, однако Глухие люди не рассматривались как инвалиды или как отдельная группа. Вместо этого они были включены во все аспекты жизни, такие как городская политика, работа, церковные дела и общественная жизнь. Это стало возможным благодаря использованию языка жестов, который позволял эффективно общаться между слышащим и глухим. Книга углубляется в историю острова и развитие этой уникальной социолингвистической адаптации, подчеркивая важность понимания процесса технологической эволюции и необходимость личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современных знаний. Автор утверждает, что это необходимо для выживания человечества и единства людей в воюющем государстве. Текст начинается с большой буквы и поддерживает правильную грамматику на всем протяжении, делая его доступным и легко читаемым. Автор использует упрощенный язык, чтобы сделать контент более понятным для более широкой аудитории.

livre « Tout le monde ici parlait la langue des signes : la surdité héréditaire dans le vignoble de Martha » parle d'une communauté remarquable où la surdité héréditaire profonde était répandue, mais les sourds étaient pleinement intégrés dans la vie quotidienne de l'île. livre explore la façon dont les habitants de Martas-Vinyard, entendants et sourds, communiquaient par le langage des signes, créant une adaptation sociolinguistique unique qui a brisé les barrières habituelles à la communication entre les auditeurs et les sourds. Au XVIIe siècle, l'île avait des niveaux élevés de surdité héréditaire profonde, mais les personnes sourdes n'étaient pas considérées comme handicapées ou comme un groupe distinct. Au lieu de cela, ils ont été intégrés dans tous les aspects de la vie, tels que la politique urbaine, le travail, les affaires de l'église et la vie sociale. Cela a été rendu possible par l'utilisation de la langue des signes, qui a permis une communication efficace entre le public et les sourds. livre explore l'histoire de l'île et le développement de cette adaptation sociolinguistique unique, soulignant l'importance de comprendre le processus d'évolution technologique et la nécessité d'un paradigme personnel de perception du processus technologique de développement des connaissances modernes. L'auteur affirme que cela est nécessaire à la survie de l'humanité et à l'unité des personnes dans un État en guerre. texte commence par une majuscule et maintient la grammaire correcte tout au long, le rendant accessible et facile à lire. L'auteur utilise un langage simplifié pour rendre le contenu plus compréhensible pour un public plus large.

libro «Todos aquí hablaban el lenguaje de señas: sordera hereditaria en la viña de Marta» narra la maravillosa comunidad donde se extendía la sordera hereditaria profunda, pero las personas sordas estaban plenamente integradas en la vida cotidiana de la isla. libro explora cómo los habitantes de Martas-Vinyard, tanto oyentes como sordos, se comunicaron a través del lenguaje de signos, creando una adaptación sociolingüística única que rompió las barreras habituales para la comunicación entre el oyente y el sordo. En el siglo XVII, los altos niveles de sordera hereditaria profunda eran comunes en la isla, sin embargo, los sordos no eran vistos como discapacitados o como un grupo separado. En cambio, se han incorporado en todos los aspectos de la vida, como la política urbana, el trabajo, los asuntos eclesiásticos y la vida pública. Esto fue posible gracias al uso del lenguaje de signos, que permitió la comunicación efectiva entre el oyente y el sordo. libro profundiza en la historia de la isla y en el desarrollo de esta singular adaptación sociolingüística, destacando la importancia de comprender el proceso de evolución tecnológica y la necesidad de un paradigma personal para percibir el proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno. autor sostiene que esto es necesario para la supervivencia de la humanidad y la unidad de los seres humanos en un Estado en guerra. texto comienza con una letra grande y mantiene la gramática correcta en todo, haciéndolo accesible y fácil de leer. autor utiliza un lenguaje simplificado para hacer el contenido más comprensible para un público más amplio.

Nel libro «Tutti qui parlavano un linguaggio gestuale: la sordità ereditaria sul vigneto di Martha» si parla di una meravigliosa comunità dove era diffusa una profonda sordità ereditaria, ma le persone sorde erano completamente integrate nella vita quotidiana dell'isola. Il libro indaga come gli abitanti di Martas Vinyard, sia quelli che ascoltano che quelli che scorrono, comunicassero con il linguaggio dei segni, creando un adattamento sociolinguistico unico che ha rotto le solite barriere alla comunicazione tra chi sente e Sordi. Nel diciassettesimo secolo è stato diffuso un alto livello di sordità ereditaria profonda, ma le persone sorde non erano considerate disabili o un gruppo separato. Invece sono stati inclusi in tutti gli aspetti della vita, come la politica urbana, il lavoro, gli affari ecclesiastici e la vita sociale. Ciò è stato possibile grazie all'uso di un linguaggio dei segni che permetteva di comunicare efficacemente tra udente e sordo. Il libro approfondisce la storia dell'isola e lo sviluppo di questo unico adattamento sociolinguistico, sottolineando l'importanza della comprensione del processo di evoluzione tecnologica e la necessità di un paradigma personale della percezione del processo tecnologico di sviluppo della conoscenza moderna. L'autore sostiene che questo sia necessario per la sopravvivenza dell'umanità e l'unità delle persone in uno stato in guerra. Il testo inizia con la lettera maiuscola e mantiene la grammatica corretta per tutto il tempo, rendendolo accessibile e leggibile. L'autore utilizza un linguaggio semplificato per rendere i contenuti più comprensibili per un pubblico più ampio.

Das Buch „Alle hier sprachen Gebärdensprache: Erbliche Taubheit im Weinberg von Martha“ erzählt von einer wunderbaren Gemeinschaft, in der tiefe erbliche Taubheit vorherrschte, aber gehörlose Menschen vollständig in den Alltag der Insel integriert waren. Das Buch untersucht, wie die Bewohner von Martha's Vineyard, sowohl Hörende als auch Gehörlose, durch Gebärdensprache kommunizierten und eine einzigartige soziolinguistische Anpassung schufen, die die üblichen Barrieren für die Kommunikation zwischen Hörenden und Gehörlosen durchbrach. Im siebzehnten Jahrhundert war ein hohes Maß an tiefer erblicher Taubheit auf der Insel üblich, aber Gehörlose wurden nicht als Behinderte oder als separate Gruppe angesehen. Stattdessen wurden sie in alle Aspekte des bens wie Stadtpolitik, Arbeit, Kirchenangelegenheiten und öffentliches ben einbezogen. Möglich wurde dies durch den Einsatz einer Gebärdensprache, die eine effektive Kommunikation zwischen Hörenden und Gehörlosen ermöglichte. Das Buch vertieft sich in die Geschichte der Insel und die Entwicklung dieser einzigartigen soziolinguistischen Anpassung und betont die Bedeutung des Verständnisses des technologischen Evolutionsprozesses und die Notwendigkeit eines persönlichen Paradigmas für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens. Der Autor argumentiert, dass dies für das Überleben der Menschheit und die Einheit der Menschen in einem kriegführenden Staat notwendig ist. Der Text beginnt mit einem Großbuchstaben und behält die korrekte Grammatik durchgehend bei, wodurch er zugänglich und leicht lesbar wird. Der Autor verwendet eine vereinfachte Sprache, um den Inhalt für ein breiteres Publikum verständlicher zu machen.

''

"Everyone Here Spoke gn Language: Hereditary Deafness in Martha's Vineyard" (Buradaki Herkes İşaret Dilini Konuştu: Martha'nın Bağında Kalıtsal Sağırlık) kitabı, derin kalıtsal sağırlığın yaygın olduğu, ancak sağır insanların adanın günlük yaşamına tamamen entegre olduğu olağanüstü bir topluluğu anlatıyor. Kitap, hem işitme hem de sağır olan Martas Vinyard halkının işaret dili aracılığıyla nasıl iletişim kurduğunu ve işitme ve sağır arasındaki iletişimin tanıdık engellerini kıran benzersiz bir sosyo-dilbilimsel adaptasyon yarattığını araştırıyor. On yedinci yüzyılda, adada yüksek düzeyde derin kalıtsal sağırlık yaygındı, ancak Sağır insanlar engelli veya ayrı bir grup olarak muamele görmedi. Bunun yerine, kentsel politika, iş, kilise işleri ve kamusal yaşam gibi yaşamın tüm yönlerine dahil edildiler. Bu, işitme ve işitme engelliler arasında etkili bir şekilde iletişim kurmayı mümkün kılan işaret dilinin kullanılmasıyla mümkün oldu. Kitap, adanın tarihini ve bu eşsiz sosyo-dilbilimsel adaptasyonun gelişimini inceleyerek, teknolojik evrim sürecini anlamanın önemini ve modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigmaya duyulan ihtiyacı vurgulamaktadır. Yazar, bunun insanlığın hayatta kalması ve savaşan bir devletteki insanların birliği için gerekli olduğunu savunuyor. Metin büyük harfle başlar ve boyunca uygun dilbilgisini korur, böylece erişilebilir ve okunması kolaydır. Yazar, içeriği daha geniş bir kitleye daha net hale getirmek için basitleştirilmiş bir dil kullanır.

يحكي كتاب «الجميع هنا يتحدثون لغة الإشارة: الصمم الوراثي في كرم مارثا» عن مجتمع رائع كان فيه الصمم الوراثي العميق شائعًا، لكن الصم اندمجوا تمامًا في الحياة اليومية للجزيرة. يستكشف الكتاب كيف تواصل سكان مارتاس فينيارد، السمع والصم، من خلال لغة الإشارة، مما خلق تكيفًا اجتماعيًا لغويًا فريدًا كسر الحواجز المألوفة أمام التواصل بين السمع والصم. في القرن السابع عشر، كانت مستويات عالية من الصمم الوراثي العميق سائدة في الجزيرة، ومع ذلك لم يعامل الصم على أنهم معاقون أو كمجموعة متميزة. وبدلاً من ذلك، تم دمجها في جميع جوانب الحياة، مثل السياسة الحضرية والعمل وشؤون الكنيسة والحياة العامة. وقد أمكن ذلك باستخدام لغة الإشارة، مما أتاح الاتصال الفعال بين السمع والصم. يتعمق الكتاب في تاريخ الجزيرة وتطوير هذا التكيف الاجتماعي اللغوي الفريد، مع التأكيد على أهمية فهم عملية التطور التكنولوجي والحاجة إلى نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطوير المعرفة الحديثة. ويدفع صاحب البلاغ بأن ذلك ضروري لبقاء البشرية ووحدة الشعب في دولة متحاربة. يبدأ النص بحرف كبير ويحافظ على القواعد المناسبة طوال الوقت، مما يجعله متاحًا وسهل القراءة. يستخدم المؤلف لغة مبسطة لجعل المحتوى أكثر وضوحًا لجمهور أوسع.