Ask Me About My Uterus: A Quest to Make Doctors Believe in Women's Pain As I sit here, typing away on my computer, I am filled with a sense of purpose and determination. I am about to share with you the story of my journey, a journey that has been filled with pain, frustration, and ultimately, triumph. My name is Abby Norman, and I am here to tell you about my uterus. Yes, you heard me right - my uterus. You see, for far too long, women's health issues have been dismissed, ignored, and marginalized by the medical community. But I am here to say enough is enough. It's time to take back control of our own bodies and demand recognition for the pain we experience. My journey began when I was just a college student, full of life and energy. I was dancing, working, and studying, but then something changed. I started experiencing excruciating pain, and no matter how many times I went to the doctors, they couldn't seem to figure out what was wrong. They told me it was just a urinary tract infection, and sent me home with antibiotics. But the pain persisted, and I knew something was seriously wrong. I dropped out of college and embarked on a years-long journey to discover what was happening to my body.

Спросите меня о моей матке: Стремление заставить врачей поверить в женскую боль Когда я сижу здесь, печатая на компьютере, я наполнен чувством цели и решимости. Я собираюсь поделиться с вами историей моего путешествия, путешествия, которое было наполнено болью, разочарованием и, в конечном счете, триумфом. Меня зовут Эбби Норман, и я здесь, чтобы рассказать вам о моей матке. Да, вы меня правильно услышали - моя матка. Видите ли, слишком долго проблемы со здоровьем женщин игнорировались, игнорировались и маргинализировались медицинским сообществом. Но я здесь, чтобы сказать, что хватит. Пришло время вернуть контроль над собственным телом и потребовать признания боли, которую мы испытываем. Мое путешествие началось, когда я был просто студентом колледжа, полным жизни и энергии. Я танцевала, работала и училась, но потом что-то изменилось. Я начала испытывать мучительную боль, и сколько бы раз я ни обращалась к врачам, они, похоже, не могли понять, что не так. Мне сказали, что это просто инфекция мочевыводящих путей, и отправили домой с антибиотиками. Но боль сохранялась, и я знал, что что-то серьезно не так. Я бросил колледж и отправился в многолетнее путешествие, чтобы узнать, что происходит с моим телом.

Demandez-moi à propos de mon utérus : La volonté de faire croire aux médecins en la douleur féminine Quand je suis assis ici à imprimer sur un ordinateur, je suis rempli de sens du but et de la détermination. Je vais partager avec vous l'histoire de mon voyage, un voyage qui a été rempli de douleur, de frustration et, finalement, de triomphe. Je m'appelle Abby Norman et je suis ici pour vous parler de mon utérus. Oui, vous m'avez bien entendu, mon utérus. Vous voyez, depuis trop longtemps, les problèmes de santé des femmes sont ignorés, négligés et marginalisés par la communauté médicale. Mais je suis là pour te dire que ça suffit. Il est temps de reprendre le contrôle de notre propre corps et de demander la reconnaissance de la douleur que nous ressentons. Mon voyage a commencé quand j'étais juste un étudiant universitaire plein de vie et d'énergie. J'ai dansé, travaillé et étudié, mais quelque chose a changé. J'ai commencé à ressentir une douleur douloureuse, et peu importe le nombre de fois où je suis allée chez les médecins, ils ne semblaient pas pouvoir comprendre ce qui cloche. On m'a dit que c'était juste une infection urinaire, et on m'a renvoyé chez moi avec des antibiotiques. Mais la douleur persistait, et je savais que quelque chose ne allait pas sérieusement. J'ai quitté l'université et j'ai fait un voyage de plusieurs années pour savoir ce qui se passait avec mon corps.

Pregúntame sobre mi útero: deseo de hacer creer a los médicos en el dolor femenino Cuando estoy aquí sentado imprimiendo en mi computadora, estoy lleno de sentido de propósito y determinación. Voy a compartir con ustedes la historia de mi viaje, un viaje que se llenó de dolor, frustración y, en última instancia, triunfo. Mi nombre es Abby Norman, y estoy aquí para contarte sobre mi útero. Sí, me escuchaste correctamente, mi útero. Verán, durante demasiado tiempo, los problemas de salud de las mujeres han sido ignorados, ignorados y marginados por la comunidad médica. Pero estoy aquí para decir que es suficiente. Ha llegado el momento de recuperar el control de nuestro propio cuerpo y exigir el reconocimiento del dolor que estamos experimentando. Mi viaje comenzó cuando era sólo un estudiante universitario lleno de vida y energía. Bailé, trabajé y estudié, pero luego algo cambió. Empecé a sentir un dolor doloroso, y no importa cuántas veces llegué a los médicos, no parecían ser capaces de entender lo que estaba mal. Me dijeron que era sólo una infección del tracto urinario, y me enviaron a casa con antibióticos. Pero el dolor persistía y sabía que algo estaba seriamente mal. Dejé la universidad y me embarcé en un viaje de muchos para descubrir lo que estaba pasando con mi cuerpo.

Chiedetemi del mio utero: Cercare di far credere ai medici il dolore femminile Quando sono seduto qui a stampare sul computer, sono pieno di senso di scopo e determinazione. Condividerò con voi la storia del mio viaggio, un viaggio che è stato pieno di dolore, frustrazione e, in ultima analisi, trionfo. Mi chiamo Abby Norman e sono qui per parlarvi del mio utero. Sì, mi avete sentito bene, il mio utero. Vedete, per troppo tempo i problemi di salute delle donne sono stati ignorati, ignorati e marginalizzati dalla comunità medica. Ma sono qui per dirti che basta. È ora di riprendere il controllo del nostro corpo e chiedere il riconoscimento del dolore che proviamo. Il mio viaggio è iniziato quando ero solo uno studente universitario pieno di vita ed energia. Ballavo, lavoravo e studiavo, ma poi qualcosa è cambiato. Ho iniziato a provare un dolore doloroso, e non importa quante volte mi sono rivolta ai medici, sembra che non capissero cosa non andava. Mi hanno detto che era solo un'infezione del tratto urinario e l'hanno mandato a casa con degli antibiotici. Ma il dolore continuava e sapevo che qualcosa non andava. Ho lasciato il college e ho fatto un lungo viaggio per scoprire cosa stava succedendo al mio corpo.

Frag mich nach meiner Gebärmutter: Der Drang, Ärzte an weibliche Schmerzen glauben zu lassen Wenn ich hier sitze und am Computer tippe, bin ich erfüllt von nn und Entschlossenheit. Ich werde mit Ihnen die Geschichte meiner Reise teilen, eine Reise, die voller Schmerz, Enttäuschung und letztendlich Triumph war. Mein Name ist Abby Norman und ich bin hier, um Ihnen von meiner Gebärmutter zu erzählen. Ja, e haben mich richtig gehört - meine Gebärmutter. e sehen, zu lange wurden die gesundheitlichen Probleme von Frauen von der medizinischen Gemeinschaft ignoriert, ignoriert und marginalisiert. Aber ich bin hier, um zu sagen, dass es genug ist. Es ist Zeit, die Kontrolle über den eigenen Körper zurückzugewinnen und die Anerkennung des Schmerzes zu fordern, den wir erleben. Meine Reise begann, als ich nur ein College-Student voller ben und Energie war. Ich habe getanzt, gearbeitet und studiert, aber dann hat sich etwas verändert. Ich begann quälende Schmerzen zu haben, und egal wie oft ich zu den Ärzten ging, sie schienen nicht zu verstehen, was falsch war. Mir wurde gesagt, dass es nur eine Harnwegsinfektion war und mit Antibiotika nach Hause geschickt wurde. Aber der Schmerz blieb und ich wusste, dass etwas ernsthaft falsch war. Ich habe das College abgebrochen und bin auf eine jahrelange Reise gegangen, um herauszufinden, was mit meinem Körper passiert.

''

Bana rahmimi sor: Doktorların kadınların acısına inanmasını sağlama arayışı Burada oturup bilgisayarda yazarken, bir amaç ve kararlılık duygusuyla doluyum. zinle yolculuğumun hikayesini paylaşacağım, acı, hayal kırıklığı ve nihayetinde zaferle dolu bir yolculuk. Adım Abby Norman ve size rahmimden bahsetmek için buradayım. Evet, beni doğru duydunuz - rahmim. Görüyorsunuz, çok uzun zamandır kadınların sağlık sorunları tıp camiası tarafından göz ardı edildi, görmezden gelindi ve ötekileştirildi. Yeter artık demek için buradayım. Kendi bedenlerimizin kontrolünü geri almanın ve içinde bulunduğumuz acının tanınmasını talep etmenin zamanı geldi. Yolculuğum, hayat ve enerji dolu bir üniversite öğrencisiyken başladı. Dans ettim, çalıştım ve çalıştım, ama sonra bir şeyler değişti. Acı çekmeye başladım ve doktorlara kaç kez gittiğim önemli değil, neyin yanlış olduğunu anlayamadılar. Sadece idrar yolu enfeksiyonu olduğu söylendi ve antibiyotiklerle eve gönderildi. Ama acı devam etti ve bir şeylerin ciddi şekilde yanlış olduğunu biliyordum. Üniversiteyi bıraktım ve vücuduma neler olduğunu öğrenmek için on yıllarca süren bir yolculuğa çıktım.

اسألني عن رحمي: السعي لجعل الأطباء يؤمنون بألم المرأة بينما أجلس هنا أكتب على جهاز كمبيوتر، أشعر بالهدف والتصميم. سأشارككم قصة رحلتي، رحلة كانت مليئة بالألم وخيبة الأمل والانتصار في النهاية. اسمي (آبي نورمان) وأنا هنا لأخبرك عن رحمي نعم، لقد سمعتني بشكل صحيح - رحمي. كما ترى، تم تجاهل المشاكل الصحية للمرأة لفترة طويلة جدًا وتجاهلها وتهميشها من قبل المجتمع الطبي. لكنني هنا لأقول أن هذا يكفي. حان الوقت لاستعادة السيطرة على أجسادنا والمطالبة بالاعتراف بالألم الذي نعاني منه. بدأت رحلتي عندما كنت مجرد طالب جامعي مليء بالحياة والطاقة. رقصت وعملت ودرست، ولكن بعد ذلك تغير شيء ما. بدأت أعاني من ألم شديد وبغض النظر عن عدد المرات التي ذهبت فيها إلى الأطباء، يبدو أنهم لا يستطيعون فهم الخطأ. قيل لي إنها مجرد عدوى في المسالك البولية وأرسلت إلى المنزل بالمضادات الحيوية. لكن الألم استمر وعرفت أن هناك خطأ ما. تركت الكلية وشرعت في رحلة استمرت عقودًا لمعرفة ما كان يحدث لجسدي.