
BOOKS - Lo Spasimo di Palermo

Lo Spasimo di Palermo
Author: Vincenzo Consolo
Year: September 19, 2000
Format: PDF
File size: PDF 564 KB
Language: Italian

Year: September 19, 2000
Format: PDF
File size: PDF 564 KB
Language: Italian

Lo Spasimo di Palermo In the small hotel in Paris, the writer Gioacchino Martinez Chino recalls his childhood in Sicily during the war years, the tragic event that marked his life, and another trauma, a film seen at the oratory Judex, where the adventures of a vigilante in black robes were suddenly interrupted by military incursions. This symbolizes the truncated life of Gioacchino, who is haunted by the consciousness of having inherited a hated country from his father and mother, who could not forget the tragedy. When he decides to return to Palermo, he repeats the same gesture as when he went to the Gaumont cinema in Paris, hoping to find a solution to his painful past. In Palermo, he meets a different Judex, a judge without a mantle who believes in the state and its laws, but ultimately faces an atrocious end. The novel arrives after Italy's unification and the rise of fascism, leaving behind a bitter legacy for the old and the young, revolutionaries, and bourgeoisie. The reader will find some typical Consolian characters, such as Mauro, Gioacchino's mild-mannered uncle who studies botany, and Master Erasmo, a florist known for his proverbs and sayings.
Lo Spasimo di Palermo В небольшом отеле в Париже писатель Джоаккино Мартинес Чино вспоминает свое детство на Сицилии в годы войны, трагическое событие, ознаменовавшее его жизнь, и еще одну травму, фильм, увиденный на ораторском Judex, где приключения дружинника в черных одеждах внезапно прервались военными вторжениями. Это символизирует усеченную жизнь Джоаккино, которому не дает покоя сознание того, что он унаследовал ненавистную страну от отца и матери, которые не смогли забыть трагедию. Когда он решает вернуться в Палермо, то повторяет тот же жест, что и при походе в парижский кинотеатр «Гомон», надеясь найти решение своего болезненного прошлого. В Палермо он встречает другого Джудекса, судью без мантии, который верит в государство и его законы, но в конечном итоге сталкивается со зверским концом. Роман появляется после объединения Италии и подъёма фашизма, оставляя после себя горькое наследие для старых и молодых, революционеров, буржуазии. Читатель найдет несколько типичных консольских персонажей, таких как Мауро, мягко воспитанный дядя Джоаккино, изучающий ботанику, и мастер Эразмо, флорист, известный своими пословицами и поговорками.
Lo Spasimo di Palermo Dans un petit hôtel à Paris, l'écrivain Gioacchino Martínez Chino se souvient de son enfance en cile pendant les années de guerre, de l'événement tragique qui a marqué sa vie et d'un autre traumatisme, un film vu à l'oratoire Judex où les aventures d'un guerrier en vêtements noirs ont soudainement été interrompues par les militaires les invasions. Cela symbolise la vie tronquée de Joacchino, qui est hanté par la conscience qu'il a hérité d'un pays haineux de son père et de sa mère qui n'ont pas pu oublier la tragédie. Quand il décide de retourner à Palerme, il répète le même geste qu'en allant au cinéma Gomon, à Paris, en espérant trouver une solution à son passé douloureux. À Palerme, il rencontre un autre Judex, un juge sans manteau, qui croit en l'État et ses lois, mais est finalement confronté à une fin atroce. roman apparaît après l'unification de l'Italie et la montée du fascisme, laissant derrière lui un héritage amer pour les vieux et les jeunes, les révolutionnaires, la bourgeoisie. lecteur trouvera plusieurs personnages typiques de la console, comme Mauro, un oncle Joacchino légèrement élevé qui étudie la botanique, et Maître Erasmo, un fleuriste connu pour ses proverbes et ses dictons.
Lo Spasimo di Palermo En un pequeño hotel de París, el escritor Gioacchino Martínez Chino recuerda su infancia en cilia durante los de la guerra, el trágico suceso que marcó su vida y otro trauma, una película vista en el oratorio de Judex, donde las aventuras de un vigilante en las prendas negras fueron repentinamente interrumpidas por incursiones militares. mboliza la vida truncada de Gioacchino, a quien no le da paz la conciencia de haber heredado un país odiado de su padre y su madre, que no han podido olvidar la tragedia. Cuando decide volver a Palermo repite el mismo gesto que cuando acudió al cine Homon de París, esperando encontrar una solución a su doloroso pasado. En Palermo conoce a otro Judex, un juez sin manto que cree en el Estado y sus leyes, pero termina enfrentando un final atroz. La novela aparece tras la unificación de Italia y el auge del fascismo, dejando atrás un legado amargo para viejos y jóvenes, revolucionarios, burgueses. lector encontrará varios personajes típicos de la consola, como Mauro, un tío de Joacchino educado suavemente que estudia botánica, y el maestro Erasmo, un florista conocido por sus proverbios y refranes.
Lo Spasimo di Palermo In einem kleinen Hotel in Paris erinnert sich der Schriftsteller Gioacchino Martínez Chino an seine Kindheit auf zilien während der Kriegsjahre, an ein tragisches Ereignis, das sein ben prägte, und an ein weiteres Trauma, einen Film, der im Oratorium Judex zu sehen war, wo die Abenteuer eines Bürgerwehren in schwarzen Gewändern plötzlich durch militärische Invasionen unterbrochen wurden. Dies symbolisiert das verkürzte ben von Gioacchino, der von dem Bewusstsein verfolgt wird, dass er das verhasste Land von seinem Vater und seiner Mutter geerbt hat, die die Tragödie nicht vergessen konnten. Als er beschließt, nach Palermo zurückzukehren, wiederholt er die gleiche Geste wie beim Gang ins Pariser Kino Gomon, in der Hoffnung, eine Lösung für seine schmerzhafte Vergangenheit zu finden. In Palermo trifft er auf einen anderen Judex, einen Richter ohne Mantel, der an den Staat und seine Gesetze glaubt, aber letztlich vor einem brutalen Ende steht. Der Roman erscheint nach der Vereinigung Italiens und dem Aufstieg des Faschismus und hinterlässt ein bitteres Erbe für Alt und Jung, Revolutionäre, Bourgeoisie. Der ser wird einige typische Konsolenfiguren finden, wie Mauro, ein sanft erzogener Onkel von Gioacchino, der Botanik studiert, und Meister Erasmus, ein Florist, der für seine Sprichwörter und Sprüche bekannt ist.
''
Lo Spasimo di Palermo Paris'teki küçük bir otelde, yazar Gioacchino Martínez Chino, savaş yıllarında cilya'daki çocukluğunu, hayatına damgasını vuran trajik bir olayı ve başka bir travmayı, siyah cübbeli bir intikamcının maceralarının aniden askeri istilalarla kesintiye uğradığı Judex'te görülen bir filmi hatırlıyor. Trajediyi unutamayan bir baba ve anneden nefret edilen bir ülkeyi miras aldığı bilinciyle perili olan Gioacchino'nun kesilmiş hayatını sembolize ediyor. Palermo'ya dönmeye karar verdiğinde, acı dolu geçmişine bir çözüm bulmayı umarak Paris sineması "Gaumont'a giderken olduğu gibi aynı jesti tekrarlıyor. Palermo'da, devlete ve yasalarına inanan, ancak nihayetinde acımasız bir sonla karşı karşıya kalan, cübbesiz bir yargıç olan başka bir Judex ile tanışır. Roman, İtalya'nın birleşmesinden ve faşizmin yükselişinden sonra ortaya çıkıyor ve geride yaşlılar ve gençler, devrimciler ve burjuvazi için acı bir miras bırakıyor. Okuyucu, botanik okuyan yumuşak huylu bir Gioacchino Amca olan Mauro ve atasözleri ve sözleri ile tanınan bir çiçekçi olan Usta Erasmo gibi bazı tipik konsol karakterleri bulacaktır.
Lo Spasimo di Palermo في فندق صغير في باريس، يتذكر الكاتب Gioacchino Martínez Chino طفولته في صقلية خلال سنوات الحرب، وهو حدث مأساوي ميز حياته، وصدمة أخرى، فيلم شوهد في Judex الخطابي، حيث مغامرات سوداء قاطعت الغزوات العسكرية فجأة الحراس الذين يرتدون ملابس. إنه يرمز إلى الحياة المبتورة لجياتشينو، الذي يطارده الوعي بأنه ورث بلدًا مكروهًا من أب وأم لا يستطيعان نسيان المأساة. عندما قرر العودة إلى باليرمو، كرر نفس لفتة الذهاب إلى سينما باريس "Gaumont'، على أمل إيجاد حل لماضيه المؤلم. في باليرمو، يلتقي بجوديكس آخر، قاضٍ بدون رداء، يؤمن بالدولة وقوانينها، لكنه يواجه في النهاية نهاية وحشية. تظهر الرواية بعد توحيد إيطاليا وصعود الفاشية، تاركة وراءها إرثًا مريرًا للكبار والشباب، الثوار، البرجوازية. سيجد القارئ بعض شخصيات وحدة التحكم النموذجية، مثل Mauro، العم Gioacchino الذي يدرس علم النبات، و Master Erasmo، بائع الزهور المعروف بأمثاله وأقواله.
